سوره لقمان

«سوره لقمان» سی و یکمین سوره از قرآن کریم است و دارای ۳۴ آیه می باشد.

نزول سوره

تمام آیات سوره «لقمان» به گفتار ابن عباس در مکه نازل شده، بجز سه آیه که در مدینه آمده و آن «وَلَوْ أَنَّ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ...» تا پایان سه آیه می باشد.

این سوره در ترتیب مصحف، سی و یکمین سوره و در ترتیب نزول، پنجاه و هفتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره صافات و پس از آن سوره سبا نازل شده است.

عدد آیات

تعداد آیات این سوره از نظر اهل حجاز، ۳۳ آیه و از نظر دیگران ۳۴ آیه می باشد. قراء کوفه «الم» را یک آیه و قراء بصره و شام، «مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ» را آیه‌اى می دانند.

هدف سوره

غرض این سوره -به طورى که آغاز و انجام آن، و نیز سیاق تمامى آیات آن اشاره مى‌کند- دعوت به توحید و ایقان و ایمان به معاد، و عمل به کلیات شرایع دین است.

از ابتداى سوره پیداست که در باره بعضى از مشرکین نازل شده، که مردم را از راه خدا و شنیدن قرآن، به وسیله تبلیغاتى دروغ جلوگیرى نموده، مى‌خواستند مسأله خدا و دین را از یاد مردم ببرند، اتفاقا روایت وارده در تفسیر آیه «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یشْتَرِی لَهوَ الْحَدِیثِ ...» نیز همین را مى‌گوید. پس این سوره نازل شد تا اصول عقاید و کلیات شرایع حق را بیان نماید، و در برابر احادیث سرگرم کننده آنان مقدارى از داستان لقمان و مواعظش را ایراد کرده است.

فضیلت سوره

ابى بن کعب از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله روایت کند که فرمود: آن کس که سوره لقمان را بخواند، در قیامت جناب لقمان با او دوست بوده و ده برابر اجر آن کسى که بخوبی ها عمل کرده و از بدی ها دورى نموده به او پاداش داده می شود.

محمد بن جبیر عزرمى از پدرش و او از امام باقر علیه السلام روایت کرده که فرمود: آن که سوره لقمان را در هر شب بخواند، خداوند سى فرد از ملائکه را بر او مى‌گمارد و تا به صبح او را از شرور شیطان و یارانش حفظ نمایند و اگر در روزش قرائت کند، آنان تا غروب از شرور شیطان و یاران آن حفظش خواهند نمود.

پانویس

منابع

• فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۱۹، ص۱۵۷.
• محمد حسین طباطبایی، ترجمه المیزان، ج‌۱۶، ص۳۱۳، قم ۱۳۷۴.
• ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه.

پیوست

سوره لقمان/متن و ترجمه