نهاوند
نَهاوَند (به لری: ناوَەن) مرکز شهرستان نهاوند در استان همدان است.در سال ۱۳۹۵، جمعیت شهر نهاوند ۸۵۰۰۰ نفر بوده است که پس از همدان و ملایر سومین شهر بزرگ استان همدان به شمار میآید. شهر نهاوند که از دوران ماقبل تاریخ به طور مداوم محل سکونت مردم بوده است، در دوران ساسانیان محل استقرار خاندان کارن بود. این شهر در زمان فتح ایران توسط مسلمانان ، محل نبرد معروف نهاوند بود.
نهاوند | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | همدان |
شهرستان | نهاوند |
بخش | مرکزی |
نام(های) پیشین | لائودیسه، نیفواندای، نیهاوند، نوح آوند، نیوانتا، نیسایا |
سال شهرشدن | دارای پیشینه تاریخی |
مردم | |
جمعیت | ۸۵۰۰۰ نفر سال ۱۳۹۵) |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | ۱۸ کیلومتر مربع |
ارتفاع | ۱۶۴۴ |
آبوهوا | |
میانگین بارش سالانه | ۴۱۰ میلیمتر |
اطلاعات شهری | |
شهردار | مجید یوسفی نوید |
رهآورد | گردو، عسل، خمیر صنل، حلوا گردویی، کلوا، نقل، گز آردی، شیره انگور، خیار، ترخینه، هلو، |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۸۱ |
وبگاه | |
شناسهٔ ملی خودرو | ایران ۲۸ ب، م |
نام
شهر نهاوند درطول تاریخ به نام های متعددی یاد شده است.
- نِهاوند(Nehāvand) از 2000 پیش از میلاد تا اکنون
- نیهاوند(Nihāwand.Nihāvand) از 2000 پیش از میلاد تا 1258میلادی
- لائودیسه(Laodicea.Laodikeia) از330 پیش از میلاد تا 640 میلادی
- نیفواندا (Niphaunda) از330 پیش از میلاد تا 640 میلادی
- نِماوند (Nemavand) از330 پیش از میلاد تا 640 میلادی
- ماه بصره(Māh al-Ḅasra) از 632 میلادی تا750 میلادی
لائودیسه(Laodicea) شهرهای هلنیستی متعددی که عموماً به نام لائودیس از یونانی باستان «Λαοδίκη» به معنای «عدالت مردم» نامگذاری شده است ، به ویژه:
- شهری از ماد باستان ، مربوط به نهاوند
- شهری بر روی رودخانه لیکوس در کاریا و لیدیا، واقع در نزدیکی دنیزلی مدرن ترکیه
نَهاوند(Nahāvand):احمد کسروی، واژه نَهاوند به معنی شهر یا آبادی قرار گرفته در پیشِ رو است، زیرا «نَها» در زبانهای ایرانی به معنی پیش و وند از فعل کهن «وندیدن» به معنی نهادن گرفته شده است؛ بنابراین نهاوند یعنی «نهاده در پیش رو».
نیفواندا (Niphaunda): بطلمیوس از این شهر با نام نیفواندا (Niphaunda) یاد کرده است.
نیهاوند (Nihāwand):در نقشههای ایران قدیم و در زمان ساسانیان نهاوند را به صورت نیهاوند ثبت شده است که در همسایگی شهر دیناور و مای و همدان قدیم بوده است.
پیشینه تاریخی
استرابون نهاوند را به عنوان شهری یاد می کند که توسط داریوش بزرگ تاسیس شد اما به گفته پلینی، آن را آنتیوخوس اول با نام لائودیسه تأسیس کرد. یافتههای باستانی آن شامل یک استوانه با کتیبه مربوط 193 قبل از میلاد از آنتیوخوس سوم به نمایندگی از ملکه او، و یک محراب گرد با نوارهای حک شده در نقش برجسته و مجسمههای برنزی زئوس، آتنا،آپولو و دمتر می باشد.
