حساب کاربری
​
زمان تقریبی مطالعه: 34 دقیقه
لینک کوتاه

زبان‌های کردی

یکی از شاخه زبان‌های ایرانی غربی

زبان‌های کردی یک زنجیره گویشی از زبان‌های هندواروپایی در شاخهٔ زبان‌های ایرانی غربی هستند که کُردها هم اینک با آن‌ها سخن می‌گویند. زبان‌های کردی از زبان‌های ایرانی شاخه شمال غربی هستند که با زبان‌های فارسی، بلوچی و لری خویشاوندی دارند. تعریف یک زبان به عنوان «کردی» همواره دستخوش عوامل غیر زبان‌شناختی به‌ویژه عوامل سیاسی، و فرهنگی است. در واقع زبان کردی زبان واحدی نیست؛ آنچه هست زبان‌های مستقلی (سورانی و کرمانجی و جنوبی و لکی) است که مجموعاً کردی نامیده می‌شوند.

زبان‌ کُردی
کوردی، Kurdî
زبان بومی در ایران
 ترکیه
 عراق
 سوریه
 افغانستان
 ارمنستان
 جمهوری آذربایجان
 گرجستان
 لبنان
 فلسطین
 اسرائیل
 قزاقستان
 قرقیزستان
 اردن
 مصر
منطقهایران، کردستان، آناتولی، خراسان
قومیتکرد
شمار گویشوران
تبار
هندواروپایی
  • زبان‌های هند و ایرانی
    • زبان‌های ایرانی
      • شمال غربی
        • زبان‌ کُردی
گویش‌ها
کردی شمالی (کرمانجی)
کردی میانی (سورانی)
کردی جنوبی
لکی
وضعیت رسمی
زبان رسمی در
 عراق
 کردستان
 کردستان سوریه
زبان اقلیت
شناخته‌شده در
 ارمنستان
 جمهوری آذربایجان (زبان آموزشی یک اقلیت ملی به رسمیت شناخته شده)
 گرجستان (زبان آموزشی یک اقلیت ملی به رسمیت شناخته شده)
کدهای زبان
ایزو ۱–۶۳۹ku
ایزو ۲–۶۳۹kur
ایزو ۳–۶۳۹kur – کد همگانی
کدهای اختصاصی:

ckb – سورانی

kmr – کرمانجی

sdh – کردی جنوبی
گلاتولوگkurd1259
زبان‌شناسی58-AAA-a (کردی شمالی از جمله کورمانجی & کورمانجیکی) + 58-AAA-b (کردی مرکزی از جمله Dimli/Zaza & Gurani) + 58-AAA-c (کردی جنونی از جمله Kurdi)
توزیع جغرافیایی کردی و دیگر زبان های ایرانی گویشی توسط کردها
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.
بخش‌های کردنشین

به باور پژوهشگران کرد های ایران و بسیاری از کرد های ترکیه و عراق به گونه هایی از زبان پهلوی سخن می گویند و مردم شمال ایران نیز به گونه ای از زبان پهلوی سخن می گویند مانند مازندرانی و گیلانی و در جنوب غرب ایران بلوچی نیز عناصری از زبان پهلوی را دارد، این زبان‌ها نیز متعلق به زیرگروه شمال غربی زبان‌های ایرانی هستند. از دیگر زبان‌های مشابه به زبان‌های کردی که زیرگروه جنوب غربی زبان‌های ایرانی به‌شمار می‌آیند، فارسی و لری هستند؛ که هرکدام در مناطق وسیعی تکلم می‌شوند.

زرینکوب در کتاب تاریخ مردم ایران می گوید: در پایان عهد آل بویه در سرزمین جبال که نیز ولایت فهله نام داشت و زبان مردم آن نواحی به همین سبب فهلوی نیز خوانده می شد ادبیاتی عامیانه نیز در لهجه های محلی انعکاس داشت.در ری که زبان آن تدریجا به لغت دری نزدیک تر از پهلوی می شد ترانه هایی به لهجه ی رازی رایج بود و در همدان و زنجان فهلویات یا ادبیات پهلوی که ملحونات آنها اورامنان خوانده می شد فراوان گفته می شد.

گویش‌های مختلف عمدتاً در بخش‌هایی از ایران، عراق، سوریه و ترکیه مورد استفاده قرار می‌گیرد. جمعیت‌های پراکنده کرد همچنین در جمهوری آذربایجان، ارمنستان، لبنان و کشورهای اروپایی به ویژه آلمان و انگلستان نیز زندگی می‌کنند.

وضعیت کنونی دانش زبان‌شناسی در مورد زبان کردی تقریبی است و هنوز شناخت دقیقی دربارۀ‌این زبان، رده‌بندی و تاریخ آن وجود ندارد.

