ابن عبدالحق
ابواسحاق، ابراهیم بن علی دمشقی با لقب برهان‌الدین، شهرت‌یافته به ابن عبدالحق (۱۲۷۰–۱۳۴۴م) فقیه حنفی و محدث سوری بود. پدرش قاضیِ حُصن بود از این رو به ابنِ قاضی الحصن شهرت یافت. در سال ۷۲۸ق از دمشق به قاهره فراخوانده شد و ده سال (تا ۷۳۸ق)، قاضی حنفیان مصر بود. پس از عزل به دمشق برگشت. به تدریس و افتا پرداخت. نوازل الوقائع، المنتقی، مختصر السنن الکبیر للبیهقی از آثار اوست.
| ابن عبدالحق | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۲۷۰م / ۶۶۸ق دمشق |
| درگذشت | ۱۳۴۴م/ ۷۴۴ق دمشق |
| پیشه | فقیه حنفی و محدث |
منابع
- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «ابن عبد الحق». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۵۱. دریافت‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۶.
نظر خود را درباره این مقاله بنویسید