اصل همکاری در امور خانه (سیره نبوی)کمک مرد به همسر در امور خانه، بیانگر علاقه و محبت مرد، نسبت به خانواده است؛ در اسلام کمک به همسر در امور خانه، از فضائل یک انسان وارسته و خودساخته، برشمرده شده و بر انجام آن تاکید و سفارش فراوان شده است؛ پیامبراکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) خود، اول کسی بود که بیش از همه، به این امر اهتمام ورزیده و آن را در سیره عملی‌شان، جاری و ساری ساخته‌اند. ۱ - علاقمندی به خانوادهازدواج و تشکیل خانواده و برقراری روابط سالم میان زن و شوهر و نیز والدین و اولاد، همواره از جمله اموری بوده است که مورد توجه خاص و تاکید فراوان انبیاء الهی و علی‌الخصوص نبی‌اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بوده است تا با ایجاد محفلی گرم و باصفا و سرشار از صمیمیت و محبت و مهربانی فرزندان صالح و شایسته‌ای پرورش یابند. از این رو در اسلام، بر روابط خوب زن و مرد، تاکید فراوان شده و هر آنچه که بر بهتر و مستحکم‌تر شدن آن، کمک کند، خاصه، آن عملی که از سوی خود زن و شوهر، صورت گیرد، مورد ستایش قرار گرفته و مستوجب ثوابی عظیم، قلمداد گردیده است. حتی در برخی از روایات، علاقمندی به خانواده را، به نوعی نشات گرفته از ایمان مرد قلمداد گردیده و آمده: «رجلاً یزداد فی الامر خیراً الا ازداد حباً للنساء؛ هر‌اندازه افراد جامعه، زنان (خانواده) خود را، بیشتر دوست بدارند، ایمانی برترخواهند داشت». ۲ - اسلام و سیره کمک در خانهکمک مرد به همسر در امور خانه، بیانگر علاقه و محبت مرد، نسبت به خانواده است؛ در اسلام کمک به همسر در امور خانه، از فضائل یک انسان وارسته و خودساخته، برشمرده شده و بر انجام آن تاکید و سفارش فراوان شده است؛ پیامبراکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) خود، اول کسی بود که بیش از همه، به این امر اهتمام ورزیده و آن را در سیره عملی‌شان، جاری و ساری ساخته‌اند؛ اما متاسفانه در کتب سیره‌نویسان، جز چند جمله مجمل و کلی که بیشتر، از قول عایشه همسر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل گردیده، چندان بدان پرداخته نشده است. ۳ - همکاری پیامبر در امور خانهدر سیره آن بزرگوار است که با اهل خانه خود، در کار خانه، شرکت می‌فرمود. ایشان به دست مبارک خویش، گوسفندان را می‌دوشید و جامه و کفش خود را می‌دوخت؛ در خانه را، بر روی مراجعین می‌گشود و در این کار از دیگران سبقت می‌گرفت؛ شترانش را عقال می‌بست و شیرشان را می‌دوشید؛ خانه را جارو می‌کرد و چون خادمش از کار آسیاب خسته می‌شد، به او کمک می‌کرد و گندم و جو آسیاب می‌کرد. به حیوانات خود آب و غذا می‌داد و گاه، بارهای خدمتکار خسته‌اش را به دوش می‌کشید، ایشان آب وضوی شبش را، خود، آماده می‌کرد و کنار بستر خوابش، می‌برد و به دست خود گوشت برای همسرانش خرد می‌کرد؛ حیا مانع از آن نمی‌شد که حضرت، شخصاً نیازمندی‌های خانه خود را، از بازار تهیه نکند و بضاعت خود را با دست مبارک به منزل نبرد. در انجام امور منزل خود، شخصاً دست به کار می‌شد و حتی از خدمتکارانش نیز توقع و انتظاری نداشت. انس می‌گوید: «نه سال خدمتگزاری حضرت را کردم و هرگز یاد ندارم که در این مدت به من فرموده باشد؛ چرا فلان کار را نکردی و هرگز در کاری از من ایراد نگرفت.» ۴ - نقل چند روایتهشام بن عروه از قول پدرش - عروة بن زبیر - نقل کرده که به عایشه همسر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) گفتم: «پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در خانه چه می‌کرد؟» گفت: «جامه‌اش را می‌دوخت و کفش خود را پینه می‌زد و همان کارهایی را می‌کرد که دیگر مردان در خانه انجام می‌دهند.» همچنین ابن‌شهاب، نقل می‌کند که عایشه می‌گفت: «پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) کارهای خانه را انجام می‌داد و بیشترین کاری که می‌کرد دوخت و دوز بود.» در روایتی دیگر نیز عایشه متذکر شده که «حضرت کمک کار خانواده خود، بوده و کارهای شخصی‌شان را به کسی واگذار نمی‌کردند و خود انجام می‌دادند.» ۵ - پانویس۶ - منبعسایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «همکاری در خانه در سیره نبوی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۰۶/۰۶. |