غبیراءغُبَیراء، هم به معنای فقّاع ، و هم به معنای سنجد می باشد. ۱ - کاربرد فقهیاز عنوان یاد شده به معنای نخست به مناسبت در باب طهارت و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند. ۱.۱ - در طهارتعنوان غبیراء در حدیثی نبوی ، نقل شده و در منابع اهل سنّت آمده که آن حضرت از آن نهی کرده است. ۱.۲ - در اطعمه و اشربهاز دیدگاه فقهای شیعه امامی ، فقّاع حرام است؛ لیکن اهل سنّت آن را حرام نمی‌دانند. فقهای شیعه در مقابل دیدگاه اهل سنّت به حدیث یاد شده که در منابع روایی آنان آمده، علیه ایشان احتجاج کرده‌اند. ۲ - غبیراء به معنای دوماز غبیراء به معنای دوم در باب اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند. براساس روایتی، گوشت سنجد، گوشت بدن، پوست آن پوست بدن و هسته آن استخوان را می‌رویاند. علاوه بر آن، کلیه‌ها را گرم ، معده را تمیز، ساقها را قوی ، از ابتلا به جذام پیشگیری و از ابتلا به بواسیر حفظ می‌کند. [۳]
الوافی، ج۱۹، ص۴۱۱.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۵۳۶، برگرفته از مقاله «غبیراء». |