قلاب ماهیگیری

قلاب ماهیگیری وسیله‌ای است که برای ماهیگیری به کار برده می‌شود. قلاب ماهی‌گیری یکی از ابتدایی‌ترین ابزارهای بشر است که از ۳۰٬۰۰۰ پیش از چوب ، سنگ و استخوان ساخته شده‌است. در سال ۲۰۰۵ نشریهٔ فوربز، قلاب ماهی‌گیری را به عنوان یکی از ۲۰ ابزار تاریخ بشر برگزید.

یک قلاب ماهیگیری استخوانی مربوط به عصر سنگ.

پیکر یک قلاب ماهیگیری امروزی.

قلابهای ماهیگیری در تاریخ  تمدن بشری از قدمت بالایی برخوردار بوده و در طول زمان ، از جنس مادی نظیراستخوان و شاخ حیوانات ، چوب ، سنگ ، برنز و فولاد ساخته شده اند. قدیمی ترین قلاب های شناخته شده اخیراً توسط باستان شناسان در یک غار جریمالای در تیمور شرقی ، استرالیا کشف شد. دانشمندان از طریق تاریخ گذاری رادیوکربن خاک اطراف ، قدمت این آثار را بین 16000 تا 23000 سال تخمین زده اند. از آن زمان ، ما در طراحی قلاب راهی طولانی را طی کرده ایم  و قلابها از دیرباز تا به امروزاصلی ترین بخش تماس تهاجمی و درگیرکننده مستقیم ریسه با نسوج دهانی ماهی هدف محسوب میشوند.قلابهای ماهیگیری با توجه به فرم دهانی ، رفتار بیولوژیکی ماهیها و نسبت به کاربرد و سیستم و سبک ماهیگیری در اشکال و جنسهای متنوعی طراحی و تولید میشوند.  قلاب های ماهیگیری عمدتا” برای نگهداری انواع مختلف طعمه های مصنوعی ، فرآوری شده ، مرده یا زنده طراحی شده اند و به عنوان پایه ای جهت استقرار و فیکس شدن طعمه ها عمل می کنند.

چشم (eye) : چشم قلاب بصورت یک حلقه یا برآمدگی جهت عبور و اتصال نخ به قلاب تعبیه شده است. چشم قلاب نسبت به نوع گره زنی وایجاد زاویه تهاجمی در اشکال مختلف ایجاد میشود مانند: چشم معمولی، چشم رو به داخل، چشم رو به خارج، چشم پارویی و چشم سوزنی.

نوک (Point): نوک قلاب نقطه تهاجمی و محل نفوذ قلاب به دهان ماهی بشمار میرود و انواعی نظیر نوک سوزنی، نوک چاقویی و نوک مقعر دارد، که هر کدام از آنان کاربردهای خاص خود را دارند.

خار (Barb): خار یک برامدگی تند جهت ممانعت از خروج قلاب از دهان ماهی تعبیه شده است.قلابهای بدون خار هم جهت صید ورزشی به منظور کاهش آسیب دیدگی و جراحت ماهی بکار میروند.

کمان (Bend) : منحنی متصل کننده ساق به نوک قلاب است.

ساق(Shank):   ساق طول اصلی قلاب و حدفاصل اتصال چشمی به کمان قلاب است.

دهانه (Gape) : عرض نوک قلاب تا ساق قلاب است.

گلو (Bite Throat): عمق قلاب از خط دهانه تا منحنی قلاب است