فهرست

  • ۱ تاریخ زبان کُردی
    • ۱.۱ ارتباط زبان اوستایی، پارسی، مادی و پهلوی با زبان‌های کردی
  • ۲ گویش‌ها
  • ۳ جنوبی و مرکزی (سورانی)
  • ۴ گورانی-زازاکی
  • ۵ مقایسهٔ واژگان زبان‌های کردی با زبان فارسی
  • ۶ دبیره
  • ۷ واژگان کردی
  • ۸ آواها
  • ۹ ساختار
    • ۹.۱ ضمیر
      • ۹.۱.۱ ضمیرهای شخصی
      • ۹.۱.۲ ضمیرهای اشاره
      • ۹.۱.۳ ضمیرهای پسوندی
    • ۹.۲ اضافه
    • ۹.۳ گذشته
    • ۹.۴ حال
    • ۹.۵ فرمان دادن
    • ۹.۶ مقایسه زمان‌ها در گویش‌های مختلف کردی
  • ۱۰ کد زبانی
  • ۱۱ طبقه‌بندی
  • ۱۲ روز زبان کردی
  • ۱۳ پراکندگی
  • ۱۴ وضعیت حقوقی زبان کُردی
  • ۱۵ رده‌بندی
  • ۱۶ جستارهای وابسته
  • ۱۷ پانویس
  • ۱۸ منابع
  • ۱۹ پیوند به بیرون
    • ۱۹.۱ فرهنگ‌های کردی–فارسی

تاریخ زبان کُردی

دانش زبان‌شناسی اجازه می‌دهد مرزهای تقریبی مناطقی را که هسته اصلی قومی سخنرانان گویشهای معاصر کرد شکل گرفته‌است، ترسیم شود. مکنزی در اوایل دهه ۱۹۶۰ (مکنزی، ۱۹۶۱) در رابطه با تارخی زبان کردی فرضیاتی ارائه کرده‌است. مکنزی در آفرینش ایده‌های تدسکو (۱۹۲۱: ۲۵۵) و در مورد ویژگی‌های آوایی، مورفولوژیکی فونیکی مشترکی که بین کردی، فارسی و بلوچی مشترک است، مکنزی به این نتیجه رسید که گویشوران این سه زبان ممکن است یک بار در زمان‌های گذشته در تماس با هم و نزدیک به هم بوده‌اند. وی کوشیده‌است وحدت زبانی ادعایی فارسی-کرد-بلوچی را که احتمالاً در مناطق مرکزی ایران بوده بازسازی کند. مطابق نظریه مکنزی، پارس‌ها (هخامنشیان) استان فارس را در جنوب غربی اشغال کردند (براساس این فرض که هخامنشیان به فارسی باستان صحبت می‌کرده‌اند و این زبان به درستی نیای فارسی امروزی باشد)، بلوچ‌ها (پروتو-بلوچ‌ها، اجداد بلوچ‌های امروزی) در مناطق مرکزی غرب ایران ساکن بوده‌اند و کردها (پروتو-کردها، اجداد کردهای امروزی) در شمال غربی لرستان و اصفهان کنونی زندگی می‌کرده‌اند.

ارتباط زبان اوستایی، پارسی، مادی و پهلوی با زبان‌های کردی

در سال‌های اخیر تصور نادرستی در بین عوام از ارتباط زبان اوستایی و کردی ایجاد شده‌است. زبان اوستایی یک زبان ایرانی شرقی است و زبان‌های کردی جزو شاخه غربی زبان‌های ایرانی اند و به طبع نمی‌توانند بازمانده یک زبان ایرانی شرقی (اوستایی) باشند. همانندی‌های فارسی، کردی، بلوچی و هر زبان ایرانی دیگر با اوستایی بدین دلیل است که همه این زبان‌ها ایرانی اند و از یک نیای مشترک زبان نیا-ایرانی منشعب شده‌اند.

از زبان مادی نیز تنها واژگان انگشت شماری در آثار دیگر زبان‌ها به جای مانده و به طبع بر اساس چند واژه معدود نمی‌توان هیچ زبانی را بازمانده زبان مادی دانست. همچنین زبان اوستایی و مادی متعلق به دوره کهن یا باستانی زبان‌های ایرانی اند و هیچ بازمانده شناخته شده‌ای در دوره میانه زبان‌های ایرانی ندارند. همه زبان‌های کردی متعلق به دوره نوین زبان‌های ایرانی اند و نیای مستقیمی در دوره میانه ندارند.

زبان پهلوی ساسانی که نام دانشگاهی آن پارسی میانه است و پارسیگ نامیده می‌شده، نیای زبان فارسی است و طبیعتاً مانند فارسی، یک زبان ایرانی جنوب غربی است. زبان پهلوی اشکانی (زبان پارتی) یا پهلوانی یک زبان ایرانی شمال غربی است و از این نظر با تالشی، گیلکی، زازایی، گورانی هم خانواده است

زبان کردی متعلق به شاخه ایرانی خانواده هندو اروپایی است. زبان شناسان معمولاً زبان کردی را به عنوان زبان‌های شمال غربی ایران و بعضی محققان این زبان را به عنوان میانجی بین شمال غرب (اشکانی) و جنوب غربی (پارسی باستان) ایران طبقه‌بندی می‌کنند. مارتین ون براینسنن یادآور می‌شود که «کردی ویژگی و عنصر زبانی قوی جنوب غربی (پارسی هخامنشی) را دارد»، در حالی که «زازا و گوران متعلق به گروه شمال غربی (اشکانی _ مادی) ایران هستند»

لودویگ پولس معتقد است که کردی به نظر می‌رسد زبان اصلی شمال غربی ایران است. اما اذعان می‌کند که ویژگی‌های مشترک بسیاری با زبان‌های جنوب غربی ایرانی مانند پارسی باستان دارد، که ظاهراً به دلیل تماس‌های طولانی مدت و زیاد تاریخی می‌باشد.

