هوبئی
هوبئی (/huːˈbeɪ/;[6] چینی: 湖北؛ متناوب هوپه) یک استان محصور در خشکی در جمهوری خلق چین است و بخشی از منطقه مرکزی چین است. نام این استان به معنای «شمال دریاچه» است که اشاره به موقعیت آن در شمال دریاچه دانگتینگ است.[7] مرکز استان، ووهان، به عنوان یک مرکز حمل و نقل بزرگ و قطب سیاسی، فرهنگی و اقتصادی مرکز چین عمل می کند.
استان هوبئی
| |
|---|---|
| نویسه‌گردانی نام | |
(clockwise from top)
| |
نقشه ای که موقعیت استان هوبی را نشان می دهد | |
| مختصات: ۳۱°۱۲′شمالی ۱۱۲°۱۸′شرقی / ۳۱٫۲°شمالی ۱۱۲٫۳°شرقی | |
| کشور | چین |
| وجه تسمیه | 湖 hú—"lake" 北 běi—"north" "north of the (Dongting) Lake" |
| Capital (و بزرگترین شهر) | ووهان |
| بخش ها | |
| مدیریت | |
| • نوع | استان |
| • هیئت حاکمه | کنگره مردمی استان هوبئی |
| • CCP دبیر، منشی | یانگ یونگ |
| • کنگره کارگردان | یانگ یونگ |
| • فرماندار | وانگ ز هونگ لین (بازیگری) |
| • [[مشاوره سیاسی مردم چین کنفرانس|CPPCC]] رئيس هیئت مدیره | هوانگ چو پینگ |
| مساحت | |
| • کل | ۱۸۵۹۰۰ کیلومتر مربع (۷۱۸۰۰ مایل مربع) |
| رتبه مساحت | سیزدهم |
| بیشینه بلندی | ۳۱۰۵ متر (۱۰۱۸۷ پا) |
| جمعیت (2020) | |
| • کل | ۵۷٬۷۵۲٬۵۵۷ |
| • رتبه | [[فهرست تقسیمات اداری چین توسط جمعیت|دهم]] |
| • رتبه تراکم | [[فهرست تقسیمات اداری چین بر اساس جمعیت تراکم |دوازدهم]] |
| جمعیت شناسی | |
| • ترکیب قومیتی | هان: 95.6% توجیا: 3.7% میائو: 0.4% |
| • زبان ها و گویش ها | مانارین جنوب غربی، جیانگ 坏ماندارین، گان، ξ昂 |
| کد ایزو ۳۱۶۶ | CN-HB |
| GDP (2017) | CNY 3.65 تریلیون USD 540.94 میلیون (7th) |
| • per capita | CNY 61,971 9,179 USD ( یازدهم) |
| HDI (2019) | 0.769 (high) (9th) |
| وبگاه | |
نام هوبی رسماً به اختصار «هوبئی » (È)، نامی باستانی مرتبط با بخش شرقی این استان از زمان ایالت E از سلسله ژو غربی در سال می باشد. 1045–771 پ.م. نام محبوب هوبی "楚" (فقط) است (پیشنهاد شده توسط ایالت قدرتمند چو، که در زمان سلسله ژو شرقی 770 - 256 قبل از میلاد در این منطقه وجود داشت). هوبی از شمال با استان های هنان، از شرق به آن هوئی، از جنوب شرقی به جیانگشی، از جنوب با هونان، از غرب چونگ کینگ و از شمال غربی با شانشی همسایه است. سد معروف سه دره در فیلد Y i، در غرب استان واقع شده است.
تاریخچه
منطقه هوبئی خانه فرهنگ های پیچیده نوسنگی بود. در دوره بهار و پاییز (770–476 قبل از میلاد)، قلمرو هوبئی امروزی بخشی از ایالت قدرتمند چو بود. چو اسماً یکی از ایالت های خراجی خاندان ژو بود و خود گسترش تمدن چینی بود که چند قرن پیش در شمال ظهور کرده بود. اما همچنین از نظر فرهنگی ترکیبی منحصر به فرد از فرهنگ شمالی و جنوبی بود، و ایالتی قدرتمند بود که بخش زیادی از رودخانه یانگ تسه میانی و پایینی را حفظ می کرد و قدرت آن به سمت شمال تا دشت چین شمالی گسترش می یافت.
