سیدجعفر بن سیدباقر قزوینیسیدجعفر بن باقر بن احمد (د ۱۲۶۵ق/۱۸۴۸م) از افراد سرشناس آلِ قَزْوینی بود، آل قزوینی، خاندانی علمی و ادبی از نیمۀ دوم سده ۱۲ تا میانه‌های سدۀ ۱۴ق/۱۸ تا ۲۰ در نجف، حِلّه و پیرامون آن است. ۱ - معرفی اجمالیسیدجعفر بن باقر بن احمد (د ۱۲۶۵ق/۱۸۴۸م) از افراد سرشناس آلِ قَزْوینی بود، برخی او را از نوابغ عصر به شمار آورده‌اند. در اواخر عمر از نجف به مَسْقَط و عُمان رفت و امیران و بزرگان و عالمان مقدم وی را گرامی داشتند. ۲ - وفاتوی سرانجام در مسقط درگذشت و جنازه او را به نجف بردند و در آرامگاه خانوادگی به خاک سپردند. ۳ - تبحر در شعراو شاعری توانا بود، و گفته‌اند که بسیاری از اشعار او در سفر مسقط از بین رفته است. ۴ - پانویس
۵ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌قفطان»، ج۲، ص۴۵۲. |