فلسفه فیزیک

تقلیل‌گرایی و اصالت فروکاهی پدیده‌های پیچیده به مدلهای محدودتر، ساده‌تر، و با درجات آزادی کمتر از جملهٔ اصول اصلی پذیرفته شده در فیزیک و مکانیک کلاسیک است.

در سوی مقابل آن پدیده‌های پیچیده مورد مطالعات امروزین علمی کل‌نگری یا جامع‌نگری را به هنگام مدل‌سازی طلب می‌کند.

تولد و ظهور مکانیک کوانتومی در اواخر سده نوزدهم (م) بروز مباحثات، تناقضات، و پرسش‌های فراوانی را در بسیاری از زمینه‌های اساسی و بنیادین فیزیک و مکانیک کلاسیک باعث گردیده‌است:

تعیین‌گرایی

رفتارهای عینی

رفتارهای عینی و آفاقی پدیده‌ها از جمله شالوده‌های اصلی است که قوانین علمی فیزیک و مکانیک کلاسیک بر آن‌ها بنا شده‌است.

اصل عدم قطعیت

در حالت کلی تمام دیدگاهها و مقیاس‌های ما نسبی میباشد. یعنی یک اصل را نسبت به یک پارامتر خاص بیان یا مشاهده و عمل میکنیم. به عنوان مثال وقتی از یک سال نوری صحبت میکنیم، مقصود مقدار مسافتی است که فوتون‌های نور در یکسال شمسی آن مسافت را طی مینماید. و این یکسال در مقیاس اندازه‌گیری ما مدّت زمانی است که کرهٔ زمین یک دور کامل به دور خورشید چرخیده است. امّا برای شخصی که در خارج از منظومه شمسی و یا در سیاره دیگر زندگی میکند، این مدّت زمان قابل تحلیل و اندازه‌گیری نخواهد بود. پس از دیدگاه ما یکسال نوری نسبتی از حرکت نور و چرخش زمین به دور خورشید میباشد. و این نسبی بودن همواره در تمامی واحدهای اندازه‌گیری مانند، ثانیه و ساعت، درجهٔ دما، سانتیمتر و متر و .... صادق است.

• تقلیل‌گرایی
• تعیین‌گرایی
• پیچیدگی

• اصل عدم قطعیت
• کل‌نگری و جدایی‌ناپذیری در فیزیک
• روابط بین نظریه‌ای در فیزیک
• فلسفه مکانیک آماری
• فلسفهٔ نسبیّت