صفت اذلاقصفت اذلاق، سرعت و سهولت تلفظ حرف؛ یکی از صفات اصلی حروف است. ۱ - معنای لغوی و اصطلاحی«ذلاقه» در لغت بر تیزی لبه شیء دلالت دارد، و «اذلاق» در اصطلاح، به معنای استفاده از تیزی و ابتدای زبان و لب‌ها در وقت تلفظ برخی از حروف است. صفت اذلاق، مقابل صفت اصمات، و یکی از صفات اصلی حروف است. ویژگی حروف دارای اذلاق، سرعت و سهولت تلفظ حرف هنگام ادای آن است. ۲ - اقسام حروف مذلقهحروف دارای این صفت را حروف مذلقه گویند که خود بر دو دسته‌اند؛ حروفی که به کمک نوک زبان تلفظ می‌شوند و حروف ذلقیه گفته می‌شوند، و حروفی که به کمک دو لب تلفظ می‌شوند و حروف شفهیه یا «شفویه» گفته می‌شوند. [۱]
جمعی از محققان، التجوید، ص۱۹.
[۲]
محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص (۴۸-۴۹).
[۳]
صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص۴۴.
۳ - عناوین مرتبطحروف مذلقه. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «صفت اذلاق». رده‌های این صفحه : تجوید | قرآن شناسی
|