نخستین ساکنان نهاوند حدود هزاره سوم پیش از میلاد کاسیها بودند.مردمانی که به کوسایی(Cossaei) شهرت داشتند .داریوش سوم پس از شکست گوگمل به دلایل نامعلوم راه بابل یا شوش و پارس را در پی نگرفت، بلکه از طریق ارمنستان به ماد وارد شد. اسکندر نیز داریوش را تعقیب نکرد و به بابل رفت او یک سال بعد پس از فتح تخت جمشید برای مبارزه با داریوش وارد ماد شد،اسکندر در آخرین نبرد برای فتح پارس در زمستان ۳۲۳ پیش از میلاد به سرزمین کوسایی حمله کرد.هفایستیون دوست صمیمی اسکندر در این زمان میمیرد.پلوتارک می گوید که اسکندر یکی از شهر های قبیله « کوسایی » را قتل عام کرد"او در چهل روز بیشتر سرزمین کاسایی ها را تسخیر و ویران ساخت.اسکندر بسیاری از کاسایی ها را همچون فدیهای برای روان یار نزدیکش، هفایستیون، قربانی نمود
در تقسیمات باستانی ایران، نهاوند و بروجرد دو نقطه شهری از ماه نهاوند بودند که این استان، از توابع پهله از سرزمین ماد محسوب میشد.ایالت پهله در زمان ساسانیان به این نام نهاده شده و پهلوی، به مردم، زبان و خط مربوط به پهله اشاره میکند. خاندان کارن پهلو در نهاوند ساکن و فرمان می راند.
حمید یزدان پرست در نامه ایران می آورد: در نوشته های مورخان اسلامی، مکرر به نام « ماه » برمی خوریم، چون ماه نهاوند، ماه دینور که صـورت دیگری از نام ماد است . ماه نهاوند به معنای ولایت یا استان نهاوند و كامه ماه باقیمانده (ماد) یا (مای) قدیم است نهاوند یکی از پایتخت های ایالت یا دیار جبال که ماد یا کوهستان نیز خوانده میشده بوده استماه نهاوند بعد از اسلام به ماه بصره نیز شهرت یافت چرا که خراج آن به بصره فرستاده میشد. ابن الندیم از قول عبداﷲ بن المقفع ذکر میکند که ماه نهاوند یکی از پنج ناحیه پهله (فهله) بوده است (یادداشتهای دهخدا).
نبرد نهاوند آخرین حلقهی زنجیرهی جنگهای ایران ساسانی و مسلمان بود که در روز 5 ربیع الاول سال 21 هجری برابر با 25 بهمن 20 خورشیدی (637 م) اتّفاق افتاد و به پیروزی اعراب منجر گردیده است. جنگ نهاوند که اعراب آن را " فتح الفتوح " نامیدند، جنگی کوبنده که عروه بن زید (شاعر عرب) از آن با نام پیکار هولناک نام میبرد. پس از جنگ نهاوند این شهر با عنوان دروازه ورود اسلام به ایران شناخته می شود
بهزادان پور ونداد هرمزد ملقب به اَبومُسْلِمِ خُراسانی که تبار او به خاندان نهاوند الکسایی می رسید در رمضان 129 هجري قمری قيام خود را آغاز کرد و با آغاز قيام عنصر ايراني چنان جوشش و خروشي از خود نشان داد که در کمترين زمان ممکن ارتش بي شکست خراسانيان به دروزاه های شرقی دارلخلافه رسيدند . ايرانيانی که سالها تحقير شده و خوار شمرده شده بودند اکنون فرصتي يافتند تا بطور جدي بر اعراب بتازند . ((در گرگان وقتي قحطبه با سپاهي که والي عراق براي دفع سياه جامگان گسيل کرده بود روبرو شد در خطبه ايي آتشين خطاب به ايرانيان قول داد تا اعراب را براي هميشه خوار کند و ايرانيان را به پايگاه شامخ خود بازگرداند)) در گذرگاه تاريخ وقتي ايرانيان در نهاوند يعني همان جايي که حدود صد سال پيش لشگر يزدگرد در مقابل اعراب شکست خورد در مقابل لشگر خليفه قرار گرفتند چنان آنان را در هم کوبيدند که تا سالهاي بعد مصر و بخشهايي از شمال آفريقا زير سم اسبان ايرانيان قرار گرفت .اين قدرت چنان هيمنه ايي به خود گرفت که خليفه تازه را نيز هراسان ساخت و با دستور خليفه عباسي ابومسلم به خراسان بازگشت و پس از چندي به قتل رسيد
در طول قرون بعدی، تنها رویدادهای کمی در نهاوند ثبت شده است. وزیر ایرانی امپراتوری سلجوقی ، نظام الملک ، در سال 1092 در نزدیکی نهاوند ترور شد.
