آبزیان (قرآن)در قرآن تنها به نام دو نوع از آبزیان یعنی ماهی و قورباغه اشاره شده است. ۱ - ماهیحوت به معنای ماهی است. جمع آن حیتان است، (اذ تاتیهم حیتانهم یوم سبتهم شرعا) از موارد استعمال آن در قرآن بدست می‌آید که حوت بر ماهی بزرگ و کوچک هر دو گفته می‌شود مثل ماهی یونس و ماهی موسی. «فانی نسیت الحوت و ما انسانیه الا الشیطان؛ گفت: آیا دیدی وقتی که در کنار آن سنگ جای گرفتیم من (سرگذشت) ماهی را فراموش کردم، و جز شیطان آن را فراموشم نساخت که (به تو) بازگویم، و آن ماهی راه خود را در دریا به طرز عجیبی پیش گرفت (به این جهت که زنده شد و یا آنکه به هر طرف شنا می‌کرد آب دریا مانند کانال باز می ماند).» ۲ - قورباغهضفدع بر وزن زبرج و جعفر به معنای قورباغه بوده و آن شامل تمام انواع قورباغه است. جمع آن در قرآن مجید ضفادع و تنها یکبار آمده است. آمدن قورباغه‌ها و تنک کردن زندگی فرعونیان یکی از معجزات نه گانه حضرت موسی است. «فارسلنا علیهم الطوفان و الجراد و القمل و الضفادع و الدم آیات مفصلات؛ پس ما طوفان و ملخ و کنه و قورباغه‌ها و خون را به صورت نشانه‌هایی جدا جدا بر آنها فرستادیم، باز هم تکبر و سرکشی ورزیدند و گروهی گنهکار بودند». جراد و ضفادع و دم به ترتیب به معنای ملخ، قورباغه و خون است. ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۲۴۸، برگرفته از مقاله «حیوان». رده‌های این صفحه : حیوانات | موضوعات قرآنی
|