کمک‌های اولیه

هدف امدادگر، نجات یا زنده‌نگاه داشتن شخص یا اشخاص تا رسیدن به مراکز درمانی است که باید نکات زیر رعایت شود:

1. حفظ خونسردی
2. انتقال مصدوم از محیط پرخطر به محیط با حداقل امنیت (مثل انتقال به خارج از ساختمانی که دچار حریق شده‌است)
3. روحیه دادن به مصدوم و خودداری از تضعیف روحیه وی (درصورت لزوم)
4. بازرسی راه‌های تنفسی و علایم حیاتی
5. تعیین نوع جراحات و ضایعات برای تعیین نوع اقدام‌های لازم

• کنترل خونریزی داخلی و خارجی، علایم مسمومیت، شکستگیها و سایر آسیب‌ها برحسب اولویت.

1. فراهم کردن امکان آسایش و راحتی بیمار تا رسیدن امکانات درمانی

مهم‌ترین مواردی که نیاز به اقدام امدادگر دارد شامل این موارد هستند.

• مسمومیت
• بیهوشی و اغماء (کما)
• اشکالات تنفسی و خفگی
• مشکلات قلبی
• خونریزی خارجی و داخلی
• زخم‌ها
• گزیدگی
• شوک
• سوختگی
• برق گرفتگی
• گرمازدگی و سرمازدگی
• آفتاب سوختگی
• آسیب‌های چشمی (اشعه‌ها، اسیدها …)
• شکستگی و دررفتگی استخوان
• کوفتگی و ضرب‌دیدگی
• عوارض عود بیماری‌های مزمن (دیابت، صرع،....)
• آسیب‌های ورزشی
• خودکشی‌ها و مشکلات شدید روحی

در صورتی که فردی دچار مصرف بیش از حد مواد مخدر یا اوردوز شده باشد، لازم است که بدن او را در وضعیت ریکاوری یا بهبودی قرار دهید. بدین منظور لازم است که مراحل زیر طی شوند:

1. در حالت خوابیده، سر فرد را به سمت عقب چرخانده و چانه او را بالا بکشید، به طوری که مسیر تنفس وی باز شود.
2. بدن فرد را به روی یکی از پهلوها غلطانده و دستان وی را زیر سر و گونه اش قرار دهید تا مانع از تماس سر با زمین یا چرخیدن آن شود.
3. زانوی بالایی را به سمت بالا کشیده و خم کنید تا به صورت یک تکیه گاه روی زمین قرار بگیرد.
4. مجدداً وضعیت مسیر تنفسی وی را کنترل کرده و سر او را به سمت عقب بکشید تا تنفس وی راحت‌تر شود.
5. با شماره اورژانس تماس گرفته و تا زمان رسیدن آمبولانس در کنار وی بمانید.

• جعبه کمک‌های اولیه