به گفته حمدالله مستوفی مورخ و جغرافی دان که در قرن سیزدهم و چهاردهم شکوفا شد، نهاوند شهری با وسعت متوسط بود که اطراف آن را مزارع حاصلخیز احاطه کرده بود که در آن ذرت، پنبه و میوه کشت می شد. مستوفی افزود که ساکنان آن عمدتاً کردهای شیعه دوازده امامی بودند.
در دوره ی قاجار نهاوند یکی از سه شهر ولایت ثلاث بود. این ولایت در غرب ایران و جنوب استان همدان فعلی قرار داشته و شامل سه شهر ملایر، نهاوند و تویسرکان بود. حدود این ولایت منطبق با منطقه جنوب کوهستان الوند در استان همدان کنونی است که سه شهرستان ملایر، نهاوند و تویسرکان را شامل میشود. ولایت ثلاث بخشی از استان پنجم بوده است. اصطلاح ولایت ثلاث در تقسیمبندیهای کشوری دوره ناصرالدینشاه قاجار ایجاد شد و شامل دولتآباد (شهر ملایر)، نهاوند و تویسرکان میشد.نهاوند براساس قانون تقسیمات کشوری مصوب ۱۳۱۶ ه.ش از بخشهای تابعه در استان پنجم کشور به مرکزیت کرمانشاه بود که در سال ۱۳۲۰ ه.ش به شهرستان ارتقاء یافت.
به موجب مبارزات انقلابی مردم شهر نهاوند علیه حکومت پهلوی در روز 14 آبان 1357، ۹۷ روز زودتر از سایر نقاط کشور ایران مجسمه محمد رضا شاه را به زیر کشیدند. حسن روحانی رئیسجمهور سابق ایران است که در کتاب خاطرات خود مینویسد: در دیماه 1357 آن سال که چند شب در شهرستان نهاوند سخنرانی میکردم بعد از سخنرانی شب سوم که مصادف با حوادث 19 دیماه قم شده بود، شهربانی نهاوند مأمور دستگیری من شد که با تلاش شهید حیدری و دوستانش بالباس مبدّل از نهاوند خارج شدم.
جغرافیا
نهاوند در مرکز دشت نهاوند بین دو وادی کوه گرین و آردوشان گسترده شدهاست و 18 کیلومتر مربع مساحت دارد.نهاوند در موقعیت ۴۸ درجه و ۲۴ دقیقه طول شرقی و ۲۳ درجه و ۲۲ دقیقه عرض شمالی قرار دارد. اختلاف ساعت آن با تهران ۱۳ دقیقه و ۲۸ ثانیه میباشد. نهاوند از شمال به شهرهای تویسرکان و همدان، از شرق به ملایر، از غرب به کنگاور و از جنوب به استان لرستان محدود است. فاصله این شهر تا تهران ۴۳۵ کیلومتر میباشد که از مسیر ملایر - اراک عبور میکند و فاصله نهاوند تا همدان ۱۳۰ کیلومتر و تا خرم آباد ۱۳۴ کیلومتر می باشد. راه آهن کربلا از نزدیکی شهر نهاوند کذر می کند.
شهر نهاوند بر گسل جوان زاگرس بنا گردیده است.گسل نهاوند از ۵۵ کیلومتری غرب بروجرد تا شمالغربی نهاوند در راستای شمال ۳۲۰ درجه، امتداد دارد. گسل نهاوند از چند قطعه مجزا تشکیل شده که هر کدام نامهای جداگانه دارند.. گسل نهاوند از فعالین ترین گسل های ایران بشمار می رود. که عامل زمین لرزه های پرشمار نهاوند و شهرهای اطراف می باشد از جمله زمین لرزه های ۱۲۸۷ بروجرد ، ۱۳۸۵ بروجرد ، ۱۳۳۶ فارسینج و زمینلرزه ۱۳۳۷ نهاوند .
