ربیگوسفندی را که تازه متولد شده رُبّى می گویند و از آن در باب زکات سخن گفته‌اند. ۱ - تعریف لغویینگوسفند تازه زاییده را رُبّی گویند.برخى اهل لغت، ربّى را به گوسفندى که براى استفاده از شیرش تربیت مى‌شود معناکرده‌اند؛ کلمات اهل لغت نسبت به مدت زمان پس از زاییدن مختلف است. بیست روز و دو ماه از جمله اقوال است. ۲ - تعریف فقهامعروف و مشهور میان فقها و نیز لغویان، تعریف رُبّى به گوسفند تازه بچه به دنیا آورده است. برخى آن را به أنعام ثلاثه (گوسفند، گاو و شتر) تعمیم داده‌اند. برخى فقها آن را به حیوانى که متكفل تربیت دو فرزند خویش است، تفسیر نموده‌اند. مشهور میان فقها اطلاق ربّى بر گوسفند تازه زاییده تا پانزده روز است؛ هرچند بسیارى، قول تا پنجاه روز را نیز نقل کرده اند؛ لیكن قائلى براى آن شناخته نشده است. ۳ - نصاب زکات در ربّیدر زکات ، ربّى جزو نصاب به شمار مى‌رود؛ بدین معناکه حد نصاب با آن کامل مى‌شود؛ هرچند برخى، قول به‌عدم احتساب آن را در نصاب بعید ندانسته اند. ۴ - اخذ زکات ربّیگرفتن ربّى به عنوان زكات توسط زكات گیرنده، بدون رضایت مالک جایز نیست. در اینكه با رضایت مالك، جایز است و کفایت مى‌كند یا نه، اختلاف است. البته اگر همه نصاب ربّى باشد،کفایت مى‌كند؛هرچند برخى در این صورت نیز گفته‌اند: اقرب الزام مالك به پرداخت قیمت آن است. ۵ - پانویس۶ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۵۷-۵۸. |