زمان تقریبی مطالعه: 5 دقیقه
 

سلیمان (غلام امام حسین)




سلیمان فرزند رزین
[۱] سماوی، محمد بن طاهر، ابصار العین، ج۱، ص۹۴.    
[۲] موسوی زنجانی، ابراهیم، وسیلة الدارین، ج۱، ص ۵۰.
[۳] موسوی زنجانی، ابراهیم، وسیلة الدارین، ج۱، ص۱۵۰.
از موالیان امام حسین علیه السلام و بنابر نقلی امام حسن علیه السلام
[۴] ابن حبان، الثقات، ج۲، ص۳۱۰.    
[۵] مازندرانی، محمد بن اسماعیل، منتهی المقال، ج۳، ص۴۰۲.    
[۶] اردبیلی، محمدعلی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۸۳.    
و از شهدای نهضت حسینی است.


۱ - تحقیق در نام سلیمان


نامش سلمان
[۷] دینوری، ابوحنیفه، الاخبار الطوال، ج۱، ص۲۳۱- ۲۳۲.    
و سلیم
[۸] طوسی، محمد بن حسن، الرجال، ج۱، ص۱۰۱.    
نیز آمده است. در برخی منابع «ابورزین» به عنوان کنیه او
[۹] ابن طاووس،علی بن موسی، الملهوف علی قتلی الطفوف، ج۱، ص۱۱۰.    
[۱۰] حلی، ابن نما، مثیر الاحزان، ج۱، ص۱۷.    
[۱۱] محدث قمی، نفس المهموم، ج۱، ص۸۱.
[۱۲] شمس الدین، محمدمهدی، انصار الحسین علیه‌السلام، ج۱، ص۷۴.    
و در برخی دیگر به عنوان کنیه پدرش
[۱۳] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳۳، ص۲۸۲.    
[۱۴] نمازی، علی، مستدركات علم رجال الحدیث، على نمازى، ج۴، ص۱۱۹.
آورده شده است.

۲ - اقوال در شهادت سلیمان



۲.۱ - شهادت در کربلا


از ظاهر کلام شیخ طوسی و برخی دیگر چنین برمی‌ آید که سلیمان در کربلا، همراه امام حسین علیه السلام به شهادت رسیده است.
[۱۵] طوسی، محمد بن حسن، الرجال، ج۱، ص۱۰۱.    
[۱۶] ابن حبان، الثقات، ج۲، ص۳۱۰.    
[۱۷] مفید، محمد بن محمد، الاختصاص، ج۱، ص۸۳.    
[۱۸] ابن سعد، محمد، ترجمة الامام الحسین علیه‌السلام و مقتله، ج۱، ص۷۷.    
[۱۹] ابن داود، الرجال، ج۱، ص۱۷۸.    
[۲۰] حسینی تفرشی، مصطفی، نقد الرجال، ج۲، ص۳۷۰.    
[۲۱] قهپائی، عناية الله بن على، مجمع الرجال، ج۳، ص۱۵۸.
[۲۲] اردبیلی، محمدعلی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۸۳.    
[۲۳] خوئی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۲۴۰.    


۲.۲ - شهادت در بصره


شماری از مورخان شهادت او را در بصره دانسته ‌اند. بدین گونه که امام حسین علیه السلام از مکه، به وسیله «سلیمان» نامه‌ ای خطاب به بزرگان بصره فرستاد و آنان را به کتاب خدا و احیای سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و مبارزه با بدعت‌ های رواج یافته در جامعه فراخواند. همه دریافت ‌کنندگان، نامه امام علیه السلام را پنهان داشتند، مگر منذر بن جارود- که دخترش همسر عبیدالله زیاد بود- که ترسید نامه دسیسه‌ ای از جانب ابن ‌زیاد باشد. لذا نامه و پیک را نزد ابن ‌زیاد آورد. او نیز پس از آگاهی از محتوای نامه بی ‌درنگ دستور داد آورنده نامه را به قتل برسانند.
[۲۴] دینوری، ابن قتیبه، الاخبار الطوال، ج۱، ص۲۳۱- ۲۳۲.    
[۲۵] طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۵، ص۳۵۷.    
[۲۶] کوفی، ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۳۷.    
[۲۷] خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۱، ص۲۸۸-۲۸۹.    
[۲۸] حلی، ابن نما، مثیر الاحزان، ج۱، ص۱۷- ۱۹.    
[۲۹] ابن طاووس، علی بن موسی، الملهوف، ج۱، ص۱۱۰.    
[۳۰] سماوی، محمد بن طاهر، ابصار العین، ج۱، ص۹۴.    
[۳۱] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳۳، ص۲۸۳.    
[۳۲] تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۵، ص۲۹۶.
[۳۳] محدث قمی، نفس المهموم، ج۱، ص۸۱- ۸۳.
[۳۴] موسوی مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۱، ص۱۴۱- ۱۴۲.    
سلیمان بن عوف حضرمی این دستور را اجرا کرد.
[۳۵] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۶۵.    