در طول دوره کشورهای متخاصم (475-221 قبل از میلاد) چو به دشمن اصلی ایالت تازه‌کار شین در شمال غربی (در منطقه فعلی گوانژونگ، استان شانشی) تبدیل شد، که با توسعه‌طلبی بیرونی شروع به دفاع از خود کرد. با شروع جنگ‌های بین کین و چو، چو سرزمین‌های بیشتری را از دست داد: ابتدا تسلط خود بر حوضه سیچوان، سپس (در سال 278 قبل از میلاد) قلب خود را که مطابق با هوبی مدرن است. در سال 223 قبل از میلاد، کوین بقایای رژیم چو را که به سمت شرق گریخته بودند، به عنوان بخشی از جنگ های چین برای متحد کردن چین تعقیب کرد.
کین سلسله کین را در سال 221 قبل از میلاد تأسیس کرد، اولین سلسله های متحد در چین. سپس سلسله هان در سال 206 قبل از میلاد شین جانشین آن شد که استان (ژو) جینگژو را در هوبی و هونان امروزی تأسیس کرد. قین و هان نقش فعالی در استعمار کشاورزی هوبی ایفا کردند و سیستمی از دایک‌های رودخانه را برای محافظت از زمین‌های کشاورزی از سیل‌های تابستانی حفظ کردند. در اواخر قرن سوم سلسله هان شرقی، جینگژو توسط جنگ سالار منطقه ای لیو بیائو اداره می شد. پس از مرگ او، قلمرو لیو بیائو توسط جانشینانش به کائو کائو، یک جنگ سالار قدرتمند که تقریباً تمام شمال چین را تسخیر کرده بود، تسلیم شد. اما در نبرد صخره های سرخ، جنگ سالاران لیو بی و سان جون، سائو سائو را از جینگژو بیرون کردند. سپس لیو بی کنترل جین گوانگژو را به دست گرفت و Guan Yu را به عنوان مدیر برتر (در برتر مدرن، هوبئی) برای محافظت از استان جی ایننگ منصوب کرد. او در ادامه محور (حوضه سیچوان) را فتح کرد، اما جینگژو را به خورشید Q u فشار دهید از دست داد. برای چند دهه بعد، جینگژو تحت کنترل پادشاهی وو بود که توسط سان کوان و جانشینانش اداره می شد.
هجوم مردم عشایر شمالی به منطقه در آغاز قرن چهارم (قیام پنج بربر و فاجعه یونگجیا (شورش یونگ جیا)) تقریباً سه قرن تقسیم به شمال تحت حاکمیت عشایر (اما به طور فزاینده ای سینیزه شده) آغاز شد. هان بر جنوب حکومت می کرد. هوبی، در جنوب، برای تمام این دوره تحت فرمانروایی جنوب باقی ماند، تا زمانی که چین توسط سلسله سوئی در سال 589 متحد شد. در سال 617 سلسله تانگ جایگزین سوئی شد، و بعداً سلسله تانگ، آنچه را که اکنون هوبئی نامیده می شود تحت چندین مدار قرار داد. حوزه قضایی: مدار جیانگ نانسی در جنوب. پیست شاناندونگ (شانان دونگدائو) در غرب و پیست هوانان در شرق. پس از فروپاشی سلسله تانگ در اوایل قرن دهم، هوبی تحت کنترل چندین رژیم منطقه ای قرار گرفت: جینگ نان در مرکز، یانگ وو و جانشین آن تانگ جنوبی در شرق، پنج سلسله در شمال و شو تا شیژو (شنگ ژو). ، در انشی مدرن، انشی توجیا و استان خودمختار میائو).
سلسله سونگ در سال 982 منطقه را دوباره متحد کرد و بیشتر شهر هوبی را در مدارجین در هوبئی قرار داد که نسخه طولانی‌تر نام فعلی هوبئی است. مغول ها این منطقه را در سال 1279 فتح کردند و تحت حکومت آنها استان هوگوانگ ایجاد شد که هوبی، هونان و بخش هایی از گوانگدونگ و گوانگشی را در بر می گرفت. در زمان حکومت مغول ها، در سال 1331، هوبی در اثر شیوع مرگ سیاه ویران شد، انگلستان، بلژیک و ایتالیا تا ژوئن 1348 حمله کرد، که طبق منابع چینی طی سه قرن بعد گسترش یافت و جمعیت ها را در سراسر اوراسیا از بین برد.
