هشنیز
جعبه اطلاعات روستای ایران |نام‌رسمی=روستای هشنیز |روی‌نقشه= آری |عرض‌جغرافیایی =27.080331
|طول‌جغرافیایی =53.528958 |تصویر= |اندازه‌تصویر= |برچسب‌تصویر= غروب آفتاب |استان= هرمزگان |شهرستان=پارسیان |بخش= مرکزی |دهستان= مهرگان |نام‌محلی= |نام‌های‌قدیمی= |سال‌بنیاد=قبل از اسلام |جمعیت =۶۸۳ نفر |رشدجمعیت=۱ درصد |تراکم‌جمعیت= |زبان= فارسی - لارستان |مساحت= |ارتفاع=۲۱۵متر |میانگین‌دما= |میانگین‌بارش‌سالانه= |شمارروزهای‌یخبندان= |کد آماری =۲۵۳۸۴۸ |ره‌آورد=محصولات کشاورزی |پیش‌شماره=۰۷۶۴ |وبگاه= گاوبندی |جمله‌خوشامد= |پانویس= }} هشنیز روستای کوچکی از توابع بخش مرکزی شهرستان گاوبندی در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران. این روستا در ۷ کیلومتری سمت مغرب بوچیر واقع شده‌است. در دوران گذشته مردم این روستا به شجاعت وتیر اندازی مشهور بوده‌اند.
محدوده هشنیز
از شمال کوه، از جنوب کوه مقام، از مغرب روستای چهواز، و از سمت مشرق به روستای بوچیر محدود می‌گردد.
جمعیت
دارای ۲۰۵ خانوار و ۷۴۵ نفر جمعیت می‌باشد. ساکنان این روستا از اهل سنت و از پیروان مذهب شافعی هستند و به زبان فارسی تکلم می‌کنند.
آثار
در روستا چند خانه قدیمی وجود دارد که از سنگ وکاه وگل ساخته شده‌است، داری یک قلعه یک آسیاب آبی مربوط قبل از اسلام و ساخته شده توسط زرتشتیان است.
پیشه
مردم این روستا به کشاورزی و دامداری اشتغال دارند، تعدادی از آنان فرهنگی و تعدادی از آنان در پالایشگاه نفت مشغول هستند بیشتر زنان روستا خانه‌دار اما گروهی از آنان معلم و تعداد کمی در مراکز درمانی و بهداشتی مشعغول کار هستند.
منابع
- الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه»، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
- محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس»، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
- الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران) چاپ سوم، دبی: سال انتشار ۱۹۹۷ مبلادی به (عربی).
- العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
- حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
- کامله، القاسمی، بنت شیخ عبدالله، (تاریخ لنجة) مکتبة دبی للتوزیع، الامارات:، چاب دوم، انتشار سال ۱۹۹۳ میلادی. (به عربی).