رود باروداب که از چشمه ای به این نام در شرق نهاوند سرچشمه می گیرد از میان شهر می گذرد.طغیان این رود بار ها بخشی از شهر نهاوند را با مشکل سیل و ویرانی مواجه ساخته است از جمله سیل های۱۳۱۷،۱۳۵۰،۱۳۵۱. در شب ۲۱ شهریور ۱۳۱۷برابر بارندگی سخت سیل هولناکی در حدود شهر نهاوند و قریه آورزمان برخاسته شهر تاریخی نهاوند را ویران و قریه آورزمان را با خاك يكسان ساخت.
جمعیت شناسی
مردم شهر نهاوند به گویشهای مختلف زبان لری از جمله گویش نهاوندی سخن میگویند.گویش لری نهاوندی گویش مردم نهاوند است. فهرست لینگوییست و اتنولوگ گویش لری موجود در نهاوند را گویشی از لری شمالی، و ایرانیکا منطقه نهاوند را یکی از مراکز مهم گویشوران لری شمالی میداند. مانند زبانهای ایرانی، لری بختیاری و سایر گویشهای زبان لری . رودیگر اشمیت زبان شناس آلمانی گفتار مردم شهر نهاوند را نزدیک به زبان پارسی میانه میداند.
گردشگری
در شهر نهاوند امکان گردشگری بسیاری وجود دارد.از جمله حمام حاج آقا تراب خانه ی قدوسی معبد لائودیسه و میدان قیصریه.
میدان قیصریه را محمود میرزا حاکم نهاوند در زمان فتحعلی شاه قاجار بنا کرده است. رشته قنات وچشمه در اطراف آن وجوددارد که ساکنین نهاوند در گذشته با عبور آب از این رشته ها به منازلشان ازآن استفاده می کردند. میدان قیصریه در جنوب محله ی پاقلعه نهاوند واقع شده است و از دیرباز به نام قیصریه شناخته شده.کشف سکه های رومی از جمله سکه ای بنام نرون امپراطور روم غربی و صندوقچه ای در این محل قدمت انرا نشان می دهد. میدان قیصریه یکی از باستانی ترین میادین ایران است در پیرامون میدان قیصریه بنای مسجد جامع و حمام و بازارقدیمی و شاهزاده محمد دیده می شود.شواهد وجود اتشکده ای مربوط به دوران پیش از اسلام ا در بالای میدان در مکان مسجد جامع وجود داشته است که بنای مسجد را در آن مکان ساختند.
خانه قدوسی متعلق به علی قدوسی از عالمان نهاوند است. دارای سر در ورودی زیبائی است که با نقوش هندسی آجری تزئین شده است و دو ستون نما در دو سوی سر در به زیبائی آن افزوده است. نمای بنا در داخل حیاط به وسیلهٔ آجر کاریهای زیبا تزئین شده است و قوسهایی به شکل شاخ قوچ نما را آراسته است. پیرامون حیاط با طاق نماهای هلالی تزئین شده است. این خانه قدیمی و تاریخی در خیابان انقلاب واقع شده است وچند خانه قدیمی دیگر در جای جای این شهر وجود دارد.
حمام آقا تراب یکی از بناهای تاریخی شهر نهاوند است که در سال ۱۳۵۶ در فهرست آثار ملی ثبت شده است معبد لائودیسه در داخل شهر نهاوند قرار دارد و کتیبهای از «آنتیوخوس سوم» و نیز تعدادی مجسمه برنزی خدایان یونانی در آن کشف شده است.
پل زرامین ،تپه باستانی گیان سراب گیان و سراب گاماسیاب از نقاط گردشگری شهرستان نهاوند بشمار می روند که در نزدیکی شهر نهاوند قرار دارند.