سلسله مینگ مغول ها را در سال 1368 بیرون راند. نسخه آنها از استان هوگوانگ کوچکتر بود و تقریباً به طور کامل با استان های مدرن هوبی و هونان مطابقت داشت. در حالی که هوبی از نظر جغرافیایی از مراکز قدرت مینگ حذف شد. در سالهای آخر مینگ، هوبی امروزی چندین بار توسط ارتش شورشی ژانگ شیانژونگ و لی زیچنگ ویران شد. سلسله مانچو چینگ که در سال 1644 بیشتر منطقه را در اختیار داشت، به زودی هوگوانگ را به استان های مدرن هوبی و هونان تقسیم کرد. با این حال، سلسله چینگ به حفظ نایب السلطنه هوگوانگ ادامه داد، یکی از مشهورترین آنها ژانگ ژیدونگ بود، که اصلاحات نوسازی او هوبی (به ویژه ووهان) را به مرکز تجارت و صنعت پررونق تبدیل کرد. منطقه هوانگ است/Daye، در جنوب شرقی ووهان، به مرکز مهم معدن و متالورژی تبدیل شد. [نیازمند منبع]
در سال 1911 قیام ووچانگ در ووهان امروزی رخ داد و سلسله چینگ را سرنگون کرد و جمهوری چین را تأسیس کرد. در سال 1927 ووهان مقر حکومتی شد که توسط عناصر چپ‌گرای کومینتانگ به رهبری وانگ جینگ‌وی تأسیس شد. این دولت بعداً در دولت چیانگ کای شک در نانجینگ ادغام شد. در طول جنگ جهانی دوم بخش‌های شرقی هوبی توسط ژاپن فتح و اشغال شد در حالی که بخش‌های غربی تحت کنترل چین باقی ماند.
در طول انقلاب فرهنگی در دهه 1960، ووهان شاهد درگیری بین گروه های رقیب گارد سرخ بود. در ژوئیه 1967، درگیری های داخلی شهر را در حادثه ووهان ("حادثه 20 ژوئیه")، درگیری مسلحانه بین دو گروه متخاصم که در اوج انقلاب فرهنگی برای کنترل شهر می جنگیدند، درگیر شد.
با افزایش ترس از جنگ هسته ای در طول درگیری های مرزی چین و شوروی در اواخر دهه 1960، استان شیانینگ هوبی به عنوان محل پروژه 131، یک ستاد فرماندهی نظامی زیرزمینی انتخاب شد.
این استان - و به ویژه ووهان - به شدت از سیل رودخانه یانگ تسه در سال 1954 رنج برد. ساخت سد در مقیاس بزرگ دنبال شد، با سد جنرال الکتریک نفرین بر روی رودخانه یانگ تسه در نزدیکی فیلد در سال 1970 آغاز شد و در سال 1988 تکمیل شد. ساخت سد سه دره، بیشتر در بالادست، در سال 1993 آغاز شد. در سالهای بعد، مقامات میلیون‌ها نفر را از غرب هوبی اسکان دادند تا راه را برای ساخت سد باز کنند. تعدادی سد کوچکتر نیز بر روی شاخه های یانگ تسه ساخته شده است.
نیروگاه هسته ای ξ آرامش در دافانژن، شهرستان تونگشان، ξ آرامش برای میزبانی حداقل چهار راکتور آب تحت فشار 1250 مگاواتی (MW) AP1000 برنامه ریزی شده است. کار بر روی سایت در سال 2010 آغاز شد. اولین راکتور برای شروع ساخت در سال 2011 و راه اندازی آنلاین در سال 2015 برنامه ریزی شده بود. با این حال، ساخت فاز اول هنوز از سال 2018 شروع نشده است.
معبد عبادت در کوه وودانگ
برج جرثقیل زرد
در 1 دسامبر 2019، اولین مورد COVID-19 در همه گیری کووید -19در شهر ووهان شناسایی شد. در ژانویه 2020، ویروس SARS-CoV-2 به طور رسمی شناسایی شد و دولت‌های محلی و فدرال را مجبور کرد تا مناطق قرنطینه گسترده را در سراسر استان هوبی، به‌ویژه ووهان پایتخت به‌عنوان کانون شیوع، اجرا کنند. 15 شهر به طور جزئی یا کامل مسدود شدند و 57 میلیون نفر به طور مستقیم تحت تأثیر قرار گرفتند. به دنبال شیوع شدید بیماری در کشورهای متعدد دیگر، از جمله در مناطق مختلف جهان، متعاقباً شیوع بیماری در مارس 2020 به عنوان یک بیماری همه گیر اعلام شد. با این حال، پس از گذشت بیش از هشت هفته، قرنطینه اکثر شهرهای استان برداشته شد.