ولادیمیر مینورسکی خاورشناس و دیپلمات روسی معتقد است اقوام کردها بازماندهٔ مادها هستند، ولی هیچ ادعا و اثبات زبانشناختی مبنی بر ارتباط زبان‌های کردی امروز با زبان مادی ارائه نداده‌است و فقط از دید تاریخی به مسئله نگریسته‌است. همان‌طور که گفته آمد، زبان مادی متعلق به دوره کهن یا باستانی زبان‌های ایرانی اند و هیچ بازمانده شناخته شده‌ای در دوره میانه زبان‌های ایرانی ندارند. همه زبان‌های کردی متعلق به دوره نوین زبان‌های ایرانی اند و نیای مستقیمی در دوره میانه ندارند و از زبان مادی نیز تنها چند واژه در نوشته‌های دیگر زبان‌های باستانی به جای مانده‌است.

در سال ۱۹۵۱ یکی از شاگردان معروف مینورسکی بنام دی.ان. مک کنزی که جزو سرشناس‌ترین متخصصین فارسی میانه (پهلوی) و زبانهای کردی شمرده می‌شود، مقاله‌ای با عنوان «ریشه‌های زبان کردی» نوشت. او در این نوشته اظهار تعجب کرد که چرا باوجود آنکه استاد مینورسکی به بسیاری ادعاهای مبالغه آمیز و مبهم دربارهٔ «ریشه کردها» جواب داده‌است، هنوز «موضع کردهای معاصر به تاریخ از یک انگیزه بسیار ساده سرچشمه می‌گیرد و آن هم نیاز به اجداد قهرمان است و از آنجا که دوره امپراتوری مادها هنوز به اصطلاح صاحبی ندارد، کردهای معاصر پنهان نمی‌کنند که می‌خواهند مادهای باستان را در این نقش ببینند.

مک کنزی پس از بررسی بسیاری از گونه‌های زبان‌های ایرانی درمقاله معروفش بنام «ریشه‌های زبان کردی» می‌نویسد: «وظیفه نخست من باید تعریف زبان کردی از طریق تعیین مشخصاتی باشد که آن را از دیگر لهجه‌های ایرانی متمایز می‌کند. متأسفانه باید در ابتدای این بحث اعتراف کنم که نتایجی که به آن رسیده‌ام، عموماً منفی هستند، زیرا تقریباً در برابر هر مشخصه ویژه زبان کِردی، یک مشخصه مشابه در دستکم یک لهجه دیگر ایرانی وجود دارد» آنگاه او در ادامه این مقاله به تحلیل و مقایسه خصوصیات دستوری و صرفی (مورفولوژیک) کردی با دیگر زبان‌های ایرانی می‌پردازد، تا با نمونه‌های مختلف نظر خود را ثابت کند که کردی نیز مانند دیگر شاخه‌های خانواده زبان‌های ایرانی، یکی از این زبان هاست – مانند بلوچی یا لُری، تاتی – آذری یا گیلکی. بنظر مک کنزی و ویندفور کُردی از نزدیک‌ترین زبان‌های ایرانی به پارسی باستان (هخامنشی) است و حتی در دوره ای تحت تأثیر زبان پارتی بوده‌است که می‌دانیم ریشه اش در شرق دریای کاسپین بوده و در زمان اشکانیان زبان پارتی تقریباً همه گونه‌های زبان‌های ایرانی از جمله فارسی، کردی، تاتی، زازاکی و بلوچی و گورانی را تحت تأثیر خود قرار داده‌است

جدول مقایسه تحولات آوایی زبانهای ایرانی با زبان کردی

پارسی زبان کردی بلوچی زبانهای مرکزی زبانهای خزری سمنانی تالشی زازایی آذری کهن گورانی پهلوی اشکانی IE
h/d s/z s/z s/z s/z s/z s/z s/z s/z s/z s/z k/*g*
-z- -ž- -j- -j- j,ž,z j,ž -ž- -j- -ž- -ž- -ž- k(u)pal*
z ž j j,ž,z j(z) žj ž j (ž(y ž ž (g(u)(h*
S S ? esb S esb asb esp isb sip ? KW*
S S S r r h)r) (h(r hi)r) h)r) ya)r) hr tr/*tl*
d d (?)d b b b b b b b b *d(h)w
L/L L/L L/L L/L(r,z) L/L L/L(r,z) r/rz r/rz r/rz Lr/rz rδ)/rz) oIr)*rd/*rz)
(x(u (x(w v x(u),f,v (x(u (x(u h w h w wx sw*
h h h (h(u h h h w u u f tw*
-j -j -j (-j-(y -j -j -j -j -y -y -y -y*

در مقابل، گارنیک آساتریان نیز معتقد است که تنها بازمانده زبان مادی شاید تاتی در آذربایجان و زبان‌های مرکزی کاشان باشد». صحت این نظریه را دیاکونف نیز مورد تأیید قرار داده‌است. چنان‌که وی در اثر مشهورش موسوم به «تاریخ ماد» می‌نویسد:

«هنوز در زمان حاضر هم تات‌ها و تالشی‌ها و مازندرانی‌ها به لهجه‌هایی سخن می‌گویند که از بقایای زبان هند و اروپایی می‌باشد که در آغاز زبان مادهای شرقی بوده‌است. امتیاز ویژه این لهجه‌ها، کهنگی و مهجوری اصوات می‌باشد که در بسیاری موارد با زبان فارسی تفاوت داشته و با مادی و پارتی و اوستایی مشابهت دارد»

گویش‌ها

در برخی دسته‌بندی‌ها کردی به سه دسته اصلی شمالی، جنوبی و میانه تقسیم شده که خود شامل بیست و دو نوع گویش می‌باشد و هر گویش نوع نگارش و تلفظ خاصی دارد. تلاش برای یک زبان استاندارد برای کردی نتوانسته به موفقیت‌های چشمگیری برسد.

