ناپلئون لویی بناپارت
ناپلئون لویی بناپارت (۱۱ اکتبر ۱۸۰۴ - ۱۷ مارس ۱۸۳۱) پسر دوم لویی اول پادشاه هلند و برادرزاده ناپلئون بناپارت بود. مادر وی فرزند ژوزفین همسر اول ناپلئون بود. وی بعد از استعفای پدرش از سلطنت به مدت ۹ روز تا زمان تصرف هلند توسط ارتش فرانسه، پادشاه هلند بود.
| لویی دوم | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| پادشاه هلند | |||||
| سلطنت | ۱ ژوئیه - ۹ ژوئیه ۱۸۱۰ | ||||
| پیشین | لویی اول | ||||
| جانشین | - (انحلال عنوان) | ||||
| زاده | ۱۱ اکتبر ۱۸۰۴ پاریس، فرانسه | ||||
| درگذشته | ۱۷ مارس ۱۸۳۱ (۲۶ سال) فورلی، ایتالیا | ||||
| همسر | |||||
| |||||
| دودمان | بناپارت | ||||
| پدر | لویی اول | ||||
| مادر | هورتنس دو بوهارنه | ||||
ناپلئون لویی در سال ۱۸۳۱ در سن ۲۶ سالگی بر اثر ابتلا به سرخک در ایتالیا درگذشت.
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Napoléon Louis Bonaparte». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۴.