فاکتور فعال‌کننده پلاکتی
فاکتور فعال‌کننده پلاکتی (به انگلیسی: Platelet-activating factor) یا (PAF) یک فعال‌کننده فسفولیپید است که دارای عملکرد بیولوژیکی فراوان و نیز فعال‌کننده پلاکتی می‌باشد. این واسطه التهابی از برخی سلول‌ها (ماکروفاژهـا، منوسیت‌ها، نوتروفیلها، بازوفیلها و ماست سل‌ها) آزاد می‌شود و موجب تجمع پلاکتی، دگرانولاسیون، التهاب و آنافیلاکسی می‌شود.
| فاکتور فعال‌کننده پلاکتی | |
|---|---|
| شناساگرها | |
| شماره ثبت سی‌ای‌اس | ۷۴۳۸۹-۶۸-۷ |
| پاب‌کم | ۱۰۸۱۵۶ |
| کم‌اسپایدر | ۲۶۲۸۶۷۴۴ |
| MeSH | Platelet+Activating+Factor |
| IUPHAR ligand | 1831 |
| جی‌مول-تصاویر سه بعدی | Image 1 |
| |
| |
| خصوصیات | |
| فرمول مولکولی | C26H54NO7P۱ |
| جرم مولی | ۵۲۳٫۶۸ g mol |
| به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
 (بررسی) (چیست:  / ؟)
| |
| Infobox references | |
|
| |
این پروتئین با شناسه پاب‌کم ۱۰۸۱۵۶ و جرم مولی آن ۵۲۳٫۶۸۳ می‌باشد.
التهاب
در روند التهاب برخی لیپیدها به عنوان واسطه‌های التهابی عمل می‌کنند در پی بروز التهاب فسفولیپیدهای غشایی برخی سلول‌ها (ماکروفاژها، منوسیت‌ها، نوتروفیلها و ماست سل‌ها) به اسید آراشیدونیک و Lyso-PAF تجزیه می‌شوند. این عامل در نهایت به فاکتور فعال‌کننده پلاکتی (PAF) تبدیل می‌شود که سبب فعال شدن پلاکت و آثار التهابی بسیاری مثل کموتاکسی ائوزینوفیل‌ها و فعال شدن و دگرانوله شدن نوتروفیلها و ائوزینوفیل‌ها می‌گردد. این فاکتور در ایجاد آترواسکلروز عروقی نیز دخیل است.
فاکتور فعال‌کننده پلاکتی و آنافیلاکسی
سطح خونی فاکتور فعال‌کننده پلاکتی در بیماران دچار آنافیلاکسی افزایش نشان می‌دهد و سطح آن معیار بسیار مناسبی برای بررسی شدت انافیلاکسی می‌باشد.
سطح آنزیم استیل هیدرولاز نسبت عکس با میزان (PAF) دارد و چون این آنزیم برای غیرفعال کردن PAF لازم است، کمبود آن به شدت انافیلاکسی کمک می‌کند.
- داروهای بلوک‌کننده فاکتور فعال‌کننده پلاکتی ممکن است موجب درمان یا پیشگیری از انافیلاکسی گردند.
جستارهای وابسته
- التهاب
- کموتاکسی
منابع
- «IUPAC GOLD BOOK». دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.
- سازمان نظام پزشکی نیشابور