جندل (مفردات‌نهج‌البلاغه)جَنْدَل (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای سنگ یا صخره بزرگ که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص مردگان از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجندل (به فتح جیم) به معنای سنگ یا صخره بزرگ آمده است. جمع این واژه «جنادل» است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) درباره مردگان فرموده‌اند: «و قد طحنهم بکلکله البلی و اکلتهم الجنادل و الثری؛ پوسیدگی با سینه‌اش آن‌ها را آرد کرده، و سنگ‌ها و خاک آن‌ها را خورده است.» امام (علیه‌السلام) پوسیدگی را به سینه‌ی شتر تشبیه کرده است که چیزی را زیر سینه‌اش خرد می‌کند. ۳ - تعداد کاربرداین واژه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جندل»، ص۲۳۳. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|