مسجد جامع مرند

بنا به بررسی‌های انجام شده این بنا در مرکز شهر واقع شده این مسجد ظاهراً در آغاز یکی از آتشکده‌های دورهٔ ساسانی بود که بعدها با سکونت ارامنه در این منطقه به کلیسا تبدیل شد، پس از پیروزی اعراب بر بابک در قرن سوم هجری و همزمان با اسلام آوردن مردم آذربایجان به مسجد تبدیل شده‌است. طبق کتیبه-ی محراب این مسجد در اوایل سدهٔ هشتم یعنی در سال ۷۳۱ هـ ق در زمان سلطنت ابوسعید بهادرخان و به دستور او ساخته شد این مسجد نه صحن دارد و نه سردر، چون در اصل کلیسا بود و در زمان مغول به مسجد تبدیل شده‌است. در سال ۷۰۴، این مسجد در حالی که بیش از ۹ سال از عمر آن نمی‌گذشته توسط تاج خواجه مورد مرمت قرار گرفته‌است. محوطه اصلی مسجد یا سقفی مشتمل بر شش گنبد فضاهای اصلی مسجد را تشکیل می‌دهد. محراب به عرض ۷۵/۲ و ارتفاع ۶ متر در قسمت جنوب مسجد واقع شده و مزین به آیات قرآنی به خط کوفی و گچ بریهای زیبا و بدیع می‌باشد. از جمله آثار مشهود در محیط داخلی گنبد اصلی مسجد که مبین قدمت بیش از ۱۵۰۰ساله بنا می‌باشد وچود صلیب شکسته‌های متعدد می‌باشد که با فواصل مشخص و منظم به صورت برجسته نگاری خودنمائی می‌کند لذا جا دارد موضوع قدمت بنا و ابنیه‌های احتمالی موجود در داخل ساختمان و محوطه تاریخی آن مورد مطالعه و کنکاش علمی قرار گیرد.

• مرند

• درباره شهرستان مرند
• سلما سیدزاده، جواد (بناهای تاریخی آذرباجان، مسجد جامع مرند) وحید، س ۱۳، ش۲–۱، اردیبهشت ۱۳۵۴، صص ۱۵۲–۱۵۱
• سید زنوزی، امیر هوشنگ (مرند) تهران، بینا، ۱۳۵۸، صص ۲۶۹–۲۶۸