گویش‌ها و لهجه‌های زبان‌های کردی‌تبار
  1. گویش کرمانجی شامل شکاکی، خراسانی و …
  2. گویش سورانی شامل اردلانی، موکریانی و …
  3. گویش جنوبی شامل کلهری و ایلامی …
شاخه گویش گویش لهجه‌ها و مناطق زندگی گویشوران
کردی شمالی

(Kurdiya Bakûr)

کورمانجی

(Kurmancî)

بُوتانی یا «بُختی» (Botanî یا Botî یا Boxtî)

  • شهرهای (استان شرناخ، استان ماردین، استان سرت کردستان ترکیه).
  • شهر زاخو (استان دهوک اقلیم کردستان عراق).
  1. سَرحَدی یا «سَرحَدکی» (serhedî یا serhedkî)
    • مناطق مرزی شهرهای (استان بینگول یا «چُولیگ»، استان ارزروم، استان موش، استان آگری و استان قارص کردستان ترکیه).
    • شهر ماکو و مناطق مرزی شهرهای (استان آذربایجان غربی).
  2. تُوری (Torî)
    • شهرهای میدیات، دارگچیت «کَربُوران»، نصیبین، ساوور «ستَور»، یشیل‌لی «ریشمیل»، عمرلی «مَهسَرت» و ماردین (استان ماردین کردستان ترکیه).
    • شهرهای قامشلی «قامشلو»، مالَکیه «دیرک» و قحطانیه «تِربَسپی» (استان حسکه کردستان سوریه).
    • عشایر «حَویرکان» در منطقه کوهستانی طور عبدین «تورابدین» ما بین شهرهای ماردین و میدیات (استان ماردین کردستان ترکیه) و باتمان «ایلِه» که به لحاظ تاریخی این منطقه «بُوتان» نامیده می‌شود. (استان باتمان کردستان ترکیه).
  3. خَرزی (Xerzî)
    • در دشت خَرزان (Xerzan) که رودخانه‌ای به همین نام در آن جاری است و این منطقه باستانی می‌باشد (استان سیرت کردستان ترکیه).
  4. سِلیوانی یا سِلیوی یا «فارقینی» (Silîvanî یا Silîvî یا Farqînî)
    • شهر سیلوان «میافارقین» شهری باستانی در در نزدیکی شهر دیاربکر (استان دیاربکر کردستان ترکیه).
  5. قَرَژداخی (Qerejdaxî)
    • مناطق کوهستانی بین کوه آتشفشانی قرجه‌داغ «قَرَژداخ» (Qerejdax) در نزدیکی شهر دیاربکر (استان دیاربکر کردستان ترکیه) تا کوه آتشفشانی «سیپانی‌خَلاتی» (Sîpanê Xelatê) در نزدیکی شهر وان (استان وان کردستان ترکیه).
  6. آمَدی (Amedî) (لهجه معیار کردی کورمانجی در کردستان ترکیه)
    • کلانشهر آمَد «دیاربکر» و حومه که پایتخت کردستان ترکیه است (استان دیاربکر کردستان ترکیه).

بادینانی یا «بهدینانی» (Badînanî یا Badînî یا behdînanî یا behdînî)

  • شهر دهوک و حومه (استان دهوک اقلیم کردستان عراق).
  • منطقه حَکاری شامل (استان حَکاری، استان شرناخ و استان وان کردستان ترکیه) به همراه (استان دهوک اقلیم کردستان عراق) که به صورت تاریخی این استان‌ها «ولایت حَکاری» عثمانی را می‌ساختند.
  1. حَکاری یا «شَمذینانی» (Hekarî یا Şemzînanî)
    • در ناحیهٔ کوهستانی شَمذینان (Şemzînan) در استان حَکاری کردستان ترکیه).
  2. سورچی (Surçî)
    • شهرهای سُوران یا «دیانا» و شَقلاوه (استان اربیل اقلیم کردستان عراق).
    • شهر عقره یا «آکری» و شَقلاوه (استان دهوک اقلیم کردستان عراق).
  3. شِنگالی یا «سَنجاری» (Şingalî یا Şingarî یا Senjarî)
    • شهرهای شیخان و سَنجار یا «شِنگال» و حومه (استان نینوا اقلیم کردستان عراق).
  4. هَرکی (Herkî)
    • دهستان مرگور، دهستان ترگور، باراندوز ارومیه و دشت‌بیل اشنویه (استان آذربایجان غربی).
    • برخی مناطق (استان اربیل، استان دهوک و استان نینوا اقلیم کردستان عراق).
    • برخی مناطق (استان حَکاری کردستان ترکیه).
  5. شِکاکی (Şikakî)
    • شهرهای سلماس، خوی و ارومیه (استان آذربایجان غربی).
    • شهر عفرین (استان حلب کردستان سوریه).
    • شهرهای وان و میکسه (استان وان کردستان ترکیه).
    • منطقه شمدینان (استان حَکاری کردستان ترکیه).
    • عشایر «شاواک» (Şavak) ساکن در شهر پرتک «پیرتاگ» ( Pêrtag ) شهرستان چمشگزک «مَلکِشی» (Melkişî) (استان تونج‌ایلی «درسیم» کردستان ترکیه) و دیگر عشایر «شاواک» کوچ‌رو و ساکن شهرهای (استان ارزنجان، استان الازیغ کردستان ترکیه).
  6. بایزیدی
  7. جودیکانی

