نصیر (اسم الله)

لفظ «نصیر» در قرآن کریم ۲۴ بار وارد شده و در چهار مورد وصف خدا قرار گرفته است، چنان که مى فرماید:

«وَ إِنْ تَوَلَّوا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ مَولاکمْ نِعْمَ المَولى وَنَعْمَ النَّصیر».(انفال/۴۰) «بگو اگر روى گردانید بدانید که خدا مولاى شما است نیک مولا و نیک یارى دهنده اى است».
«...وَ اعْتَصِمُوا بِاللّهِ هُوَ مَولاکمْ فَنِعْمَ المَولى وَ نِعْمَ النَّصیر».(حج/۷۸) «به خدا پناه برید او مولاى شما است، نیک مولا و نیک یارى دهنده اى است».
«...وَ کفى بِرَبِّک هادِیاً و َ نَصِیراً».(فرقان/۳۱) «کافى است که پروردگارت راهنما و یارى دهنده است».
«وَ اللّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدائکمْ وَکفى بِاللّهِ وَلِیاً وَ کفى بِاللّهِ نَصِیراً».(نساء/۴۵) «خدا به دشمنان شما آگاه تر است، کافى است که خدا ولى و یارى دهنده شما است».

«نصیر» از ماده «نصر» به معنى عون و کمک گرفته شده است، تفاوتى که با «ناصر» دارد این است که «نصیر» دلالت بر مبالغه مى کند، و یکى از مظاهر این صفت این است که رسولان و مؤمنان را در همین جهان کمک مى کند، چنان که مى فرماید:

«إِنّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَالّذِینَ آمَنُوا فِى الحَیاةِ الدُّنْیا...».(غافر/۵۱) «ما رسولان و مؤمنان را در زندگى دنیا کمک مى کنیم».

همچنین است آیات دیگر که از یارى کردن خدا در جنگ ها و نبردها گزارش مى دهند، بلکه مى توان گفت خدا همه بندگانش را کمک مى کند، ولى برخى از آنها مؤمن و سپاسگزار و برخى دیگر کافر و نعمت نشناسند.

پانویس

↑ منشور جاوید، جعفر سبحانی، ص ۳۷۱ و ۳۷۲، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی.

مطالب مرتبط

خیرالناصرین (اسم الله)

اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف	اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب	بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت	توّاب.
ج	جبّار، جامع.
ح	حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ	خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ	ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر	رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س	سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش	شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص	صمد.
ظ	ظاهر.
ع	عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ	غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف	فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق	قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک	کبیر، کریم، کافی.
ل	لطیف.
م	مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن	نصیر ، نور.
و	وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه	هادی.

[1] منشور جاوید، جعفر سبحانی، ص ۳۷۱ و ۳۷۲، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی.