زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

سم حیوان





ناخن شاخى شده انتهاى انگشتان ‏برخى پستانداران را سُم گویند. از آن در باب طهارت و اطعمه و اشربه سخن گفته‏اند.


۱ - پاک بودن اجزای بی روح



حیواناتى که مردارشان نجس است، اجزایى از مردار آنها که روح در آنها دمیده نشده، مانند سم، پاک
و استفاده از آنها جایز است.

۲ - استنجا با سرگین حیوانان حلال گوشت



به قول مشهور، استنجای مخرج غائط با سرگین حیوانات حلال گوشت حرام است.
به قول برخى ظاهر نص و فتوا اختصاص حرمت به سرگین چارپایان داراى سم بدون شکاف (حافر)، همچون اسب، قاطر و الاغ است و شامل‏ چارپایان دیگر که سُمشان شکاف دار است، مانند شتر، گاو، گوسفند و آهو نمى‏شود.

۳ - پانویس


 
۱. جواهرالکلام ج۵، ص۳۱۹.    
۲. جواهرالکلام ج۳۶، ص۳۳۸.    
۳. الکافی فی الفقه، ص۳۲۱.    
۴. جامع المدارک ج۱، ص۳۲.    
۵. مستند الشیعة ج۱، ص۳۷۹-۳۸۰.    
۶. جواهر الکلام ج۲، ص۴۹-۵۰.    


۴ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۳۲-۵۳۳.    


رده‌های این صفحه : احکام تخلی | فقه | نجاسات




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.