نعمان بن مقرن یکی از سرداران و فرماندهان مهاجم عرب بود که در جنگ نهاوند (فتح الفتوح) در سال ۲۱ هجری یا ۶۴۲ میلادی پس از سه روز نبرد سنگین در پشت دروازههای نهاوند به دست سربازان ایرانی به فرماندهی فیروزان (پیروزان) کشته شد. آرامگاه او در ۵ کیلومتری شمال غربی شهر نهاوند قرار دارد.
فرهنگ
زنگوله یا زنگله یک مقام موسیقی است. در موسیقی قدیم ایران، زنگوله یکی از دوازده مقام اصلی بودهاست. در برخی از متون از این مقام با نام نهاوند هم یاد شدهاست.
سوغات نهاوند :از جمله سوغات این شهرستان میتوان به خمیر صنل، کلوا، حلوا گردویی و گز آردی که مختص نهاوند است اشاره کرد، همچنین نقل، گردو، عسل، شیره انگور، ترخینه هم از دیگر سوغاتیهای معروف نهاوند است.
جستارهای وابسته
- جنگ نهاوند
- ماه نهاوند
- گوشه نهاوند
پانویس
- ↑ محمدمهدی احدیان. «بررسی جاینام نهاوند». فصلنامه علمی-پژوهشی <<پژوهش زبان و ادبیات فارسی>>. دریافتشده در ۱۸ آوریل ۲۰۱۷.
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». (به نقل از مرکز آمار ایران). ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۶.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۱۸ مه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۲.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۲.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۲.
- ↑ [۱]
- ↑ [۲]
- ↑ http://www.ostan-hm.ir/fa/showpages.aspx?i=MA== &mid=MzM=&spi=MQ ==
- ↑ Kolesnikov، Aliĭ Ivanovich (۱۹۷۷). Īrān dar āstānah-ʼi yūrish-i Tāziyān. Āgāh.
- ↑ Farrokhzad، Pouran؛ فرخزاد، پوران (۲۰۱۱-۰۳-۰۱). مهره مهر: Mohreh Mehr (به عربی). Ketab.com. شابک ۹۷۸۱۵۹۵۸۴۳۱۴۲.
- ↑ «ESFANDĪĀR (2)». Encyclopædia Iranica. نوزدهم ژانویه ۲۰۱۲. دریافتشده در سیزدهم فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ Revue des études arméniennes (به فرانسوی). Librairie Klincksieck. 2000.
- ↑ Oğuz, Burhan (1976). Türkiye halkının kültür kökenleri: Tarım, hayvancılık, meteoroloji (به ترکی استانبولی). Doğu-Batı.
- ↑ Yarshater, Ehsan (1983). The Cambridge History of Iran (به انگلیسی). Cambridge University Press.
- ↑ DANIEL, DR GLYN (1967). THE PARTHIANS (به انگلیسی).
- ↑ British Museum، It was purchased in Nahavand … belonged to a treasure found in 1910 or 1911 which he dubbed the 'Hoard of the Karen Pahlavs', after the important Karen family who are thought to have been established in Nahavand in the Parthian period. Ancient Persia.
- ↑ زرینکوب، عبدالحسین. تاریخ ایران بعد از اسلام. چاپ سوم. تهران: انتشارات امیرکبیر ۱۳۶۲.
- ↑ الطبری، أبی جعفر، بن جریر، محمد (تاریخ الأمم والملوک) ، مؤسسة عزالدین، چاپ سال ۱۹۸۵ میلادی به (عربی).
- ↑ Hausleiter, A.; Roaf, M.; Keall, E. J. (2020-01-12). "Nemavand/Laodicea/Niphaunda: a Pleiades place resource". Pleiades: a gazetteer of past places (به انگلیسی). R. Talbert, Jeffrey Becker, W. Röllig, Tom Elliott, H. Kopp, DARMC. Retrieved 2022-11-01.
- ↑ Hausleiter, A.; Keall, E. J.; Roaf, M. (2012-02-15). "Niphaunda: a Pleiades name resource". Pleiades: a gazetteer of past places (به انگلیسی). R. Talbert, T. Elliott, S. Gillies. Retrieved 2022-11-01.
- ↑ کسروی، احمد. کاروند کسروی.
