کاشغر
شهر کاشغَر (به اویغوری: قه‌شقه‌ر، به چینی: 喀什، به پین‌یین: Kāshí) مرکز شهرستان کاشغر از توابع ناحیه خودمختار سین‌کیانگ در شمالغرب جمهوری خلق چین است. کاشغر از شهرهای کهن چین به‌شمار می‌رود و به مروارید جاده ابریشم نیز ملقب گشته‌است. بر پایه آمار سال ۱۳۸۲، جمعیت این شهر برابر با ۳۵۱٬۸۷۴ تن بوده‌است. نژاد اغلب مردم این شهر، ایغور می باشد که جزو اقوام ترک‌تبار محسوب می‌شوند و به زبان اویغوری و پامیری سخن می کنند.
کاشغر
喀什市 · قه‌شقه‌ر شه‌هری | |
|---|---|
| کاشغر | |
 یک مناره نزدیک به مسجد عید غا | |
 موقعیت کاشغر در نقشه | |
  کاشغر موقعیت | |
| مختصات: ۳۹°۲۸′ شمالی ۷۵°۵۹′ شرقی / ۳۹٫۴۶۷°شمالی ۷۵٫۹۸۳°شرقی | |
| کشور | جمهوری خلق چین |
| Region | سین‌کیانگ |
| Prefecture | ولایت کاشغر |
| مساحت | |
| • شهر در سطح شهرستان | ۵۵۵ کیلومتر مربع (۲۱۴ مایل مربع) |
| • کلان‌شهری | ۲۸۱۸ کیلومتر مربع (۱۰۸۸ مایل مربع) |
| بلندی | ۱۲۷۰ متر (۴۱۷۰ پا) |
| جمعیت (سرشماری ۲۰۱۰) | |
| • شهر در سطح شهرستان | ۵۰۶٬۶۴۰ |
| • کلان‌شهری | ۸۱۹۰۹۵ |
| • تراکم کلان‌شهری | ۲۹۰/کیلومتر مربع (۷۵۰/مایل مربع) |
| منطقه زمانی | GMT+6 (de facto) |
| Postal code | ۸۴۴۰۰۰ |
| پیش‌شماره(های) تلفن | ۰۹۹۸ |
| وبگاه | |
تاریخ
در نوشته‌های چینی سده ۲ پ. م واژه سک که بعدها به سو وسئی تبدیل شد به کار رفته‌است. به نوشته این منابع، سکاها در شمال باختری کاشغر می‌زیستند. گویا قبایل سکایی در میان سال‌های ۱۰۰ تا ۱۲۰م به حدود ترکستان چین و آسیای میانه سرازیر شدند و شاخه‌ای از آن‌ها به کاشغر و ختن راه سپردند.
شاپور ساسانی در کتیبه کعبه زرتشت، در آنجا که گستره مرزهای امپراتوری خود را ترسیم می‌کند، از کاشغر نیز در کنار سغد، چاچ و ابرشهر که مرکز آن نسا بوده‌است، در شمار شهرهای قلمرو خود نام می‌برد. گویا شاپور کسی از دودمان ساسانی را به فرمانروایی کاشغر نگماشته بود و شاه کوشانی به استقلال در آن سامان فرمان می‌راند و تنها خراج‌گزار شاه ایران بود. کاشغر نخستین بار در دورهٔ فرمانروایی سلسلهٔ هان به حکومت چین پیوست.
اسلام در کاشغر
کاشغر به عنوان مرکز فرهنگ اسلامی در چین شناخته می‌شود. مسلمانان اویغور ۹۸٪ جمعیت این شهر را (در حدود ۳٬۴۰۰٬۰۰۰ نفر) تشکیل می‌دهند. در کاشغر نزدیک به ۱۰ هزار مسجد وجود دارد.
نگارخانه
مسجد عیدگاه در کاشغر
مزار آفاق‌خواجه، مقدس‌ترین مکان برای مسلمانان ناحیه سین‌کیانگ است. این آرامگاه در قرن هفدهم بنا شده‌است.
جستارهای وابسته
- راه ابریشم
- تاشکورگان
منابع
- ↑ «کاشغر». وبگاه رادیو بین‌المللی چین. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ ژانویه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۵ ژوئیه ۲۰۰۸.
- ↑ انوشه، حسن (به سرپرستی) (۱۳۸۰)، دانشنامه ادب فارسی: ادب فارسی در آسیای میانه، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ص. ص۷۳۱، شابک ۹۶۴-۴۲۲-۴۱۷-۵
- ↑ «زندگی مسلمانان شهر کاشغر». وبگاه رادیو بین‌المللی چین.
پیوند به بیرون
- وبگاه رسمی شهر کاشغر
- تصاویری از کاشغر
- کاشغر در سال ۱۹۱۶، گزارشی مصور از سفر پرسی سایکس به کاشغر (همراه با توضیحات آنتونی وین)