چاد

«چاد» از کشورهای اسلامی قاره آفریقا، شامل منطقه وسیعی به وسعت ۱۲۴۸۰۰۰ کیلومتر مربع است که در میان کشورهای لیبی، سودان و نیجر قرار دارد و پایتخت آن انجامنا (فورت لامی سابق) است.

«چاد» در زبان بومی به معنای دریاچه است و نام آن از دریاچه ای که در غرب آن قرار گرفته، اخذ شده است. در قرون گذشته، اطراف این دریاچه، یکی از مراکز مهم فرهنگ و تمدن اسلامی به شمار می آمد.

چاد، کشوری نیمه صحرایی است که نیمه شمالی آن در معرض آب و هوای گرم و خشک، و نیمه جنوبی اش تحت تأثیر آب و هوای گرم و مرطوب استوایی است. رود مهم آن «شاری» نام دارد که پس از سیراب کردن نواحی جنوبی، به دریاچه چاد می ریزد.

در چاد محصولاتی چون کاکائو، گندم، جو، کائوچو و پنبه به دست می آید و نگهداری گاو، گوسفند، اسب، شتر و فیل در آن رواج دارد. نفت، طلا و الماس، ذخایر معدنی آن را تشکیل می دهد. اقلام صادراتی آن عبارتند از: کتان، برنج و بادام زمینی.

چاد ۶.۵ میلیون نفر سکنه دارد که غالبا از نژاد سیاه و سفید (سامی و حامی) هستند. آن ها به زبان های فرانسه، عربی و محلی سخن می گویند و بیشترشان مسلمان، و بقیه مسیحی و آنیمیست هستند. مردمان نواحی شمالی آن غالبا از قبایل اعراب مسلمان و بادیه نشین اند، ولی جنوبی ها اکثرا از گروه بانتو و اقلیتی غیر مسلمان می باشند. موندو و آبشه از دیگر شهرهای آن هستند.

در قرن هیجدهم میلادی، چاد مورد یورش فرانسویان قرار گرفت و جزو متصرفات این کشور قلمداد گشت. سرانجام بر اثر مبارزه مردم و قیام عمومی، فرانسه ناگزیر گردید در سال ۱۳۳۹ ه.ش (۱۹۶۰ م) استقلال این کشور را به رسمیت بشناسد. سال هاست که جمهوری چاد، از اختلاف میان دو بخش شمالی و جنوبی رنج می برد و به همین دلیل، هنوز نتوانسته دولت با ثبات و متمرکزی ایجاد کند و برای توسعه و ترقی ساکنانش بکوشد.

منابع

• سایت رحماء.