ذوالفقار
ذوالفقار شمشیر معروف امام علی(ع). از آنجا که این شمشیر، پست و بلندی‌هایی مانند ستون فقرات داشت، آن را ذوالفقار نامیدند. در فرهنگ مردم، ذوالفقار نمادی از قدرت و شجاعت امام علی(ع) است و در شمایل‌های مذهبی، معمولا امام علی(ع) را به نحوی تصویر می‌کنند که ذوالفقارش را در دست دارد. درباره اینکه این شمشیر چه شکلی داشته، اختلاف وجود دارد و گرچه در بیشتر تصویرهای رایج، آن را به صورت شمشیری دارای دو سر ترسیم می‌کنند، ولی عمده منابع، آن را مانند دیگر شمشیرها با یک لبه دانسته‌اند.
علت نامگذاری
در نامگذاری ذوالفقار دو وجه ذکر شده است:
- برگرفته از فَقَره و فَقَرات: بر این اساس «ذوالفَقار» به معنای صاحب فقرات است.فقره به معنای مهره کمر است. گفته شده است چون بر پشت این شمشیر خراش‌های پست و هموار بوده، آن را بدین نام خوانده‌اند.
- برگرفته از فقر و بی‌نصیبی: روایت شده است که از امام باقر(ع) درباره علت نامگذاری این شمشیر سوال شد. ایشان فرمود: "علی(ع) با شمشیر ذوالفقار به هیچ کس ضربتی نزد، مگر این که او را در دنیا بی‌نصیب از خانواده و فرزندانش کرد و در آخرت بی‌نصیب از بهشت."
شکل ظاهری
در فرهنگ عامه و شمایل‌نگاری‌های مذهبی این شمشیر را به صورت شمشیری دارای دو سر ترسیم می‌کنند. در برخی منابع نیز این تصویر تأیید شده است؛ برای مثال میرزای قمی و ابن شهر آشوب این شمشیر را دارای دو سر دانسته‌اند؛ ولی بیشتر منابع، چنین مطلبی را رد کرده‌اند.
سرگذشت ذوالفقار
این شمشیر در ابتدا برای پیامبر(ص) بود. اینکه ذوالفقار چگونه به دست امام علی(ع) رسید، نظرات مختلفی وجود دارد:
در حدیثی منسوب به امام رضا(ع) آمده است که جبرئیل، آن را با خود از آسمان آورده است.
طبق روایتی دیگر رسول خدا(ص) فرمود: "خدای تبارک و تعالی ذوالفقار را به من عطا کرد، و فرمود: ای محمد بگیر آن را و عطا کن آن را به بهترین اهل زمین، عرض کردم خدایا او کیست؟ حق سبحانه و تعالی گفت او خلیفه من در زمین علی بن ابی طالب است."
نظر دیگر این که ذوالفقار از جمله هدایایی بود که بلقیس برای حضرت سلیمان(ع) فرستاد که به دست منبه بن حجاج افتاد و در جنگ بدر امام علی (ع) او را به قتل رسانید و ذوالفقار را گرفت.
طبری می‌گوید این شمشیر از آن عاص بن منبه بوده که در جنگ بدر کشته شد و شمشیرش به حضرت محمد(ص) رسید و ایشان در جنگ احد ذوالفقار را به علی (ع) داد. در این جنگ علی(ع) جانفشانیهای بسیاری در حق پیامبر (ص) انجام داد تا جایی که جبرئیل نازل شد و ایثار علی (ع) را نزد پیامبر (ص) ستود و گفت: این نهایت فداکاری است که او از خود نشان می‌دهد. رسول خدا (ص) نیز گفت: "من از علی و او از من است." سپس صدایی در آسمان شنیده شد: "لاسیف الا ذوالفقار، ولا فتی الا علی؛ شمشیری چون ذوالفقار و جوانمردی همچون علی نیست."
آیه نازله درباره ذوالفقار
علامه مجلسی از تفسیر السدی الکبیر نقل می‌کند که آیه
...وَ أَنْزَلْنَا الْحَديدَ فيهِ بَأْسٌ شَديدٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاس...﴿۲۵﴾ (ترجمه: ... و آهن را که در آن برای مردم خطری سخت و سودهایی است، پدید آوردیم،...)
اشاره به ذوالفقار دارد که از آسمان برای پیامبر(ص) نازل شد.
سرنوشت ذوالفقار
بنابر برخی از منابع شیعی، ذوالفقار پس از امام علی(ع) به امام حسن(ع) و سپس به امام حسین(ع) و در نهایت به امام زمان (عج) رسیده و اکنون در دست آن امام است. چنان که از امام صادق(ع) نقل شده است: "شمشیر امام زمان هنگام ظهورش، همان ذوالفقار است."
از امام صادق (ع) و امام رضا(ع) نقل شده است که ذوالفقار از نشانه‌های امامت است و در زمان امامان در دست آنان بوده است.
البته بنابر بعضی منابع تاریخی، ذوالفقار به دست نوه امام حسن(ع) به نام محمد بن عبدالله معروف به نفس زکیه افتاد و او بر ضد منصور خلیفه دوم عباسی قیام کرد و کشته شد، و در نهایت این شمشیر به هارون خلیفه پنجم بنی عباس رسید؛ و هنگامی که ترکان در حدود سال ۴۶۴ هجری قمری در قاهره بر مستنصر خلیفه فاطمی شوریدند و اموال آنان را غارت کردند، ذوالفقار سهم سلاطین شد.