کورمانجی روژاوا (Kurmanciya Rojava)

  1. دیرسِمی یا «دیرسِمکی» (Dêrsimî یا Dêrsimkî)
  2. شادِلی (Şaddilî)
  3. شینَمِلی (Sînemilî)
  4. کورمانجکی (Kurmanckî)
  5. رَشُویی یا «رَشوانی» (Reşoyî یا Reşwanî)
  6. اورفی یا «رِحایی» (Urfî یا Rihayî)
    • شهرهای (استان شانلی‌اورفه یا «رحا» کردستان ترکیه).
    • شهرهای (استان آدیامان کردستان ترکیه).
  7. عَفرینکی (Efrînkî)

کورمانجی خراسان و دیلمان (Kurmanciya Xoresan û Deylaman)

  1. عمارلویی یا «آمَرانلویی» (Ameranlûyî)
  2. قُوچانی (Qoçanî)
  3. بجنوردی (Bocnûrdî)
  4. جان‌بَگی یا مُدانلویی (Canbegî یا Modanlûyî)

کورمانجی آناتولی (Kurmanciya Anatolyayê)

  1. |-
کردی میانی

(Kurdiya Navîn)

سُورانی

(Soranî)

  1. سُورانی مُوکریانی یا «مهابادی» (Mukrî یا Mukriyanî)
    • شهرهای مهاباد، سردشت، اشنویه، پیرانشهر و بخش بزرگی از شهرهای میاندوآب و نقده (استان آذربایجان غربی).
      1. زیر لهجهٔ سُورانی بُوکانی (Bokanî)
        • در شهر بُوکان و حومه (استان آذربایجان غربی).
      2. زیر لهجهٔ سُورانی سقزی (Seqizî)
        • شهر سقز (استان کردستان).
  2. سُورانی اربیلی یا «سُورانی» (Hewlêrî یا Soranî)
    • کلانشهر اربیل و حومه (استان اربیل اقلیم کردستان عراق).
  3. سُورانی خُوشناوی (Xoşnawî)
    • شهر شَقلاوه (استان اربیل اقلیم کردستان عراق).
  4. سُورانی گَرمیانی یا «سُورانی کرکوکی» (Germiyanî یا Kerkûkî)
    • شهر کرکوک، خورماتو و حومه (استان کرکوک اقلیم کردستان عراق).
  5. سُورانی پِشدَری (Pişderî)
    • شهرستان پیشدار یا «پـِشدَر» "قلعه‌دیزه یا «قلادزه»" (استان سلیمانیه اقلیم کردستان عراق)
  6. سُورانی بابانی یا «سُورانی سلیمانیه‌ای» (Babanî یا Silêmanî)
    • شهر بانه و حومه (استان کردستان).
    • شهر سلیمانیه و حومه (استان سلیمانیه اقلیم کردستان عراق).
      1. زیر لهجهٔ سُورانی مریوانی (Merîwanî)
        • شهر مریوان و حومه (استان کردستان).
  7. وارماوایی‌ «Warmawayî»
    • در بخش وارماوا شهرستان حلبچه (استان حلبچه اقلیم کردستان عراق).
  8. جافی (Cafî)
    • شهرهای جوانرود، ثلاث باباجانی و بخش‌هایی از شهرهای پاوه، سرپل ذهاب، قصر شیرین و کلانشهر کرمانشاه (استان کرمانشاه).
    • شهرهای حلبچه، شهرزور، سیدصادق، پنجوین و سیروان (استان حلبچه اقلیم کردستان عراق).
    • شهرهای دربندیخان، کلار، کفری و بخشی از شهر سلیمانیه (استان سلیمانیه اقلیم کردستان عراق).
  9. سُورانی کرمانشاهی (Soraniya-Kirmaşanî)
    • بخش‌هایی از شهر کرمانشاه (استان کرمانشاه)
  10. سُورانی خانقینی (Soraniya-Xaneqînî)
    • بخش‌هایی از شهر خانقین (استان دیاله اقلیم کردستان عراق)
  11. اردلانی یا «سنندجی» (Erdelanî یا Sîneyî)
    • شهرهای سنندج، کامیاران، دیواندره و دهگلان (استان کردستان).
    • شهرستان روانسر دراستان کرمانشاه
    • بخش بزرگی از شهرهای تکاب و شاهین‌دژ (استان آذربایجان غربی).
کردی جنوبی

(کوردی باشووری)

کردی جنوبی
  1. کُلیایی (Kulyayî)
  2. سَنجابی (Sencabî)
  3. کَلهری (Kelhurî)
  4. کرماشانی-قصری
  5. مایانی یا دینوری (Mayanî)
  6. کردی ایلامی یا کردی فیلی(îlamî)
  7. زنگنه‌ای
  8. قروه‌ای
  9. گروسی
  10. کُردَلی
  11. کرندی
  12. صحنه‌ای
  13. بیلواری
  14. شیخ بزینی
  15. عبدویی
  16. کرونی
  17. چمچمالی
  18. لَکی ( Lekî )
زازا-گُورانی

