بندر عسلویه

محدوده منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس براساس مصوبه هیئت وزیران و شورای عالی مناطق آزاد تجاری - صنعتی به این شرح تعیین گردیده‌است: از غرب به روستای شیرینو، از جنوب به خلیج فارس، از شمال به دامنه ادامه سلسله جبال زاگرس و از شرق به روستای چاه مبارک. این محدوده طبق مصوبه هیئت وزیران ۱۰۰۰۰ هکتار بوده که براساس استانداردها تفکیک می‌گردد.

این منطقه در شرق استان بوشهر در حاشیه خلیج فارس در ۳۰۰ کیلومتری شرق بندر بوشهر و در ۴۲۰ کیلومتری غرب بندر لنگه و در ۵۷۰ کیلومتری غرب بندرعباس واقع است و حدود ۱۰۰ کیلومتر با حوزه گاز پارس جنوبی که در میان خلیج فارس واقع شده (دنباله حوزه گنبد شمالی قطر) فاصله دارد.

وجه تسمیه

رضا طاهری در کتاب از مروارید تا نفت (شرح مفصل تاریخ عسلویه و شهرستان کنگان) می‌نویسد نام «عسلویه» مرکب است از: عسل + او (= آب) + -ه (پسوند)، و روی هم رفته به معنای «آب عسلی» است. عسلویه در زمان‌های کهن از توابع سیراف کهن محسوب می‌شده‌است.

منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس (عسلویه) در سال ۱۳۷۷ طبق مصوبه شورای عالی مناطق آزاد تجاری-صنعتی برای بهره‌برداری از منابع نفت و گاز حوزه پارس جنوبی و انجام فعالیت‌های اقتصادی در زمینه نفت و گاز و پتروشیمی در محدوده نوار ساحلی عسلویه و خلیج نایبند به وسعت ۳۰ هزار هکتار تأسیس شد.

پس از تأسیس منطقه ویژه، به علت آلودگی ناشی از تأسیسات صنعتی که از نظر میزان آلایندگی در دنیا بینظیر می‌باشد، بیماری‌های ناشناخته و مادرزادی در میان نوزادان و ساکنین منطقه به شدت شیوع یافته‌است. بارها صحبت دربارهٔ تبدیل به منطقه آزاد شدن عسلویه گردیده و اسکله‌ای به همین منظور تأسیس گردید ولی تاکنون اقدامی صورت نگرفته‌است.

طبق سرشماری رسمی سال ۱۳۹۵ جمعیت شهر عسلویه ۱۳٬۴۷۶ نفر بود. مذهب مردمان این شهر شیعه و سنی می‌باشد. زبان بومیان عربی می‌باشد.

یکی از آثار دیدنی شهرستان عسلویه، آسیاب آبی و قدیمی است که در فهرست آثار ملی نیز ثبت شده‌است. موزه مردم‌شناسی، و سواحل تفریحی و نخلستان‌های زیبا از دیگر دیدنی‌های عسلویه هستند.

• منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
• پالایشگاه‌های گاز پارس جنوبی
• نیروگاه گازی عسلویه
• نیروگاه متمرکز پارس جنوبی

• از مروارید تا نفت/ تاریخ خلیج فارس از بندر کنگان تا عسلویه، رضا طاهری، انتشارات داستان‌سرا