جغرافیا
دشت جیانگان بیشتر بخش مرکزی و جنوبی هوبی را اشغال می کند، در حالی که غرب و حومه آن کوهستانی تر است، با رشته هایی مانند کوه های وودانگ، کوه های جینگ، کوه های دابا، و کوه های وو (در شمال به جنوب ناهموار). سفارش). کوه‌های دابی در شمال شرقی دشت جیانگگان، در مرز هنان و آنهویی قرار دارند. کوه های Tongbai در شمال در مرز هنان قرار دارند. در جنوب شرقی، کوه های موفو مرز جیانگشی را تشکیل می دهند. بلندترین قله در هوبی، قله بسیار قوی استاست که در کوه های Daba در منطقه جنگلی بسیار خانه مزرعه است یافت می شود. ارتفاع آن 3105 متر است.
دره رودخانه لیانگ تای در شهرستان کوه زینگ. این یک منطقه کشاورزی مهم است زیرا کاشت برنج و سایر محصولات در اینجا امکان پذیرتر از دامنه کوه های اطراف است.
دو رودخانه اصلی هوبی رودخانه یانگ تسه و شاخه چپ آن، رودخانه هان هستند. آنها نام خود را به دشت جیانگگان قرض دادند - جیانگ نماینده یانگ تسه و هان نماینده رودخانه هان. رودخانه یانگ تسه از غرب از طریق سه دره وارد هوبئی می شود. نیمه شرقی سه دره (دره یقه ξو بخشی از تنگه وو) در غرب هوبی قرار دارد، در حالی که نیمه غربی در همسایگی چونگ کینگ قرار دارد. رودخانه هان از شمال غربی وارد استان می شود. پس از عبور از بیشتر استان، دو رودخانه بزرگ در مرکز ووهان، مرکز استان به هم می رسند.
از جمله شاخه های قابل توجه یانگ تسه در استان می توان به جریان شن نونگ (یک شاخه شمالی کوچک که به شدت تحت تاثیر پروژه سد سه دره قرار گرفته است) اشاره کرد. چینگ، آبراه اصلی جنوب غربی هوبی. هوانگ بو در نزدیکی فیلد Y i. و رودخانه فوشوی در جنوب شرقی.
هزاران دریاچه در چشم انداز دشت جیانگان هوبئی پراکنده اند و به هوبی نام "استان دریاچه ها" داده اند. بزرگترین این دریاچه ها دریاچه لیانگزی و دریاچه هنگ هستند. سدهای آبی متعدد تعدادی مخزن بزرگ ایجاد کرده اند که بزرگترین آنها مخزن دانجیانگکو در رودخانه هان در مرز بین هوبی و هنان است. [نیازمند منبع]
هوبی دارای آب و هوای نیمه گرمسیری مرطوب (Cfa یا Cwa بر اساس طبقه بندی آب و هوای کوپن)، با چهار فصل مجزا است. زمستان‌ها خنک تا سرد است، با میانگین دمای 1 تا 6 درجه سانتیگراد (34 تا 43 درجه فارنهایت) در ژانویه، در حالی که تابستان‌ها گرم و مرطوب است، با میانگین دمای 24 تا 30 درجه سانتیگراد (75 تا 86 درجه فارنهایت) در جولای. ; دمای تنبیهی 40 درجه سانتیگراد (104 درجه فارنهایت) یا بالاتر به طور گسترده با ووهان، مرکز استان مرتبط است. نواحی کوهستانی غرب هوبئی، به ویژه بسیار خانه مزرعه است، با تابستان‌های خنک‌تر، بازدیدکنندگان زیادی را از ووهان و دیگر شهرهای دشت‌نشین جذب می‌کنند.
علاوه بر پایتخت ووهان، شهرهای مهم دیگر جینگمن هستند. شیان، مرکز صنعت خودروسازی و دروازه کوه‌های وودانگ. فیلد Y i، پایگاه اصلی پروژه های عظیم برق آبی در جنوب غربی هوبی؛ و شاشی
| هوبئی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
"هوبئی" به حروف چینی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زبان‌های چینی | هوبmی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Postal | هوپه | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| معنای تحت‌اللفظی | "شمال (دریاچه دانگتینگ" | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
تقسیمات اداری
هوبmی به هفده بخش در سطح استان (که دوازده شهر در سطح استان (شامل یک شهر زیر استانی) و یک استان خودمختار وجود دارد) و همچنین سه شهر در سطح شهرستان که مستقیماً اداره می شوند (همه در سطح استانی فرعی) تقسیم می شود. شهرها) و یک منطقه جنگلداری در سطح شهرستان به طور مستقیم اداره می شود. در پایان سال 2017، کل جمعیت 59.02 میلیون نفر است.
