مدت تابش آفتاب

با توجه به حداکثر نظری مدت زمان روز برای یک مکان معین، یک نکته عملی نیز در نظر گرفته می‌شود که در آنجا چه میزان نور روز کافی است تا جزئی از «مدت تابش آفتاب» در نظر گرفته شود. مدت تابش آفتاب «درخشان» نشان‌دهنده تمام مدت زمانی است که میزان نور خورشید از آستانه‌ای مشخص شده بیشتر است، برخلاف آن، مدت تابش آفتاب «قابل مشاهده» نشان‌دهنده مقادیر کمتر از حد آستانه است که به اندازه کافی قوی نیست تا گیرنده را تحریک کند؛ این تابش به عنوان مثال در هنگام طلوع و غروب خورشید رخ می‌دهد. اندازه‌گیری مدت تابش آفتاب توسط وسیله‌هایی به نام آفتاب‌نگار انجام می‌شود. آفتاب‌نگارهای کمپبل استوکس یکی از انواع آفتاب‌نگار هستند که پرتوهای خورشید را توسط یک لنز شیشه‌ای کروی بر روی یک نوار خاص جمع می‌کند. هنگامی که شدت تابش بیشتر از آستانهٔ از پیش تعیین‌شده باشد، نوار می‌سوزد. نوع دیگری از آفتاب‌نگارها، آفتاب‌نگار جردن است. آفتاب‌نگارهای الکترونیکی جدید نسبت به انواعی که از نوار کاغذی استفاده می‌کند؛ حساسیت بیشتری دارند.

سازمان جهانی هواشناسی (WMO)، در سال ۱۹۶۲ به منظور یکسان‌سازی داده‌های اندازه‌گیری شده در سراسر جهان، یک طرح استاندارد از آفتاب‌نگار کمپبل استوکس را به نام آفتاب‌نگار مرجع خلال‌مدت (IRSR) طراحی کرد. سرانجام در سال ۲۰۰۳، مدت تابش آفتاب به عنوان دوره‌ای تعریف شد که طی آن تابش مستقیم خورشید از مقدار آستانه ۱۲۰W/m² تجاوز می‌کند.

دو منطقه عمده با بیشترین مدت زمان تابش آفتاب سالانه، کویر مرکزی و شرقی صحرای بزرگ آفریقا که شامل کشورهای عمدتاً بیابانی مصر، سودان، لیبی، چاد و نیجر و همچنین جنوب غربی ایالات متحده آمریکا (ایالات آریزونا، نوادا و کالیفرنیا) هستند. شهری که ادعای رسمی عنوان آفتاب‌گیرترین شهر جهان را دارد، شهر یوما در ایالت آریزونا با بیش از ۴٬۰۰۰ ساعت آفتاب درخشان سالانه (حدود ۹۱٪ از زمان نور روز) است؛ هرچند بسیاری از کتابهای اقلیم‌شناسی بیان می‌کنند که ممکن است مناطقی با مقدار تابش آفتاب بیشتر در شمال آفریقا وجود داشته باشد. آفتابی‌ترین ماه جهان ماه دسامبر در مناطق شرقی قطب جنوب است که تقریباً ۲۳ ساعت روز خورشید «درخشان» دارد.

برعکس، عرض‌های جغرافیایی بالاتر (بالاتر از ۵۰ درجه شمالی و جنوبی)، دارای آب‌وهوایی بسیار ابری‌تر و ناپایدارتر و بارانی هستند و اغلب کمترین مقدار مدت تابش آفتاب را در سال دارند. مناطق با آب و هوای معتدل اقیانوسی مانند مناطق شمال غربی اروپا، سواحل شمال غربی کانادا و مناطقی از جزیره جنوبی نیوزیلند نمونه ای از آب و هوای خنک، ابری، مرطوب و بارانی است که در آن مقادیر مدت تابش آفتاب بسیار کم است. توشهاون در جزایر فارو یکی از ابری‌ترین مناطق جهان با تنها ۸۴۰ ساعت آفتاب سالانه است.

• UNdata: سازمان جهانی هواشناسی: تابش آفتاب
• نقشه مدت تابش آفتاب استرالیا
• نقشه جهانی مدت تابش آفتاب (ماه ژوئن)
• نقشه جهانی مدت تابش آفتاب بایگانی‌شده در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine (میانگین سالانه)