ذوالفقار در فرهنگ شیعی
ذوالفقار نزد بسیاری از مسلمانان مخصوصا شیعیان به صورت نمادی از قدرت و شجاعت امام علی(ع) نمودار شده است. امام علی(ع) را در شمایل‌های مذهبی معمولا در حالتی تصور می‌کرده‌اند که ذوالفقارش (که در نگاه عوام شمشیری دوزبانه است) در دست دارد.
در دوره صفوی نقش شمشیر ذوالفقار را بر روی فلوس‌های مسی ضرب و بر روی پارچه درفش‌ها رسم می‌كردند، در زمان فتحعلی شاه قاجار نيز هنوز نقش كردن ذوالفقار بر روی درفش‌ها متداول بوده و عده‌ای از درفش‌های نظامی سپاه وی نقش اين شمشير را داشته است. در یکی از کتاب‌های اروپایی که در دوره قاجار در انگستان منتشر شده است، در ضمن بحث راجع به قشون عهد فتحعلی شاه نوشته است: «هر فوجی درفش مخصوص به خود دارد. اين درفش‌ها بر رنگ‌های گوناگون و با اقسام مختلف است و از پارچه‌های گرانبها ساخته شده و مثلثی و گوشه‌دار می‌باشد، و بر روی آنها شعار‌های مذهبی یا آیاتی از قرآن نوشته شده و روی اغلب آنها شير و خورشيد يا ذوالفقار (شمشیر دو تيغه علی) نقش گرديده است»
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۰۷..
- ↑ ابن منظور، ج۱۰، ص۳۰۱ .
- ↑ صدوق، علل الشرایع، ج۱، ص۱۶۰؛ زَبیدی، ج۱۳، ص۳۴۱- ۳۴۲؛ لغت نامه دهخدا و فرهنگ معین، ذیل همین کلمه.
- ↑ مجلسی، ج۳۷، ص۲۹۴.
- ↑ میرزای قمی، ج۱، ص۳۷۹؛ ابن شهر آشوب، ج۳، ص۴۵.
- ↑ دائره المعارف الاسلامیه، ج۹، ۳۹۸.
- ↑ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۱۹؛ صدوق، الخصال، ج۲، ص۵۲۸.
- ↑ نوری، ج۳، ص۳۰۹.
- ↑ حر عاملی، ج۲، ص۲۸۳.
- ↑ کاشانی، ج۹، ص۱۹۳.
- ↑ طبری، ج۳، ص۹۹۶.
- ↑ ابن اثیر، ج۲، ص۱۰۷.
- ↑ مجلسی، ج۴۲، ص۵۸.
- ↑ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۱۹.
- ↑ راجی کرمانی، ج۲، ص۱۰۲.
- ↑ صدوق، الخصال، ج۲ ص۵۲۸؛ طبرسی، احتجاج، ج۲، ص۴۳۶.
- ↑ دائره المعارف تشیع، ذیل ذوالفقار.
- ↑ طوسی، ج۲، ح ۳۰۷؛ مهدی زیدی، ص۴۶۹.
- ↑ ابن شهر آشوب، ج۱، ص۳۱۲.
- ↑ طبری، ج۷، ص۵۹۵ ـ ۵۵۶.
- ↑ مقریزی، ج۲، ص۳۰۵.
- ↑ "", Library of Congress؛ «»، باحساب.
- ↑ دانشنامه جهان اسلام، ج۱۸، ص ۸۴۹..
- ↑ ذکاء، یحیی. "تاریخچۀ تغییرات و تحولات درفش و علامت دولت ایران، ازآغاز سده سیزدهم هجری قمری تاامروز". دوره ۳-۴،ش ۳۱ (اردیبهشت۴۴): ص۱۳-۲۴..
منابع
- قرآن کریم.
- ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر.
- ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، نجف، مکتبه حیدریه.
- «»، باحساب، تاریخ بازدید: ۱۱ اسفند ۱۴۰۰ش.
- دائرة المعارف الاسلامیه.
- دائرة المعارف تشیع.
- راجی کرمانی، حمله حیدری، تصحیح یحیی طالبیان، کرمان، دانشگاه شهید باهنر.
- حر عاملی، اثبات الهداة، بیروت، مؤسسة الأعلمی.
- شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، تصحیح علی‌اکبر غفاری، قم، انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
- شیخ صدوق، الخصال، تصحیح علی‌اکبر غفاری، قم، انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
- شیخ صدوق، علل الشرایع، تصحیح محمدصادق بحرالعلوم، نجف، مکتبه حیدریه.
- طبرسی، احتجاج، تحقیق محمدباقر خرسان، نجف، دار النعمان.
- شیخ طوسی، الغیبة، تحقیق عبادالله طهرانی، قم، مؤسسه معارف اسلامیه.
- طبری، تاریخ طبری، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، نشر اساطیر.
- کاشانی، منهج الصادقین، تصحیح علی‌اکبر غفاری، تهران، کتابفروشی اسلامیه.
- علامه مجلسی، بحار الانوار، بیروت، الوفاء.
- میرزای قمی، جامع الشتات، تصحیح مرتضی رضوی، تهران، مؤسسه کیهان.
- نوری، مستدرک الوسائل، بیروت، مؤسسه آل البیت.
- مقریزی، الخطط، لبنان، دار العرفان.
- مهدی زیدی، النجم الثاقب، صنعاء، مؤسسة زید بن علی.
- "", Library of Congress, تاریخ بازدید: ۱۱ اسفند ۱۴۰۰ش.
پیوند به بیرون