بادرنگ
واژه‌شناسی
واژه بادرنگ و دیگر شکل‌های آن (باذْرنگ، بادارَنگ، باذارَنگ، وارَنگ، بالَنگ، تُرَنْگ و جز این‌ها) همه به واژه پهلوی grand wa باز می‌گردد، که به احتمال نزدیک به یقین، صورت دگرگون و کوتاه شده ای از واژه سنسکریت ga tula/un ¦ ma است که در این زبان به «گونه ای از درخت بالنگ، لیموی شیرین» اطلاق می‌شده است.
بادرنگ به دو گیاه اطلاق می‌شود:
- ↑ ابراهیم پورداود، ج۱، ص۹۲، هرمزدنامه، تهران ۱۳۳۱ ش.
نظر خود را درباره این مقاله بنویسید