(Zaza-Goranî) | زازاکی «دِمِلی یا کِرمانجکی» ( Zazakî یا Dimilî یا kirmanckî)

هَورامانی

(Hewramanî)

  1. هَورامی-لُهوُنی یا «پاوه‌ای» (Hewramî-Luhonî)
    • شهرهای پاوه، نودشه، نوسود و دهستان دشه (استان کرمانشاه).
  2. هَورامی-تَختی (Hewramî-Textî)
    • بخش هَورامان تَخت شهرستان سروآباد (استان کردستان).
  3. هَورامی-ژاوَرودی (Hewramî-Javerudî)
    • دهستان ژاوَرود شهرستان کامیاران (استان کردستان).
  4. هَورامی-بیسارانی (Hewramî-Bêsaranî)
    • دهستان بیساران شهرستان سروآباد (استان کردستان).
  5. هَورامی-شیخانی (Hewramî-Şayxanî)
    • دهستان شیخان (پاوه) بخش نوسود شهرستان پاوه (استان کرمانشاه).
  6. هَورامی-حلبچه‌ای (Hewramî-Helebceyî)
    • شهر حلبچه و چند دهستان (استان حلبچه اقلیم کردستان عراق).
  7. هَورامی-کَندوله‌ای (Hewramî-Kendûleyî)
    • روستای کَندوله بخش دینور شهرستان صحنه (استان کرمانشاه).
گُورانی

(Goranî)

  1. باجلانی (Bacalanî)
    • بخش‌هایی از شهرهای گیلان غرب، سرپل زهاب و قصرشیرین (استان کرمانشاه).
    • بخش‌هایی از شهر خانقین (استان دیاله اقلیم کردستان عراق).
    • عشایر «باجلان» در بخش‌هایی از شهرستان موصل (استان نینوا اقلیم کردستان عراق).
  2. شَبَکی (Şebekî) (پیرو آیین یارسان یا اهل حق)
    • در حومه شهر موصل (استان نینوا اقلیم کردستان عراق).
  3. کاکایی یا کاکی‌ای (Kakaî یا Kakêyî) (پیرو آیین یارسان یا اهل حق)
    • در شهر داقوق و حومه کرکوک (استان کرکوک)، حومه خانقین (استان دیاله)، حومه اربیل (استان اربیل) و حومه حلبچه (استان حلبچه) (اقلیم کردستان عراق).
    • در شهر کرند غرب و غرب کرمانشاه (استان کرمانشاه).
    • در برخی از شهرهای (استان قزوین) و (استان مازندران)
تقسیم‌بندی گویش‌های زبان کردی

شاخه‌های اصلی زبان‌های کردی عبارتند از:

  • کردی شمال-غرب: کرمانجی، بادینی، بایزیدی، بوتانی، شکاکی و…
  • کردی مرکزی: سورانی، جافی، مکریانی، اردلانی و…
  • گویشهای جنوبی کردی: کلهری، ایلامی، لکی و...

زبان کردی مرکزی در عراق زبان رسمی است در حالی که در کشور سوریه ممنوع است. تا اوت ۲۰۰۲ در ترکیه محدودیت‌های شدیدی بر آن (کردی کرمانجی) اعمال می‌شد گرچه هنوز کاربرد آن در ترکیه محدود است. در ایران نیز کاملا آزاد است و در رسانه‌ها امکان استفاده از آن وجود دارد در حالی که استفاده از آن در نظام آموزشی دولتی هنوز صورت نپذیرفته‌ و قطعی نشده است.

اشتراکات زبانی میان کردی و پارسی باستان و پارسی میانه (پارسیگ)

بسیاری از واک‌های موجود در فارسی باستان و میانه که بعدها تحت تأثیر الفبا و دستور زبان عربی متروک شدند در کردی امروز زنده‌اند. از جمله تفاوت‌هایی که میان واژگان هم ریشهٔ کردی و فارسی امروز وجود دارد جابجایی حروف و قلب و تبدیل هاست که در این گونه موارد غالباً صورت مورد استفاده در کردی به صورت کهن واژه نزدیک تر است. این تغییرات در زبان فارسی را امروزه تحت عناوین زیر بررسی می‌کنند.

۱- یاء و واو مجهول: در فارسی باستان بیش از یک نوع یائ و واو وجود داشته که امروزه تنها صورت باقی مانده در فارسی را یاء و واو معلوم و دیگر گونه‌ها را مجهول می‌خوانند. یاء معلوم چون: تیر، جاوید، رهی، بید و واو معلوم چون: تموز، آهو، توت. صورت مجهول واو و یاء (که در فارسی افغانستان و تاجیکستان همچنان رواج دارد) در کردی با علامت «ێ» و «ۆ» از شکل معلوم آن‌ها متمایز می‌شوند و در واژگانی چون: شێر، دلێر، زۆر، شۆر و… وجود دارند.