۳ - زیارتنامه سلیمان


در زیارت منسوب به ناحیه مقدسه بر سلیمان این گونه درود فرستاده شده است:السَّلامُ عَلی سُلَیمانَ مَوْلَی الْحُسَینِ بْنِ أمیرِالمؤمنینَ وَلَعَنَ اللَّهُ قاتِلَهُ سُلَیمانَ بْنَ عَوْفِ الْحَضْرَمِیّ.
[۳۶] ابن طاووس، علی بن موسی، الاقبال بالاعمال الحسنه، ج۳، ص۷۶.    


۴ - پانویس

 
۱. ↑ سماوی، محمد بن طاهر، ابصار العین، ج۱، ص۹۴.    
۲. ↑ موسوی زنجانی، ابراهیم، وسیلة الدارین، ج۱، ص ۵۰.
۳. ↑ موسوی زنجانی، ابراهیم، وسیلة الدارین، ج۱، ص۱۵۰.
۴. ↑ ابن حبان، الثقات، ج۲، ص۳۱۰.    
۵. ↑ مازندرانی، محمد بن اسماعیل، منتهی المقال، ج۳، ص۴۰۲.    
۶. ↑ اردبیلی، محمدعلی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۸۳.    
۷. ↑ دینوری، ابوحنیفه، الاخبار الطوال، ج۱، ص۲۳۱- ۲۳۲.    
۸. ↑ طوسی، محمد بن حسن، الرجال، ج۱، ص۱۰۱.    
۹. ↑ ابن طاووس،علی بن موسی، الملهوف علی قتلی الطفوف، ج۱، ص۱۱۰.    
۱۰. ↑ حلی، ابن نما، مثیر الاحزان، ج۱، ص۱۷.    
۱۱. ↑ محدث قمی، نفس المهموم، ج۱، ص۸۱.
۱۲. ↑ شمس الدین، محمدمهدی، انصار الحسین علیه‌السلام، ج۱، ص۷۴.    
۱۳. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳۳، ص۲۸۲.    
۱۴. ↑ نمازی، علی، مستدركات علم رجال الحدیث، على نمازى، ج۴، ص۱۱۹.
۱۵. ↑ طوسی، محمد بن حسن، الرجال، ج۱، ص۱۰۱.    
۱۶. ↑ ابن حبان، الثقات، ج۲، ص۳۱۰.    
۱۷. ↑ مفید، محمد بن محمد، الاختصاص، ج۱، ص۸۳.    
۱۸. ↑ ابن سعد، محمد، ترجمة الامام الحسین علیه‌السلام و مقتله، ج۱، ص۷۷.    
۱۹. ↑ ابن داود، الرجال، ج۱، ص۱۷۸.    
۲۰. ↑ حسینی تفرشی، مصطفی، نقد الرجال، ج۲، ص۳۷۰.    
۲۱. ↑ قهپائی، عناية الله بن على، مجمع الرجال، ج۳، ص۱۵۸.
۲۲. ↑ اردبیلی، محمدعلی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۸۳.    
۲۳. ↑ خوئی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۲۴۰.    
۲۴. ↑ دینوری، ابن قتیبه، الاخبار الطوال، ج۱، ص۲۳۱- ۲۳۲.    
۲۵. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۵، ص۳۵۷.    
۲۶. ↑ کوفی، ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۳۷.    
۲۷. ↑ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۱، ص۲۸۸-۲۸۹.    
۲۸. ↑ حلی، ابن نما، مثیر الاحزان، ج۱، ص۱۷- ۱۹.    
۲۹. ↑ ابن طاووس، علی بن موسی، الملهوف، ج۱، ص۱۱۰.    
۳۰. ↑ سماوی، محمد بن طاهر، ابصار العین، ج۱، ص۹۴.    
۳۱. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳۳، ص۲۸۳.    
۳۲. ↑ تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۵، ص۲۹۶.
۳۳. ↑ محدث قمی، نفس المهموم، ج۱، ص۸۱- ۸۳.
۳۴. ↑ موسوی مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۱، ص۱۴۱- ۱۴۲.    
۳۵. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۶۵.    
۳۶. ↑ ابن طاووس، علی بن موسی، الاقبال بالاعمال الحسنه، ج۳، ص۷۶.    


۵ - منبع


جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ج۱، ص۱۸۸- ۱۸۹.    


رده‌های این صفحه : اصحاب امام حسین | تاریخ زندگانی امام حسین | تاریخ معصومان | شهدای غیر بنی هاشم در کربلا | شهدای کربلا | نهضت عاشورا




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.