بیتوته (فرهنگ‌فقه‌مطابق‌مذهب‌اهل‌بیت)بیتوته به معنای شب ماندن در جایى است و در باب هاى حج، نکاح و طلاق از آن سخن رفته است. ۱ - بیتوته در حجبیتوته به مِنی، در شب عرفه (نهم ذیحجه) تا طلوع فجر براى حاجی مستحب و شب‌هاى یازدهم و دوازدهم- و براى برخى- سیزدهم ذیحجّه (ایام تشریق) واجب است. ۲ - بیتوته مرد بعد از نکاحاز حقوق واجب زن بر شوهر بنا بر مشهور، بیتوته مرد نزد او، در یک شب از چهار شب است. در صورت تعدّد زن ها، چهار شب میان آنان تقسیم مى‌شود. به عنوان مثال اگر مردى دو زن داشته باشد باید دو شب از چهار شب را نزد آن دو (هر شب نزد یکى) بیتوته نماید. ۳ - بیتوته زن در عدّه وفاتزنى که در عده وفات است کراهت دارد در غیر محلّ سکونتش بیتوته نماید. برخى آن را جز در موارد ضرورت، جایز ندانسته‌اند. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۲، ص۱۵۹. |