چشم (خرافه)

گمان می‌رود چشم‌زخم باعث بدشانسی یا رخداد بد می‌شود. بسیاری از فرهنگ‌ها معتقدند که دریافت چشم بد باعث بدبختی یا آسیب خواهد شد. برخی معتقدند نوعی نیروی فراطبیعی وجود دارد که نگاه بدخواهانه کسانی را که خواهان آسیب رساندن به دیگران (به ویژه بی‌گناهان) هستند می‌اندازد یا منعکس می‌کند. طلسم‌ها یا تعویذهای ایجاد شده برای محافظت در برابر چشم بد نیز اغلب «چشم‌زخم» نامیده می‌شوند. چشم‌زخم‌های قدیمی اغلب روی سرامیک یا خاک رس کشیده می‌شدند. تولید شیشه در سرزمین‌های کناره دریای مدیترانه نزدیک به سال ۱۵۰۰ پیش از میلاد، نقش مهمی در گسترش استفاده از چشم‌زخم در میان فنیقی‌ها، یونانی‌ها، رومی‌ها و عثمانی‌ها داشت. کاربرد رنگ آبی به احتمال زیاد به دلیل در دسترس بودن اکسیدهای مس و کبالت در مصر بود که برای روکش ظروف گِلی استفاده می‌کردند. رنگ آبی مورد پذیرش مردم ترک بود زیرا با تنگری، خدای آسمان در باور آنها رابطه نزدیکی داشت. با این وجود چشم‌زخم‌های مدرن می‌توانند طیف وسیعی از رنگ‌ها باشند.

همچنین اعتقاد به چشم‌زخم همواره بر آن است که تنها برخی افراد استثنایی (مثلاً در هر شهر یکی دو نفر) دارای چنین خاصیتی هستند و می‌توانند دیگران را چشم بزنند. اما گسترش چنین اعتقادی به همه افراد، زمینهٔ بدبینی شهروندان به یکدیگر را فراهم می‌کند.

پلوتارک فیلسوف یونانی در یکی از کتاب‌های خود تلاش می‌کند برای چشم‌زخم توضیح علمی ارائه دهد. او می‌گوید چشم انسان می‌تواند پرتویی ساطع کند که در بعضی موارد حتی باعث مرگ کودکان و حیوانات کوچک شود. او حتی ادعا می‌کند که گروه‌هایی از مردم در جنوب دریای سیاه مهارت ویژه‌ای در استفاده از این نفرین دارند و بیشتر آنها چشم‌های آبی‌رنگ دارند. البته این احتمالا به این دلیل است که مردمان چشم آبی‌رنگ کمی در کناره دریای مدیترانه زندگی می‌کنند.

برخی فرهنگ‌ها وجود چنین قدرتی را با بدخواهی ذاتی برابر نمی‌دانند. بعضی از فرهنگ‌ها نیز عقیده دارند که شخصی که می‌تواند بقیه را چشم بزند خود باری ناخواسته بر دوش دارد و در واقع خود نفرین شده است. برای نمونه، الورثی به اسطوره‌ای باستانی در لهستان اشاره می‌کند. مردی بود که نگاهش چنان قدرتی در نفرین دیگران داشت که عاقبت چشمان خود را کور کرد تا دیگر باعث بدبختی کسانی که دوستشان داشت نشود.

فردریک توماس الورثی در کتاب چشم‌زخم: گزارشی کلاسیک از خرافه‌ای باستانی به نگاه سنگ‌کننده گورگون‌های یونانی و داستان‌های محلی ایرلندی درباره مردانی که می‌توانند تنها با یک نگاه اسبی را جادو کنند اشاره می‌کند و می‌گوید تقریبا در همه فرهنگ‌ها اسطوره‌ای درباره چشم‌زخم دیده می‌شود.

ایده چشم بد باعث می‌شود که فرهنگ‌های مختلف اقدامات محافظتی را علیه آن دنبال کنند. نزدیک به ۴۰٪ از مردم جهان به چشم بد اعتقاد دارند. این مفهوم و اهمیت آن در میان فرهنگ‌های گوناگون، متفاوت است. اما در سرزمین‌های کناره دریای مدیترانه و غرب آسیا بسیار برجسته است. این ایده چندین بار در ادبیات ربانی یهودی ظاهر شده‌است. این باور به‌طور گسترده‌ای در میان بسیاری از قبایل و فرهنگ‌های مدیترانه‌ای و آسیایی گسترش یافته بود. جاذبه‌ها و تزئینات با نمادهای چشم‌مانند، معروف به «نظر» که برای دفع چشم بد مورد استفاده قرار می‌گیرد یک دید معمول در سراسر قبرس، یونان، ایتالیا، آلبانی، پرتغال، برزیل، اسرائیل، اتیوپی، جورجیا، ارمنستان، آذربایجان، الجزایر، تونس، لبنان، ترکیه، فلسطین، مصر، اردن، عربستان سعودی، بنگلادش، ایران، عراق، نپال، پاکستان، مناطقی از هند، یوتا، مراکش، جنوب اسپانیا، مناطقی از مکزیک، مالت، مونته‌نگرو، رومانی، مقدونیه شمالی، بلغارستان، بالکان، عراق، افغانستان، سوریه و بحرین هستند و به یک سوغات محبوب در بین گردشگران تبدیل شده‌اند. تعویذ دیگری که برای دفع چشم بد استفاده می‌شود خمسه است. در ایتالیا (به ویژه ایتالیای جنوبی) از چیزهای منحصر به فرد دیگری از جمله قرنیه، سیماروتا، و نشانه شاخ‌ها برای دفاع از چشم شیطان استفاده می‌کند. درحالیکه چشم مصری (حوروس) نمادی مشابه از محافظت و سلامتی است طلسم چشم شیطانی یونانی به‌طور ویژه در برابر نگاه بدخواه محافظت می‌کند.

