عزالدین محمد بن علی آلقدامهعزّالدّین محمد بن علی، از شخصیت‌های آلِ قُدامه، می‌باشد؛ این خاندان، خاندانی فلسطینیُ‌الاصل و حنبلی‌مذهب که فقیهان، مُسندان، حافظان و قاضیان بسیاری از آن برخاستند و فعالیت علمی ــ دینی آنان در اندیشۀ اسلامی آن روزگار و گسترش مذهب حنبلی تأثیر بزرگی به جای نهاد. ۱ - معرفی اجمالیعزّالدّین محمد بن علی بن عبدالرحمن (۷۶۴-۸۲۰ق/۱۳۶۳-۱۴۱۸م). وی المقنع را از بر داشت و در فقه و حدیث ماهر بود. از ابن‌رجب و ابن‌المحب حدیث شنید. در زمان قاضی علاءالدین ابن المنجا نیابت قضا را داشت. پس از مرگ قاضی شمس‌الدین نابلسی به مقام قاضی القضاتی رسید و شمس‌الدین بن عباده را به نیابت خود گماشت. وی در دارالحدیث اشرفیّه درس می‌گفت. بسیار حج گزارد و در مکه مجاور شد. در واپسین سال‌های زندگی پیشوای مذهبی حنبلیان به شمار می‌رفت. ۲ - آثاراز جمله کتاب‌های وی النّظم المفید الاحمد فی مفردات الامام احمد است. [۱]
ابن طولون، محمد، الفوائد الجوهریّة فی تاریخ الصّالحیّه، ج۲، ص۴۹۹-۵۰۰، به کوشش محمد احمد دهمان، دمشق، ۱۴۰۱ق.
۳ - پانویس
۴ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل قدامه»، شماره۴۴۸. رده‌های این صفحه : آل قدامه
|