آر۱۳۶ای۱

این ستاره دمایی‌ بالاتر از ۵۳۰۰۰ درجه ی کلوین دارد و تنها برای مدت ۲ میلیون سال زنده خواهد ماند. مرگ این ستاره نمونه‌ای تماشایی از مرگ یک ابرنواختر عظیم خواهد بود به گونه‌ای که هیچ سیاهچاله‌ای باقی‌ نخواهد گذاشت. اگر چه خورشید ما در مقایسه با این ستارگان غول پیکر بسیار ناچیز و کوچک به نظر می‌‌رسد، اما خورشید هم هرچه سنش بالاتر می‌‌رود، بزرگتر می شود به طوری که در حدود ۷ و نیم میلیارد سال دیگر، به بزرگترین اندازه ی ممکن خواهد رسید.

دانشمندان دانشگاه شفیلد در رصدخانه نیم کره جنوبی اروپا، R136a1 را در اواخر نیمه اول سال ۲۰۱۰ کشف کردند. محققین احتمال میدهند که R136a1 متشکل از دو ستاره است. در اینصورت بایستی یکی از آنها بسیار «کوچک»تر از دیگری باشد (تقریباً بیست برابر خورشید)

• ویکی‌پدیای آلمانی و انگلیسی
• مقاله در Astrophysics
• https://phys.org/news/2015-12-biggest-star-universe.html