«بعد از اسلام که خط پهلوی به عربی بدل شد و در حروف هجای عربی برای تلفظ واو و یاء مجهول حروف خاصی موجود نبود به مرور زمان تفاوت میان آنها از میان برخاست و همه معروف خوانده شدند.» (جهانگیر، ۱۳۸۵: ۲۱)

۲ - ابتدا به سکون: در زبان‌های ایرانی باستان گروه‌های صامت، یعنی اجتماع دو صامت در آغاز کلمه وجود داشته‌است اما بعدها از میان برخاسته است (خانلری، ۳۵۱:۱۳۶۵) این تغییر نیز باز به دلیل نفوذ و تأثیر دستور زبان عربی اتفاق افتاده که در آن ابتدا به ساکن محال است؛ بنابراین کلماتی که دارای چنین ترکیبی بودند به دو صورت تغییر کردند:

الف- افزودن مصوت میان دو صامت آغازی

Barardar-----brad(ar)---------bratar (برادر)

ب- الحاق مصوت به آغاز کلمه

(a)bru------brug-----bru (ابرو)

در کردی کلمات با همان سیاق باستانی و با صامت آغازین به کار می‌روند

Bra, bro,fra, dro

ج- تبدیل صامتها:

۱- صامت j=ج در آغاز کلمات در فارسی مرحلهٔ باستان، میانه و جدید به ز= z تبدیل یافته، همین واژگان در کردی بدل به ژ =zh شده‌اند.

زن jan = zan = زیستن jiv = ziwistan = در کردی:

(در واژهٔ ژه نیار به معنای نوازنده) ژه ن = jan = zhan

ژین/ ژیان = jiv =zhiwan

۲- صامت نفسی ه=h که در آغاز کلمات مرحلهٔ باستانی قرار داشته در فارسی میانه باقی مانده و در جدید ساقط شده

انجمن hanjamana= hanjaman= در کردی این شکل از کاربرد ه همچنان زنده است و در برگردان به فارسی حذف می‌شوند

هه و راز hawraz = اوراز به معنای فراز

هه و رامان hawraman= اورامان به معنای محل برآمدن خورشید

هه ور hawr = ابر

۳- صامت و=v آغازی هرگاه پس از آن مصوت i قرار داشته در مرحلهٔ میانه همچنان وجود داشته و در مرحلهٔ جدید به گُ = go تبدیل شده (خانلری۳۴۶:۱۳۶۵)

گشتاسپ = vishtaspa=wishtasp

گزارد = vicard = wizard

در کردی همین تبدیل در برخی موارد دیده می‌شود اما هم شکل نخستین امروز کاربرد دارد و هم شکل تغییر یافته:

Vitn(وتن) یا گوتن به معنای گفتن

هم وتن و هم گوتن در معنای گفتن به کار می‌رود که در اولی v باستانی به کار رفته و در دومی تبدیل شدهٔ آن به go. این go در کردی به o بسیار خفیف تلفظ می‌شود که بیشتر شبیه سکون است. به نظر می‌رسد در فارسی هم چنین بوده باشد و بعدها به دلیل پرهیز از ابتدای به سکون اینo واضح تر شده باشد.

۴- دال در بسیاری از کلمات فارسی قدیم ذال بوده و مثل ذال تلفظ می‌شده و به مرور زمان تلفظش تبدیل شده و دال شده (جهانگیر، ۱۳۸۵ :۱۵)

گنبذ = گنبد در کردی گمذ

۵گروه صامت fr= ف ر در میان کلمه به رف= rf قلب شده‌است.

برف = vafr =wafr

در کردی وه فر wafr عیناً تلفظ دورهٔ میانه است.

۶- مصوت میانی o یا auh در فارسی دورهٔ جدید به صامت خ بدل شده (خانلری، ۳۴۵:۱۳۶۵) و در کردی به همان صورت باقی مانده.

تخم = tauhm = tom

در کردی:

توم = tom

۷- مصوت آغازی هو=hu یا u در فارسی جدید به خ بدل شده (خانلری، ۳۴۲:۱۳۶۵)

خشک = ushk= hushk

درکردی:

وشک = hushk=ushk=wshk

۸-تبدیل صامت s س به ه h

ask=aho=آهو

Masi=mahi=ماهی

Asen=ahen=آهن

زبان کردی لهجه‌های متعدد دارد مانند: مکری، سلیمانیه‌ای، اردلانی، کرمانشاهی، بایزیدی، عبدویی، ملکشاهی و... . زبان کردی با دسته شمالی لهجه‌های ایرانی غربی بعض مشابهات دارد، و از زبان‌های مهم دسته غربی بشمار می‌رود و صاحب اشعار و تصانیف، قصص و سنن ادبی است.

جنوبی و مرکزی (سورانی)

گویش جنوبی:شامل لهجه‌های: کلهری، ایلامی، لکی، مایانی و… است که جغرافیایش در ایل‌های کرد ایران شامل استان‌های ایلام، کرمانشاه، کردستان، شمال و غرب لرستان در منطقه ی خودمختار حریم کردستان عراق (کردستان جنوبی) در شهرهای چون: خانقین، مندلی، زرباطیه، بدره، جسان، جلولا و دیگر مناطق پیوسته به آن می‌باشد.
گویش مرکزی:
شامل ته لهجه‌های: مکری، بابانی، گروسی، اردلانی و جافی است؛ و جغرافیای آن در حوزه حضور ایلات گویشور آن یعنی در کردستان عراق در استان‌های اربیل، سلیمانیه، کرکوک و شهرهای پیرامون آن‌ها و در ایل‌های کرد ایران در استان‌های آذربایجان غربی و استان کردستان و شهرهای شمالی استان کرمانشاه (روانسر، جوانرود، ثلاث باباجانی، پاوه) می‌باشد. لهجه‌های مکریانی و بابانی از ته لهجه‌های کردی سورانی، شکل استاندارد گویش سورانی هستند که در منطقهٔ مهاباد و سلیمانیه رایج است. در حالی که لهجه اردلانی تفاوت‌های لغوی و دستوری با سورانی دارد.