- ↑ A. Hausleiter, E.J. Keall and M. Roaf, 1997.Map 92 Ecbatana-Susa p1319.
- ↑ 10 (۲۰۱۲-۰۳-۲۵). «نهاوند دروازه ورود اسلام». ایرنا. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۶-۱۳.
- ↑ 10 (۲۰۱۲-۰۳-۲۵). «نهاوند دروازه ورود اسلام». ایرنا. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۶-۱۳.
- ↑ توریستی، چهارگوشه-معرفی استان ها و شهر های ایران و جاذبه های. «شهر زیبای نهاوند». چهارگوشه - معرفی استان ها و شهر های ایران و جاذبه های توریستی. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۶-۱۳.
- ↑ Strabo xi. p. 524.
- ↑ LLC, Arcadian Venture. "Achaemenid Settlements | Nahavand". Arcadian Venture LLC (به انگلیسی). Retrieved 2022-11-01.
- ↑ «The Princeton Encyclopedia of Classical Sites, LAODICEA Iran». www.perseus.tufts.edu. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۱.
- ↑ 16: III/ 1983, Arrian.
- ↑ Foundation، Encyclopaedia Iranica. «Welcome to Encyclopaedia Iranica». iranicaonline.org (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۹.
- ↑ J. A. Brinkman, “Kassiten,” RIA V, 1976-80, pp. 464-73. [F.] Weissbach, “Kossaîoi,” in Pauly-Wissowa, XI/2, cols. 1499-1503.
- ↑ Geog. 11.13.6; 16.1.13,17–18.
- ↑ Diod. 17.59.3; 17.111.4.
- ↑ Arr. Anab. 7.15.1; 23.1.
- ↑ 4: Alexander/ 1914, Plotarch.
- ↑ «بروجرد». دانشنامه جهان اسلام (نقل قول از ابن مقفع).
- ↑ «جبال (۱) (جمع جَبَل) یا کورة جَبَل یا قُهِستان یا قوهستان (معرّب کوهستان) یا بلاد جبال». دانشنامه جهان اسلام. دریافتشده در ۱ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ «پَهلَوی». دانشنامه جهان اسلام. دریافتشده در ۱ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ غلامرضا انصافپور.تاريخ زندگى اقتصادى روستاييان و طبقات اجتماعى ايران از دوران ما قبل تاريخ تا پايان ساسانيان.ص293.
- ↑ تاريخ فرهنگ و سياست در ايران باستان.اصغر محمود آبادی.ص 333.
- ↑ حسین سلطان زاده.مقدمهاى بر تاريخ شهر و شهرنشينى در ايران.ص29.
- ↑ محمد معین.تحليل هفت پيکر نظامى -ص 76.
- ↑ حمید یزدان پرست. نامه ايران- ص 209.
- ↑ Muḥammad ibn Isḥāq Ibn al-Nadīm.Ibn Sīnā, 1967- Arabic literature - page22.
- ↑ ستاد بزرگ ارتشتاران، ادارۀ روابط عمومى, 1976 -بررسي هاي تاريخي,Volume 11,ص110.
- ↑ علیاکبر دهخدا و دیگران، سرواژهٔ «ماه نهاوند»، لغتنامهٔ دهخدا (بازیابی در ۱۵ شهریور ۱۳۹۱.).
- ↑ آخرین منجی. نویسنده پرک . ویراستار : قاسم قره داغی ص268.
- ↑ هزارهی ققنوس: ساسانیان تا سامانیان.محمود کویر .ص208.
- ↑ 10 (۲۰۱۲-۰۳-۲۵). «نهاوند دروازه ورود اسلام». ایرنا. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۶-۱۳.
- ↑ «منبع وبگاه راسخون». بایگانیشده از اصلی در ۱۱ اوت ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۰ اكتبر ۲۰۱۱.
- ↑ مقدم.فرهنگ و سینما -Issues 15-22.ص94.
- ↑ تاريخ ايران ، از فروپاشي ساسانيان تا آمدن سلجوقيان ؛ پژوهش دانشگاه کيمبريج جلد چهارم ، گردآورنده ر.ن فراي مترجم حسن انوشه چاپ نهم ،انتشارات امير کبير 1390- صفحه 50.
