حساب کاربری
​
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
لینک کوتاه

گویش

گونه زبانی یا لهجه

گویش یا دیالِکت، به شکل‌هایی از یک زبان گفته می‌شود که تفاوت‌هایی آوایی یا دستوری دارند اما استفاده‌کنندگانِ دو گویش متفاوت (گویش‌ورانِ متفاوت) هم‌چنان بتوانند سخن یکدیگر را درک کنند.

اگر وجه ممیزهٔ بین دو زبان‌گونهٔ یک زبان عمدتاً در سطح واژگان و تا حدودی در سطح ساختار (نحو) باشد، این دو گونه دو گویش متفاوت از یک زبانند.

دسته‌بندی

گویش بر چهار دسته است:

  1. گویشی که به مکان جغرافیایی وابسته است؛ مانند گویش بوشهری، گویش بیرجندی برای زبان فارسی، و به آن گویش جغرافیایی گویند.
  2. گویشی که مربوط به طبقهٔ اجتماعی خاصی است؛ مانند گویش بازاریان و واعظان که به آن گویش اجتماعی گفته می‌شود.
  3. گویشی که مربوط به ادوار گذشته‌است؛ مانند گویش زمان قاجار در زبان فارسی که به آن گویش تاریخی می‌گویند.
  4. گویشی که به آن گویش معیار گویند.

منابع

  1. ↑ رنجبر چقاکبودی، وحید (۱۳۹۱). زبان و زبان‌گونه‌ها. کرمانشاه: باغ‌نی. ص. ص۵. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۲۶۹۹-۹۹-۵.
  2. ↑ زبان فارسی (۱)، سال اول دبیرستان، چاپ ۱۳۸۶

جستارهای وابسته

زبان‌گونه‌ها

ویکی گویش - گویش نامهٔ آزاد

آخرین نظرات
  • زبان
  • گویش بیرجندی
  • زبان فارسی
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.