کرگدن جاوهای
کرگدن جاوهای (Rhinoceros sondaicus) گونهای از خانوادهٔ کرگدنها است. این کرگدن بومی آسیا است. این حیوان طولی در حدود ۳/۱ تا ۳/۲ متر و ارتفاعی در حدود ۱/۴ تا ۱/۷ متر دارد. شاخ این حیوان در حالت عادی اندازهای کمتر از ۲۵ سانتیمتر دارد، که کوچکتر از سایر گونههای کرگدن هاست.
کرگدن جاوهای | |
---|---|
یک کرگدن جاوهای در باغ وحش لندن (اواخر قرن نوزدهم) | |
وضعیت حفاظت | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | جانوران |
شاخه: | طنابداران |
رده: | پستانداران |
راسته: | تکسمسانان |
تیره: | کرگدن |
سرده: | بینیشاخ |
گونه: | R. sondaicus |
نام دوبخشی | |
Rhinoceros sondaicus Desmarest, 1822
| |
زیرگونه | |
Rhinoceros sondaicus annamiticus | |
پراکندگی کرگدن جاوهای |
زمانی پراکندگی کرگدن جاوهای دامنهٔ وسیعی از جزایر اندونزی تا آسیای جنوبی و هند و چین را شامل میشد. هماکنون این گونه در معرض خطر انقراض جدی قرار دارد. فقط دو دسته جمعیت آنها در طبیعت یافت میشود و در باغ وحشها جمعیتی از آنها وجود ندارد. این حیوان نادرترین پستاندار بزرگ روی کره زمین است.
این حیوان در طبیعت میتواند ۳۵ تا ۴۰ سال عمر داشته باشد. زیستگاه اصلی این حیوان جنگلهای بارانی و زمینهای مرطوب است. کرگدنهای جاوهای اغلب به صورت فردی زندگی میکنند. بالغها به غیر از انسان دشمن دیگری در طبیعت ندارند. این حیوان اغلب از انسانها دوری میکند، ولی دیده شده که در هنگام احساس خطر حمله کند. در مورد این گونه به نسبت سایر کرگدنها مطالعهٔ کمتری صورت گرفتهاست.
منابع
- The Simon and Schuster Encyclopedia Of Animals. Ed. Dr. Philip Whitefield
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «کرگدن جاوهای». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۲ تیر ۱۳۸۹.
- ↑ Wilson, D.E.; Reeder, D.M., eds. (2005). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
- ↑ van Strien, N.J. , Steinmetz, R. , Manullang, B. , Sectionov, Han, K.H. , Isnan, W. , Rookmaaker, K. , Sumardja, E. , Khan, M.K.M. & Ellis, S. (۲۰۰۸). Rhinoceros sondaicus. در: IUCN ۲۰۰۸. گونههای در معرض نابودی در فهرست قرمز IUCN. دانلود در تاریخ ۲۸ November 2008.
- ↑ Rookmaaker, L.C. (1982). "The type locality of the Javan Rhinoceros (Rhinoceros sondaicus Desmarest, 1822)". Zeitschrift fur Saugetierkunde. 47 (6): 381–382.