قدیمی‌ترین نمونه طلسم چشم‌زخم متعلق به سال ۳۳۰۰ قبل از میلاد در تل براک کشف شده‌است. این طلسم به شکل بُت است که از رخام گچی تراشیده شده و چشم‌هایش بُرِش خورده است. اما ارتباط آن با تکه‌های شیشه آبی‌رنگ، معلوم نیست.

امروز

پس از هزاران سال هنوز کاربرد چشم‌زخم هیچ تغییری نکرده و امروز حتی آنرا روی بدنه کشتی و هواپیما می‌چسبانند.

در قرآن اشاره مستقیمی به چشم‌زخم وجود ندارد. اما برخی آیات از جمله آیه وَ اِنْ یَّکادُ را برخی مفسران به این قضیه مربوط می‌دانند و برخی دیگر نیز آن را به چشم‌زخم کاملاً بی‌ارتباط می‌دانند؛ اما در احادیث این موضوع به صراحت بیان شده‌است. از جمله حدیث مشهوری از پیامبر اسلام می‌گوید: «چشم‌زخم واقعیت دارد و مرد را در قبر و شتر را در دیگ قرار می‌دهد». (بحارالانوار، ج ۶۳، ص ۲۶)

نهج البلاغه حکمت ۴۰۰:

«وَ قَالَ ع الْعَیْنُ حَقٌّ وَ الرُّقَی حَقٌّ وَ السِّحْرُ حَقٌّ- وَ الْفَأْلُ حَقٌّ وَ الطِّیَرَةُ لَیْسَتْ بِحَقٍّ- وَ الْعَدْوَی لَیْسَتْ بِحَقٍّ- وَ الطِّیبُ نُشْرَةٌ وَ الْعَسَلُ نُشْرَةٌ- وَ الرُّکُوبُ نُشْرَةٌ وَ النَّظَرُ إِلَی الْخُضْرَةِ نُشْرَةٌ»

و درود خدا بر او، فرمود: چشم‌زخم حقیقت دارد استفاده از نیروهای مرموز طبیعت حقیقت دارد سحر و جادو وجود دارد و فال نیک راست است و رویداد بد را بد شگون دانستن، درست نیست بوی خوش درمان و نشاط آور، عسل درمان کننده و نشاط آور، سواری بهبودی آور و نگاه به سبزه زار درمان کننده و نشاط آور است.

با این وجود برخی اعتقادات در این مورد از نظر اسلام در زمره خرافات قرار دارد. از جمله ارتباط داشتن این نیرو با حسادت در هیچ‌کجا مورد اشاره قرار نگرفته و نیز راه مقابله با آن تنها دعا کردن دانسته شده‌است (یاد خداوند، گفتن «تبارک اللّه احسن الخالقین»، «امنتُ باللّه و صلی اللّه علی محمد و آله» قرائت سوره «ناس» و «فلق» و «آیت‌الکرسی» در ورقه‌ای و به همراه داشتن آن، سه مرتبه ذکر «ماشااللّه لاحول ولا قوة الا باللّه العلی العظیم») و بنابراین دیگر اعمالی که برای این منظور انجام می‌شود (مثل شکستن تخم مرغ یا زدن به تخته) از نظر اسلام خرافی است.

در یک دهه گذشته تصاویر مربوط به چشم‌زخم در صنعت مد کاربرد زیادی پیدا کرده است. کیم کارداشیان در بسیاری از عکس‌های خود گردنبند‌ها و گل‌سرهایی با نماد چشم‌زخم دارد. در اواخر سال ۲۰۱۷ جیجی حدید سری کفش‌های آی‌لاو را با نماد چشم‌زخم عرضه کرد. تابلوهای دکوراتیو تزئینی، مچ‌بند، گردنبند، و جاکلیدی به شکل چشم‌زخم ساخته شده‌اند یا راهنماهای بسیاری برای ساخت آنها ارائه شده‌اند. استفاده از چشم‌زخم در صنعت مد باعث شده برخی نگران تغییر کاربری و مفهوم این نماد شوند.