- ↑ الکامل في التاريخ ؛ابن الاثير ، جلد چهارم قاهره 1957، ص 13.
- ↑ Foundation، Encyclopaedia Iranica. «Welcome to Encyclopaedia Iranica». iranicaonline.org (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۲.
In the 8th/14th century, Ḥamd-Allāh Mostawfi described Nehāvand as a medium-sized town with a fertile surrounding agricultural region, with corn and cotton grown there in addition to various fruits; the population was mainly of Kurds, who were in religious affiliation Twelver Shiʿites (p. 74; tr., pp. 76-77)
- ↑ چگینی، محمد. «مسئله انتخابات دوره چهارم مجلس شورای ملی در ولایت ثلاث. ج. ۱، ش. ۲، بهار ۱۳۹۰». نشریه اسناد بهارستان. دریافتشده در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۴.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۷ ژانویه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۴.
- ↑ «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۶.
- ↑ YJC، خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان | (۱۳۹۹/۰۸/۱۵ - ۰۷:۴۵). «نیمه آبان ماه؛ سالروز سرنگونی مجسمه شاه توسط جوانان نهاوند». fa. دریافتشده در 2022-11-02.
- ↑ «نخستین مجسمه شاه در نهاوند سرنگون شد/ 3 دهه مبارزه مردم نهاوند برای پیروزی انقلاب اسلامی- اخبار استانها تسنیم | Tasnim». خبرگزاری تسنیم | Tasnim. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۲.
- ↑ پروژ عظیم راهآهن کربلا]
- ↑ آقانباتی، سیدعلی (۱۳۸۳). زمینشناسی ایران. سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی کشور. شابک ۹۶۴-۶۱۷۸-۱۳-۸.
- ↑ «زلزله امروز نهاوند ناشی از فعالیت گسل نهاوند بود». ایسنا. ۲۰۲۲-۱۰-۱۹. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۲.
- ↑ ارمغان ، جلد 19-ص224.
- ↑ «جمعیت و قومیتها». پورتال استانداری همدان. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ مه ۲۰۰۸. دریافتشده در ۹ مه ۲۰۱۷.
- ↑ «Language by Country». The Linguist List. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۹ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ «LORI DIALECTS». Iranica. دریافتشده در ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ "LORI LANGUAGE ii. Sociolinguistic Status of Lori" (به انگلیسی). Iranica. Retrieved 10 September 2014.
- ↑ «LORI DIALECTS». Iranica. دریافتشده در ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ شمسالله ویسی. «گویش نهاوندی و واژهنامهای که در راه است» (PDF). پرتال جامع علوم انسانی. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲ اوت ۲۰۱۴.
- ↑ "Isfahan xxi. PROVINCIAL DIALECTS" (به انگلیسی). دانشنامه ایرانیکا. Archived from the original on 24 September 2014. Retrieved 11 September 2014.
- ↑ محمد رستمی. «گویش نهاوندی». ایران فرهنگ.
- ↑ اشمیت، رودیگر، راهنمای زبانهای ایرانی، جلد دوم: زبانهای ایرانی نو، ترجمه پارسی زیر نظر حسن رضایی باغبیدی، تهران: انتشارات ققنوس، ص۴۳۷
- ↑ سایت تبیان همدان
- ↑ علی حاکمی، «کتیبه بزرگ نهاوند»، در مجله باستانشناسی
- ↑ کیانی،علی اکبر،کهن دیار گیان/نهاوند وگیان از دوره های پیش از تاریخ تا امروز،ص۱۷۰.
- ↑ Iran، Reisen (۲۰۲۰-۰۸-۰۳). «سراب گاماسیاب». سفر در ایران. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۶-۱۳.
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایرانشهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۶ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲۱ مارس ۲۰۱۶.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۹ سپتامبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲ نوامبر ۲۰۲۲.
- ↑ تاریخ کامل بزرگ اسلام و ایران جلد 9 صفحه 8
- ↑ فخرالدینی، تحلیل ردیف موسیقی ایران، ۴۶.
- ↑ خضرایی، فصلنامه خانه موسیقی، ۲۷.