لهب (مفردات قرآن)لهب از اصطلاحات بکار رفته در قرآن کریم به معنای شعله و مشتعل شدن آتش است. ۱ - واژهشناسیاسم و مصدر هر دو آمده است، بمعنی غبار برخاسته نیز آید «لا ظَلِیلٍ وَ لا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ؛ نه گوار است و نه از شعله آتش باز دارد». «تَبَّتْ یَدا اَبِی لَهَبٍ وَ تَبَّ. ما اَغْنی عَنْهُ مالُهُ وَ ما کَسَبَ. سَیَصْلی ناراً ذاتَ لَهَبٍ». ابولهب عموی حضرت رسول (صلّیاللّهعلیهوآله) است و او را به قولی برای زیبائیش ابولهب می‌گفتند و دو گونه‌اش گوئی شعله می‌کشیدند. بنابراین قرآن کنیه مشهور او را آورده و عنوان کرده است. به قول بعضی غرض از ابولهب گفتن تهکم و اثبات آتش است برای او، المیزان این قول را پسندیده است. ۲ - ابولهباسم ابولهب به نقلی عبدالعزی و بنقلی عبد مناف است. طارق محاربی گوید: در بازار ذی المجاز بودم، جوانی می‌گفت: اَیُّهَا النَّاسُ قُولُوا لَا اِلَهَ اِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا. مردی پشت سر او بر او سنگ می‌زد و پاهایش را خونی کرده بود و می‌گفت: ای مردم او دروغگو است او را تصدیق نکنید. گفتم: این کیست؟ گفتند: محمد است می‌گوید پیغمبرم و آن عمویش ابولهب است که می‌گوید: او دروغگو است. درباره ابولهب در «تبب» بطور تفصیل سخن گفته‌ایم و می‌افزائیم که: در مجمع گوید: آیا با این سوره باز ابولهب قدرت داشت که ایمان بیاورد و باز ایمان بر او فرض و لازم بود؟ و اگر ایمان می‌آورد تکذیب وعده سَیَصْلی ناراً ذاتَ لَهَبٍ نمی‌شد؟ جواب: آری ایمان برای او لازم بود و این وعید بشرط عدم ایمان است... اگر فرض کنیم که ابالهب از رسول خدا (صلّیاللّهعلیهوآله) می‌پرسید و می‌گفت: اگر ایمان آورم باز داخل آتش خواهم شد؟ حضرت می‌فرمود: نه زیرا که شرط دخول آتش از بین رفته بود. المیزان این جواب را پسندیده و در ذیل بیان خود گفته: ابولهب در اختیارش بود که ایمان آورد و از عذاب حتمی که در اثر کفرش بود نجات یابد. ۳ - پانویس۴ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «لهب»، ج۶، ص۲۰۹. رده‌های این صفحه : اصطلاحات ادبی | اصطلاحات قرآنی | قاموس قرآن | واژگان قرآنی | واژه شناسی واژگان قرآن
|