قاعده تقدم ظهور قرینه بر ذی القرینهتقدیم دلیلِ مفسِّر دلیل دیگر، در مقام تعارض بدوی بین آن دو را قاعده تقدم ظهور قرینه بر ذی القرینه گویند. ۱ - تعریفقاعده تقدم ظهور قرینه بر ذی القرینه، بیان می‌کند که هرگاه مدلول دو دلیل با هم تنافی و تعارض بدوی داشته باشند، اما یکی از آن دو در عرف به طور عام ناظر به دیگری و در مقام تفسیر و تبیین آن باشد، دلیل مفسِّر (قرینه)، از نظر عرفی بر دلیل مفسَّر (ذوالقرینه) مقدم است، مانند: تقدیم خاص (قرینه) بر عام (ذوالقرینه). ۲ - قرینیتتقدیم خاص بر عام، مقید بر مطلق، و اظهر بر ظاهر از باب قرینیت است، اما قرینیت در این سه مورد، نوعی و عام است؛ به خلاف تقدیم حاکم بر محکوم، که قرینیت حاکم برای محکوم، شخصی و خاص می‌باشد. [۳]
شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۳۶۹.
[۴]
شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۳، ص۴۶۰.
[۶]
علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید، مغنیه، محمد جواد، ص۱۸۷.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۱۵، برگرفته از «قاعده تقدم ظهور قرینه بر ذی القرینه». |