خرمن‌کوب

خرمن‌کوب وسیله‌ای است در کشاورزی که در قدیم بر خر و گاو می‌بستند و آن را بر روی غلات به‌ویژه گندم می‌دواندند تا گندم از ساقه جدا شده و کاه و گندم جدا گردد. خرمن‌کوب قدیم در واقع یک یا دو یا سه استوانه متحرک بود که دارای تیغه‌هایی در اطراف بود و با کشیده شدن توسط گاو و خر به حرکت درمی‌آمد. امروزه خرمن‌کوب‌ها تراکتور هستند یا با تراکتور یا برق کار می‌کنند.

خرمن کوب قدیمی(جنجر)-ایران

خرمن‌کوب در حال کار

خرمن به محوطه یا زمین مسطح و صاف‌شده و محکم‌شده با غلتک گفته می‌شد که بوته (پوته) گندم‌ها را در آنجا جمع می‌کردند تا خشک شود و برای کوبیده شدن توسط دستگاه آماده شود. این زمین با گل مخصوص تنورسازی محکم می‌شد و مانند آسفالت امروزی می‌گردید تا گندم با خاک آمیخته نشود. در حال حاضر دستگاه‌های کمباین نیازی به محوطه مخصوص برای کوبیدن گندم ندارند.

خرمن‌کوب در ۱۸۸۱