ممرآباد

مُمرآباد (momrabad) تشکیل شده از دو واژه ممر+ آباد است که واژه مُمر احتمالاً از همان واژه مَمَر ریشه گرفته که مَمَر در فرهنگ فارسی عمید محل عبور؛ جای گذشتن؛ گذرگاه معنی شده‌است که می‌توان دلیل نامگذاری آنرا گذرگاه ارتباطی اش برای ورود به کاشمر از سمت جنوب غربی دانست که تا چند سال پیش هم استراحتگاه‌هایی در مسیر قنات این روستا که به کاشمر می‌رسید دیده می‌شد ولی متأسفانه از این استراحتگاها اکنون چیزی باقی نمانده‌است گفته می‌شود این روستا قبلاً مسیر بازرگانان و تجاری بود که از سمت شهرستان‌های بردسکن و بجستان به سوی کاشمر راهی می‌شدند. البته با قاطعیت نمی‌توان دلیل نامگذاری روستا را این دانست چرا که برای واژه ممر معانی دیگری هم آمده‌است به عنوان نمونه در فرهنگ دهخدا واژه ممر. [م ُ م َرر] ریسمانی که سخت تافته شده معنی شده هرچند بعید بنظر می‌رسد نام روستا از این کلمه بر گرفته شده باشد.

سند دقیقی دربارهٔ قدمت روستا وجود ندارد، اما با توجه به طول قنات آن که حدود ۲۰ کیلومتر است و بنا به نظر قدیمی‌های روستا، از حدود ۱۰۰ سال پیش که یادشان می‌آید یا پدرانشان برایشان گفته‌اند دیگر مادر چاه روستا که در دامنه کوه‌های شرقی کاشمر (بالا دست روستای رزق آباد) قرار داشته تغییری نکرده‌است وبنابه نظر کارشناسان، حفر قناتی با این مسافت خود سالیان زمان می‌برد و دیگر آنکه آثاری از یک قبرستان قدیمی در کوچه باغ‌های روستا دیده می‌شود که با همه این نشانه‌ها می‌توان حدس زد روستا از قدمتی دیرین برخوردار است.

در مجاورت مسجد و حسنیه روستا درخت کاج بلند قامتی دیده می‌شود. بنابه گفته بزرگان این روستا عمر این درخت بالغ بر ۵۰ سال است. به سبب اینکه درخت همیشه سرسبز بوده و از تمامی نقاط روستا قابل رویت است از آن به عنوان نماد روستا نام برده می‌شود.