متوکل

برخلاف مأمون که سیاست مذهبی میانه‌روی داشت، متوکل به اهل حدیث نزدیک شد و آنان قدرت یافتند و به برخی از آنان اجازه داد، که روایات رؤیت خدا را نقل کنند. او حاکمان معتزلی را برکنار کرد، محنة خَلق قرآن را پایان داد، و احمد بن حنبل را، که نماد ایستادگی اهل حدیث بود، گرامی داشت. به همین دلیل حنبلیان او را «محیی السنه» (احیاکنندهٔ سنت) لقب دادند. او به علی بن ابی طالب بی‌احترامی می‌کرد و حرم حسین بن علی را ویران کرد.

• در سال ۲۳۴ ه‍.ق / ۸۴۸ م محمد بن بعیث در آذربایجان علیه حکومت وقت شورید، که شورش او را یکی از سرداران خلیفه سرکوب کرد.
• پایان‌دادن به محنة خَلق قرآن
• آزار و اذیت خاندان علی بن ابی طالب و نبش قبر شهدای کربلا
• تأسیس سلسله طاهریان در ایران
• قدرت یافتن غلامان ترک در دربار عباسیان و آغاز هرج و مرج در سامرا
• گسترش قلمرو ادریسیان در آفریقا