پادشاهی زو
«پادشاهی زَوْ» نهمین داستانِ پادشاهان و نهمین و آخرین پادشاهی پیشدادی در شاهنامهٔ فردوسی است که دورانِ پنج‌سالهٔ پادشاهیِ زو و دوران نُه‌سالهٔ پادشاهی کرشاسپ‌زو را داستان می‌کند.
| پادشاهی زو | |
|---|---|
| زبان | فارسی |
| قالب | مثنوی |
| از کتاب | شاهنامه |
| پدیدآورنده | فردوسی |
| سال آفرینش | سدهٔ چهارم و پنجم هجری قمری |
| گونه (ژانر) | حماسه |
| موضوع | جنگ، قحطی |
| سبک | خراسانی |
| شمار ابیات | ۱۵۶ برپایهٔ ویرایش خالقی مطلق |
| وزن | متقارب مثمن محذوف: فعولن فعولن فعولن فعول |
| شخصیت‌ها | زو، افراسیاب طوس، گستهم، رزمان |
| فضا | ایران پیشدادی |
زو یا زوتهماسپ، در شاهنامه فردوسی پسر تهماسب است. پس از آن که افراسیاب، نوذر را کشت؛ زو به شاهی رسید. زو پنج سال پادشاهی کرد و به یاری طوس، گستهم و رزمان با افراسیاب جنگید و پس از خشکسالی در ایران و توران، افراسیاب و زو صلح را پذیرفتند. زو در ۸۶ سالگی درگذشت. پادشاهی زو در دورانی بود که ایران به سبب فقدان اتحاد و همبستگی دچار ضعف شدید و در فقدان پادشاه قانونی، هر قوم و قبیله در این‌سو و آن‌سوی کشور ادعای پادشاهی می‌نمود مضاف بر این بروز قحطی نیز بر مشکلات عدیده افزوده شد.
پس از مرگ زو سپاه توران باز قصد ایران می‌کند، و ایران کیقباد را به شاهی برمی‌گزینند و رستم را می‌فرستند تا بیاوردش.
پانویس
- ↑ شهیدی مازندرانی، حسین (۱۳۷۷)، فرهنگ شاهنامه (نام کسان و جای‌ها)، تهران: نشر بلخ