نیروی هوایی ترکیه

نیروی هوایی ترکیه (به ترکی استانبولی: Türk Hava Kuvvetleri) بخشی از نیروهای پنج‌گانهٔ مسلح ترکیه است. این نیرو از شعبه‌های اصلی مسلح این کشور بوده و یکی از بزرگ‌ترین نیروهای هوایی در سطح جهان است. نیروی هوایی ترکیه با بیش از ۹۳۰ هواپیما، پس از نیروهای هوایی ایالات متحدهٔ آمریکا و پادشاهی بریتانیا، سومین نیروی بزرگ ناتو به‌شمار می‌رود. این نیرو توانایی کارکردهای بین‌الملی و مانورهای مختلف در سطح همهٔ قاره‌های جهان را داراست. هم‌اکنون فرماندهی نیروی هوایی ارتش ترکیه برعهدهٔ «حسن کوچوک آکیوز» است.

Turkish Air Force Türk Hava Kuvvetleri
Emblem of the Turkish Air Force (Turkish Armed Forces portal)
فعال	1911 (Ottoman Airforce) April 23, 1920 (Turkish Air Force Branch) January 31, 1944 (Turkish Air Force Command, سپاه (یگان نظامی) scale) July 1, 1949 (Turkish Air Force Command, نیروی زمینی scale)
کشور	ترکیه
گونه	نیروی هوایی
نقش	جنگ هوایی
اندازه	60,000 personnel 668 aircraft
بخشی از	نیروهای مسلح ترکیه
Headquarters	آنکارا
Colors	خاکستری، سفید & آبی
رژه	Turkish Air Force March Play
سالگردها	June 1
نبردها	List of conflicts involving Turkey جنگ استقلال ترکیه Ararat Rebellion جنگ کره Battle of Tylliria حمله نظامی ترکیه به قبرس Operation Provide Comfort Operation Deliberate Force Operation Northern Watch بمباران یوگسلاوی توسط ناتو عملیات آزادی بلندمدت منازعه ترکی-کردی (۱۹۷۸-اکنون) Operation Northern Iraq Operation Sun Iraq Cross-border Raids Operation Martyr Yalçın Turkey–ISIL conflict Turco-Russian Confrontation Kurdish–Turkish conflict (2015–present) عملیات سپر فرات عملیات نظامی ترکیه در عفرین عملیات چشمه صلح
وبگاه	hvkk.tsk.tr/
فرماندهان
Commander-in-Chief	رئیس‌جمهور ترکیه رجب طیب اردوغان
Minister of National Defence	وزیر (دولت) حلوصی آکار
Chief of the General Staff	ارتشبد Yaşar Güler
Commander	General Hasan Küçükakyüz
Vice Commander	ستوان General Turgut Atman
Chief of Staff	Lt. General İsmail Güneykaya
نشان
Flag of Turkish Air Force Command
Roundel
Fin flash
Aviator badge
ناوگان هوایی
بمب‌افکن	مک‌دانل داگلاس اف-۴ فانتوم ۲
هواپیمای الکترونیک	بوئینگ ۷۳۷ ای‌ئی‌دابلیو سی، CN-235 EW
شکاری	جنرال داینامیکس اف-۱۶ فایتینگ فالکن
بالگرد	T129 ATAK AS-532 UL/AL، بل یواچ-۱ ایروکوای، سیکورسکی اس-۷۰
هواگرد شناسایی	Anka، Gözcü، جنرال اتمیکز جی‌ان‌ای‌تی، هارون ۱، ام کیو-۱ پرداتور، Bayraktar Tactical UAS، Pelikan، Şimşek، Martı، Keklik, Baykuş
هواگرد شناسایی	نورثروپ اف-۵، هورکوش تی‌ای‌آی SF-260D، نورثروپ تی-۳۸ تالون، ک‌تی-۱ وونگبی
هواپیمای باری	ایرباس ای۴۰۰ ام، لاکهید سی-۱۳۰ هرکولس، ترانسال سی-۱۶۰، CN235-100M، بوئینگ کی‌سی-۱۳۵ استراتوتانکر

نیروی هوایی ترکیه مابین تاریخ ژوئن ۱۹۰۹ تا ژوئن ۱۹۱۱ تأسیس شده‌است. پس از تأسیس این نیرو، گردان‌های پرواز آن در جنگ‌های بالکان و جنگ جهانی اول شرکت کردند؛ به‌طوری که در دسامبر سال ۱۹۱۶، نیروی هوایی ترکیه تعداد ۹۰ هواپیمای فعال را به خود اختصاص داده بود. پس از پایان‌یافتن جنگ جهانی و در سال ۱۹۱۹، بخش از این نیرو منحل شده و بعد از آن نیز توسط وزارت جنگ ترکیه بسته شد. ولی برخی از افسران و درجه‌داران ترک برای ابقای این نیروی هوایی تلاش زیادی کردند و هواپیماهای باقی‌مانده از جنگ جهانی اول را در واحدهای جدیدی سازماندهی کردند. این واحدها در شهرهای ازمیر، استانبول، الازیغ، دیاربکر و قونیه راه‌اندازی شدند.

در سال ۱۹۴۴، صنایع هوافضای ترکیه تأسیس شد و این کشور شروع به تولید هواپیمای جنگنده به‌طور موضعی زیرنظر مجوز «tal» کرد که شامل جمعی از هواپیماهای اف-۱۶ فایتینگ فالکن بود. ترکیه در همین زمینه دست به خرید ۲۷۰ فروند اف-۱۶ نوع «C»,و «D» از ایالات متحدهٔ آمریکا زد,که از این تعداد ۲۴۵ فروند اف-۱۶ هم اکنون در خدمت نیروی هوایی ترکیه است.جنگنده های اف-۱۶ در حال حاضر ستون فقرات نیروی هوایی ترکیه را تشکیل میدهند. البته ۵۴ فروند جنگنده بمب افکن اف-۴ئی-۲۰۲۰-ترمیناتور نیز در حال حاضر در خدمت نیروی هوایی ترکیه میباشد در شورش داخلی سوریه که دولت ترکیه طرف شورشیان سوریه را گرفته بود، تعداد قابل توجهی پهباد که وظیفه پشتیبانی از تک ها و حمله های نیروهای تحت حمایت خود را داشتند، پدافند های ارتش سوریه را نابود کرد.ترکیه خواهان خرید 100فروند جنگنده نسل پنج f35لاکهید مارتین بود اما پس از خرید سامانه s400روسی ایالات متحده این کشور را از پروژه f35کنار گذاشت. ترکیه قصد دارد تا جنگنده بومی نسل پنج TFX‌را تا پایان سال ۲۰۲۹ بسازد. صنایع هوافضای ترکیه اعلام کرده ساخت جنگنده ی بومی نسل پنج این کشور در سال ۲۰۲۳ تکمیل میشود و در سال ۲۰۲۵ پرواز میکند و در سال ۲۰۲۹ وارد خدمت در نیروی هوایی ترکیه میشود و در هر سال ۲۴ فروند از ان تولید میشود. البته دلایلی چون کمبود بودجه این برنامه را به چالش کشیده و هزینه این برنامه حدود 51میلیارد دلار تخمین زده شده است.