| کد تقسیم | بخش | مساحت در کیلومتر مربع | جمعیت 2010 | صندلی | بخش ها | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ولسوالی ها | شهرستان ها | Aut. شهرستان ها | شهرهای CL* | ||||||||
| 420000 | Hubei Province | 185900.00 | 57,237,740 | شهر ووهان | 39 | 35 | 2 | 27 | |||
| 420100 | Wuhan city | 8549.09 | 9,785,392 | منطقه جیانگ آن | 13 | ||||||
| 420200 | Huangshi city | 4582.85 | 2,429,318 | منطقه شیالو | 4 | 1 | 1 | ||||
| 420300 | Shiyan city | 23674.41 | 3,340,843 | ناحیه مائوجیان | 3 | 4 | 1 | ||||
| 420500 | Yichang city | 21227.00 | 4,059,686 | منطقه Xiling | 5 | 3 | 2 | 3 | |||
| 420600 | Xiangyang city | 19724.41 | 5,500,307 | شیانگ چنگ | 3 | 3 | 3 | ||||
| 420700 | Ezhou city | 1593.54 | 1,048,672 | منطقه اچنگ | 3 | ||||||
| 420800 | Jingmen city | 12192.57 | 2,873,687 | منطقه دونگ بائو | 2 | 1 | 2 | ||||
| 420900 | Xiaogan city | 8922.72 | 4,814,542 | منطقه شیائونان | 1 | 3 | 3 | ||||
| 421000 | Jingzhou city | 14068.68 | 5,691,707 | منطقه ششی | 2 | 2 | 4 | ||||
| 421100 | Huanggang city | 17446.63 | 6,162,072 | منطقه هوانگژو | 1 | 7 | 2 | ||||
| 421200 | Xianning city | 9749.84 | 2,462,583 | منطقه Xian'an | 1 | 4 | 1 | ||||
| 421300 | Suizhou city | 9614.94 | 2,162,222 | منطقه زنگدو | 1 | 1 | 1 | ||||
| 422800 | Enshi Autonomous Prefecture | 24061.25 | 3,290,294 | شهر انشی | 6 | 2 | |||||
| 429004 | Xiantao city** | 2538.00 | 1,175,085 | ناحیه جینگلینگ | 1 | ||||||
| 429005 | Qianjiang city** | 2004.00 | 946,277 | منطقه فرعی یوانلین | 1 | ||||||
| 429006 | Tianmen city** | 2,622.00 | 1,418,913 | ناحیه شازوی | 1 | ||||||
| 429021 | Shennongjia Forestry District ** | 3253.00 | 76,140 | شهر سونگ بای | 1 | ||||||
|
* - including Forestry district ** - Directly administered county-level divisions | |||||||||||
جستار های وابسته
1954 طغیان رودخانه یانگ تسه
منابع
《深圳统计年鉴2014》
Archived
- "RightSite.asia | Wuhan Economic and Technological Development Zone". Archived from the original on May 26, 2015.
- "RightSite.asia | Wuhan Export Processing Zone".
- 1912年中国人口.
- ↑ "Hubei--Survey". Ministry Of Commerce - People's Republic Of China. 25 April 2007. Archived from the original on 6 April 2018. Retrieved 8 April 2018.
Hubei {...} an area of 185,900 square km.
- ↑ 湖北 [Hubei] (به چینی). The Central People's Government of the People's Republic of China. 26 March 2013. Archived from the original on 8 July 2016. Retrieved 7 June 2016.
全省国土总面积18.59万平方公里
- ↑ "Communiqué of the Seventh National Population Census (No. 3)". National Bureau of Statistics of China. 11 May 2021. Retrieved 11 May 2021.
- ↑
- ↑ "Sub-national HDI - Subnational HDI - Global Data Lab". globaldatalab.org. Retrieved 2020-04-17.
- ↑ 1954 طغیان رودخانه یانگ تسه
- ↑ "2013年全国核反应会议暨核物理973计划年会在深圳召开". Chinese Science Bulletin. 58 (18): 1784–1784. 2013-06-01. doi:10.1360/csb2013-58-18-1784. ISSN 0023-074X.
- ↑ Archived.
- ↑ Jin, Shengfei (2021-04-14). "The Promotion Effect of Development Zone Upgrade to Local Import and Export". 2021 2nd Asia-Pacific Conference on Image Processing, Electronics and Computers. New York, NY, USA: ACM. doi:10.1145/3452446.3452582.
- ↑ Iumatov, E. A. (1975-10). "[Problem of the multiple-connected regulation of respiratory indices (pH, pO2, pCO2) of the body]". Uspekhi Fiziologicheskikh Nauk. 6 (4): 34–64. ISSN 0301-1798. PMID 1912.