شاخه (زیستشناسی)
شاخه (Phylum) یکی از آرایههای ردهبندی علمی جانداران است که پایینتر از فرمانرو و بالاتر از رده جای دارد.
در گیاهشناسی به شاخه، دسته نیز گفته میشود.
شاخههای تکیاختگان
نام پارسی | نام علمی | |
---|---|---|
خارسران | Acanthocephala | |
بیکاواکسانان | Acoelomorpha | |
کرم حلقوی | Annelid | |
بندپایان | Arthropoda | |
بازوپایان | Brachiopoda | |
خزهزیان | Bryozoa | |
کرمهای پیکانی | Chaetognatha | |
طنابداران | Chordate | |
مرجانیان | Cnidaria | |
شانهداران | Ctenophora | |
همزیکان | Cycliophora | |
خارپوستان | Echinodermata | |
درونمورزیان | Entoprocta | |
شکمتاران | Gastrotricha | |
کرمهای آروارهدار | Gnathostomulida | |
نیمطنابداران | Hemichordata | |
کرمهای تیغبهسر | Kinorhyncha | |
سینهبندداران | Loricifera | |
لیم ناگناتیا مارسکی | Limnognathia | |
نرمتنان | mollusca | |
کرمهای لولهای | Nematode | |
کرمهای موی اسبی | Nematomorpha | |
روبانیان | Nemertea | |
کرمهای مخملی | Onychophora | |
راستشناوران | Orthonectida | |
کرمهای نعل اسبی | Phoronida | |
تختزیان | Placozoa | |
کرمهای پهن | Flatworm | |
اسفنج دریایی | Sponge | |
استوانهایها | Priapulida | |
لوزیزیان | Dicyemida | |
چرخداران | Rotifer | |
کرمهای بادامزمینی | Sipuncula | |
خرس آبی | Tardigrade | |
زنوتوربلا | Xenoturbella | |
تعداد کل | ۳۵ |
دستهبندی گیاهان
نام پارسی | نام علمی | |
---|---|---|
خزه | Bryophyta | |
شاخواش | Anthocerotophyta | |
گیاهان گلدار | Flowering plant | |
گنتومتباران | Gnetophyta | |
کهندارسانان | Ginkgoales | |
خزهزیان | Ginkgoales | |
سرخس نخلی | Cycad | |
مخروطیان | Pinophyta | |
سرخستباران | Pteridophyte | |
جگرواشان | Marchantiophyta | |
تعداد کل | ۱۰ |
دستهبندی قارچها
نام پارسی | نام علمی | |
---|---|---|
قارچهای چتری | Basidiomycota | |
قارچهای کیسهای | Ascomycota | |
قارچهای کلافی | Glomeromycota | |
قارچهای تخمی | Zygomycota | |
قارچهای ناقص | Fungi imperfecti | |
قارچهای دیگچهای | Chytridiomycota | |
تعداد کل | ۶ |
پیوندها
جستارهای وابسته
- ردهبندی علمی جانداران
پانویس
منابع
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Phylum». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۳.
پانویس
- ↑ واژهٔ مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دفتر پنجم