سلیم تهرانی
سلیم تهرانی، محمد قلی
قرن: ۱۱ (وفات: ۱۰۵۷ ق)
شاعر، متخلص به سلیم. وى در طرشت تهران متولد شد و نخستین ایام شاعرى وى در لاهیجان سپرى شد و در آنجا با ملا واصب قندهارى و ملا حسینا متخلص به صبوحى معاشر بود. پس از مدتى در اصفهان بسر برد و سرانجام در شیراز به خدمت امام قلى خان والى فارس رسید. پس از چندى به هندوستان رفت و از ملازمان میرعبدالسلام مشهدى - اسلام خان - شد و بعد از چند سال ملازمت و ستایش بزرگان آن سامان، در کشمیر انزوا اختیار کرد و در همان جا درگذشت و در مزارالشعراء کشمیر دفن شد.
از آثار وى: دیوان شعر که مشتمل بر حدود دو هزار بیت است و مثنوى هاى «قضا و قدر» و «وصف کشمیر».
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۳، ص۲۴۸.
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |