واسانیحسین بن حسن بن واسان (متوفای ۳۹۴ق)، مشهور به واسانی از شعرای برجسته دمشق در قرن چهارم قمری بود که بیشتر اشعارش در هجو بود. او سرانجام به سال ۳۹۴ق درگذشت. ۱ - معرفی اجمالیحسین بن حسن بن واسان بن محمد واسانی دمشقی، شاعری بسیار گو و در هجو زبردست بود. او در دمشق، هم‌سنگ ابن رومی (ساکن بغداد) بود. عمده مهارتش، در هجو بود و اشعاری می‌سرود که در آن، واژه های رکیک دیده می‌شد. بیشتر اشعار او، در وصف زنان، رندی و شراب بود. مشهورترین قصیده‌اش «نونیّه» است. او در آن قصیده، کسانی را وصف می‌کند که در ضیافت او شرکت کرده بودند. این مهمانی، در روستای خمرایای دمشق برگزار شده بود که آنان تمام خوردنی‌های در سفره را خوردند. [۳]
بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج ۱، ص۱۳۸.
[۵]
فروخ، عمر، تاریخ الادب العربی، ج۲، ص۵۸۳.
۲ - پانویس
۳ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۳۵۷. |