باریکه نور

از پهلو، یک باریکه نور تنها زمانی قابل دیدن است که بخشی از نور توسط اجسام پراکنده شود: ذرات ریز مانند گرد و غبار، قطره‌های آب (تنک‌مه، مه، باران)، تگرگ، برف یا دود، یا اجسام بزرگتر مانند پرندگان. اگر اشیاء زیادی در مسیر نور وجود داشته باشند، آنگاه به صورت یک باریکه پیوسته ظاهر می‌شود، اما اگر فقط چند جسم وجود داشته باشد، نور به صورت چند نقطه روشن منفرد قابل مشاهده است. در هر صورت، این پراکندگی نور از یک باریکه، و دید حاصل از یک باریکه نور از کنار، به عنوان اثر تیندال شناخته می‌شود.

دید از پهلو به‌عنوان اثر جانبی

• چراغ‌قوه («مشعل» بریتانیایی)، باریکه‌ای که با دست هدایت می‌شود
• چراغ جلوی ماشین، باریکه رو به جلو؛ لامپ در یک وسیله نقلیه یا روی پیشانی یک شخص نصب شده‌است، به عنوان مثال در یک کلاه ایمنی تعبیه شده‌است.
• فانوس دریایی، باریکه‌ای که به صورت افقی پیرامون را فرا می‌گیرد.
• نورافکن، باریکه به سمت چیزی

دید از کنار به‌عنوان هدف

برای دیده شدن باریکه‌های نور از کنار، گاهی از دستگاه مه‌شکن یا دستگاه مه‌پاش استفاده می‌شود. تفاوت بین این دو این است که خود مه نیز یک جلوه بصری است.

• نمایشگر نوری لیزری - باریکه‌های لیزری اغلب برای جلوه‌های بصری، اغلب در ترکیب با موسیقی استفاده می‌شوند.
• نورافکن اغلب در تبلیغات استفاده می‌شود، به عنوان مثال توسط فروشندگان خودرو. باریکه نور در یک منطقه بزرگ قابل دیدن است و (حداقل در تئوری) افراد علاقه‌مند می‌توانند فروشنده یا فروشگاه را با دنبال کردن باریکه تا منبع آن پیدا کنند. این کار برای اولین نمایش فیلم نیز انجام می‌شد. باریکه‌های نورافکن متحرک همچنان به عنوان یک عنصر طراحی در لوگوی استودیوی فیلمسازی فاکس قرن بیستم دیده می‌شود.