دلقک

واژهٔ دلقک معرب طلخک، دلخک یا تلخک، دلقک دربار سلطان محمود غزنوی می‌باشد.

دلقک معلوم نیست عاقل است یا دیوانه، دروغگوست یا راستگو، گستاخ است یا مهربان. او مخاطبانش را می‌خنداند، دیگران را مسخره می‌کند اما خود نیز مسخره می‌شود، آزار می‌بیند و گاه کتک می‌خورد.

معروف‌ترین دلقک‌هایی که نامشان در تاریخ‌های حوزه زبان فارسی ثبت شده‌است عبارتند از:

• طلخک (که واژهٔ دلقک از آن است) دلقک سلطان محمود غزنوی
• پونه، دلقک طرخان علاءالدین خلج
• جعفرک، دلقک دربار ملک شاه سلجوقی
• کل‌عنایت، دلقک شاه عباس کبیر
• لوطی صالح، دلقک کریم خان زند که بعدها گرفتار خشم آقا محمد خان قاجار شد.
• کریم شیره‌ای، شیخ حسین (معروف به شیخ شیپور)، شیخ کرنا، شغال‌الملک (یا شغال‌الدوله)، اسمعیل بزاز، علیون، دلقک‌های ناصرالدین شاه قاجار
• شیخ حمدالله، دلقک ظل السلطان
• حاج میرزا زکی خان (معروف به چلغوز میرزا)، دلقک احمد شاه قاجار
• ابوالحسن دمشقی، در دستگاه خلیفه هارون الرشید
• ابوالعنبس، در دستگاه خلیفه متوکل
• تریبوله و دومی نیک دلقک‌های دربار فرانسوای اول و لویی چهاردهم
• بروسکه، دلقک دربار هانری دوم و فرانسوای دوم
• کالامبرگ، دلقک معروف ایتالیایی

• استانچیک اثر یان ماتیکو

دلقک‌بازی

نوربخش، حسین، دلقک‌های مشهور درباری، تهران ۱۳۶۳ خ. http://www.google.com/#q=+%22+IRAN+CLOWN+%22&hl=en&sa=2&fp=c26c79a56c95bda8 http://playarta.com/blog/?m=200603&paged=2