قرینه شرعیبه قرینه بودن یک چیز بر مراد متکلم ، نزد متشرعه «قرینه شرعی» گفته می شوذ. ۱ - تعریفقرینه شرعی، قرینه‌ای است که نزد متشرعه (اهل شرع) بر مراد جدی متکلم دلالت می‌کند و سبب می‌شود تا سخنان گوینده در معنای مجازی آن ظهور پیدا کند ( قرینه صارفه ) یا سبب تعین مشترک لفظی در یکی از معانی آن می‌گردد ( قرینه معینه ) ۲ - مثالبرای مثال، اگر گفته شود: لباس نجس را با آب تطهیر کنید، به کمک قرینه شرعی فهمیده می‌شود که منظور از آب، آب طاهر است نه آب نجس، زیرا آب نجس در شرع ، پاک کننده نیست. [۱]
عدة الاصول (ط. ق)، طوسی، محمد بن حسن، ج۱، ص۳۷۰.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۳۱، برگرفته از مقاله «قرینه شرعی». رده‌های این صفحه : قرینه
|