قصه یاجوج و ماجوجقصه یاجوج و ماجوج، سرگذشت قرآنی قوم یاجوج و ماجوج را می‌گویند. ۱ - در قرآنقرآن کریم در دو مورد از « یاجوج و ماجوج » سخن گفته که از آن برمی آید این دو نام متعلق به دو قبیله وحشی و خونخوار بوده است که مزاحمت شدیدی برای ساکنان محل سکونت خود داشتند. ۲ - ویژگیهاعلامه طباطبایی رحمة‌الله‌علیه از مجموع گفته‌های تورات استفاده می‌کند یاجوج و ماجوج، گروه یا گروه‌های بزرگ و مردمانی جنگجو و غارتگر بودند که در دوردست‌ترین نقطه شمال آسیا می‌زیستند. عبدالرؤوف مصری معتقد است یاجوج و ماجوج قبایلی از « مغول » و ساکن در آن طرف دیوار چین بودند و چینی‌ها آنان را رعیت متمرد می‌نامیدند و پادشاهان چین با آن‌ها پیوسته در حال جنگ و گریز بودند. در سال ۲۳۵ پیش از میلاد، نخستین امپراتور چین تدابیری اندیشید که از جمله آن‌ها ایجاد سد چین بود و در سال ۲۲۵ قبل از میلاد دیوار چین به طول ۱۵۰۰ میل از کانسو تا خلیج سونح امتداد یافت. آتیلا که در اوایل قرون وسطی به اروپا هجوم آورد و چنگیزخان که تمام ممالک شرق را دستخوش وحشت کرد، از این قبیله بودند. همچنین ایشان و علائلی، یاجوج و ماجوج مسطور در آیه ۹۶ سوره انبیاء را علم برای قبیله خاصی نمی‌دانند. ۳ - از علایم ظهور دوران مسیحقصه یاجوج و ماجوج در کتاب حزقیال (باب‌های ۳۸ - ۳۹) با عنوان «یاجوج و ماجوج» موجود است و چند فقره از Aggadah درباره جنگ یاجوج و ماجوج سخن می‌گوید که علامت ظهور دوران مسیح است. ۴ - جلوگیری توسط ذوالقرنینبرخی گفته‌اند یاجوج و ماجوج همان اقوام بدوی بودند که آن‌ها را « تاتار » نامیده‌اند. حدود ششصد سال پیش از میلاد، یک دسته از آنان در سواحل دریای سیاه پراکنده شده، هنگام پایین آمدن از دامنه کوه‌های قفقاز ، به آسیای غربی هجوم بردند. این نقطه، آن روز « مغولستان » نامیده می‌شد. ذوالقرنین برای جلوگیری از تاخت و تاز آن‌ها، سدی میان دو کوه ساخت. [۴]
خزائلی، محمد، ۱۲۹۲-۱۳۵۳، اعلام القرآن، ص۶۶۳.
[۵]
خزائلی، محمد، ۱۲۹۲-۱۳۵۳، اعلام القرآن، ص۳۲۲.
[۶]
قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۶۰.
[۷]
قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ج۶، ص(۲۳۷-۲۳۸).
۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «قصه یاجوج و ماجوج». |