مرکز تربیت معلم

در ایران، نخستین مرکز تربیت معلم در سال ۱۲۹۸ خورشیدی به نام دارالمعلمین مرکزی به ریاست ابوالحسن فروغی تأسیس شد. این مراکز بعدها دانشسرای تربیت معلم نامیده شدند. در سال ۱۳۹۰ دانشگاه فرهنگیان تأسیس شد و از سال ۱۳۹۱ شروع به کار کرد.

آموزش معلمان تا پیش از آغاز عصر نوین مردم سالاری و قرون ۱۷ و ۱۸ میلادی مورد غفلت بود. اوّلین مؤسسه‌ای که برنامه منظم آموزش معلمان را ارائه می‌کرد مؤسسه برادران مسیحی بود که در سال ۱۶۸۵ به وسیله دو کشیش فرانسوی به نام‌های دلاسال و جان بابیتیس تأسیس شد.

برنامه درسی تربیت معلم باید استعداد تربیت عناصر حرفه‌ای با ویژگی‌های یادگیرندگی، پژوهندگی و توان مشارکت در صحنه خلق دانش حرفه‌ای یا همان تربیت معلم فکور را داشته باشد. این برنامه درسی باید به گونه‌ای فازبندی شده باشد که به سهم خود اجازه جذب بهترین‌ها به این حرفه حساس و خطیر را بدهد. این اتفاق مستلزم آن است که، اولا، برنامه فرصت تشخیص بهترین‌ها از میان جامعه داوطلبان ورود به حرفه معلمی را از نظام آموزشی به‌طور سیستماتیک سلب ننماید و ثانیاً، جامعه داوطلبان از متقاضیانی تشکیل شده باشد که با آگاهی و درایت اطمینان بخشی قصد ورود به این حرفه را کرده باشند.

دانشگاه فرهنگیان وظیفه تأمین، تربیت و بهسازی معلمان و نیروی انسانی وزارت آموزش و پرورش را در ایران بر عهده دارد. این دانشگاه در سال ۱۳۹۰ با تجمیع کلیه مراکز تربیت معلم سراسر ایران تأسیس شد و دارای حدود ۹۸ واحد دانشگاهی (در قالب ۶۴ پردیس و ۳۴ مرکز وابسته به پردیس) و حدود ۶۵ هزار دانشجو می‌باشد. دانشگاه فرهنگیان از بزرگترین و گسترده‌ترین دانشگاه‌های ایران است و دکتر صحرائی ریاست آن را بر عهده دارد.

• دانشگاه فرهنگیان
• دانشسرای عالی
• آموزش و پرورش
• دانشگاه فنی و حرفه‌ای

• چگونه می‌توان «معلم» شد؟ / گزارش. کانون فرهنگی آموزش (قلمچی). بازبینی در تاریخ ۳۰ نوامبر ۲۰۱۴.