گورانی-زازاکی

به لحاظ زبان شناختی گورانی و زازا را نمی‌توان کردی شمرد. این زبان‌ها جز شاخه زازا-گورانی از زبان‌های ایرانی شمال غربی‌اند.

گورانی و زازاکی از نظر زبان‌شناسی زبانی مستقل از کُردی و بخشی از زبان‌های کاسپین به حساب می‌آیند. اما در طول سال‌ها تأثیرات متقابلی بین این دو زبان وجود داشته‌است. دانشوران اروپایی معتقدند که گورانی از کردی جدا است و کردی مترادف با گروه کرمانجی‌زبان (کرمانجی شمالی، مرکزی و جنوبی) است، در حالی که کردها معتقدند که زبان کردی هر یک از زبان‌های منحصربه‌فرد یا گویش‌هایی که توسط کردها گویش می‌شود و توسط گروه‌های قومی همسایه گویش نمی‌شود را در برمی‌گیرد که بحثی اجتماعی سیاسی است و چندان به زبان‌شناسی مرتبط نمی‌باشد. زبان گورانی (که شامل اورامی می‌شود) اغلب به عنوان بخشی از شاخه زازا-گورانی زبان‌های کاسپینی ایرانی و هندوایرانی (آریایی) طبقه‌بندی می‌شود. اما زبان زازاکی که در قسمت‌های شمالی کردستان گویش می‌شود، هم از نظر دستوری و هم از نظر واژگان متفاوت است و به‌طور کلی توسط گویشوران گورانی قابل فهم نیست اما مرتبط با گورانی در نظر گرفته می‌شود. تقریباً همه جوامع زازاکی‌زبان، و نیز گویشوران یک زبان از نزدیک مرتبط دیگر به نام شبکی که در بخش‌هایی از کشور عراق گویش می‌شود داردکردها و گورانی‌ها مایلند زبان گورانی را گویشی از زبان‌های کردی بشمارند و برخی زبان‌شناسان (مانند فردیناند هنربیخلر، شیهاالسلامی، حسن‌پور، ارانسکی و خزنه‌دار) هم این دیدگاه را تایید می‌کنند؛ ولی تفاوت‌های زبان‌های زازا-گورانی و زبان‌های کردی بسیار زیاد است و برخی زبانشناسان گورانی را به عنوان گویشی کردی طبقه‌بندی نمی‌کنند. به ویژه مک‌کنزی از طرفداران این دیدگاه به شمار می‌رود. برخی هم، مانند چمن‌آرا، با رد دیدگاه مک‌کنزی آن را نه زبانی برای گفتگو بلکه زبان ادبی برساخته ساکنان زاگرس می‌دانند.

مقایسهٔ واژگان زبان‌های کردی با زبان فارسی

شمالی (کرمانجی) میانی (سورانی) لَکی
جنوبی فارسی
var êware êware îware Ivār
bra bra bra bira barādar
te, tu to, tu ti tû to
hesin asin asin asin āhan
erd herd zoiw zemi Zamin
êre êre êre êre inja
hingiv hengwín hangewin hesell/engoiîn angabin
Kurt kurt kull kull kutāh
lêv lêw lêw liç,liu lab
havi mang mang mang māh
nav naw naw nûm nām
na na ne ne na
nú, nuh nwê nú nûw now
neh no nû nôě noh
pardêz perdê behesht behesht pardis
spenax espenax sfenaj ? esfanāj
stêr estêre esare asare setāre
Kiç Kiç dot dit doxtar
dlop dlop dlop tillp/tike -

دبیره

در گذشته، زبان کردی تنها با نویسه عربی نوشته می‌شد؛ اما پس از جنگ جهانی اول و در پی جایگزینی نویسه عربی در ترکیه با نویسه لاتین، کردی نیز در این کشور با نویسه لاتین نوشته شد. غیر از این، کردهای ساکن در شوروی سابق نویسه سیریلیک به‌کار می‌بردند. هم‌اکنون در ایران و عراق کردی با نویسه عربی نوشته می‌شود.

واژگان کردی

بخش اصلی واژگان زبان‌های کردی از ریشه‌های کهن ایرانی است. پس از هجوم اعراب علی‌رغم گسترش اسلام و به زعم آن فرهنگ و ادبیات عربی در بخش وسیعی از کردستان همچون دیگر مناطق خاورمیانه، به دلایل مختلف از جمله کوهستانی و منزوی بودن محیط زیست کرد زبانان، زبان کردی توانست خود را از سیل وام‌واژه‌های زبان‌های مجاور از جمله عربی به ویژه در زمینه نوشتار حفظ بنماید. در کردی نوشتاری کمترین درصد واژگان عربی در مقایسه با دیگر زبان‌های خاورمیانه که تحت تأثیر زبان عربی قرار گرفته‌اند وجود دارد و البته بیشتر آن تعداد واژگان دخیل نیز لغات مذهبی است.

آواها

زبان کردی دارای ۸ حرف صدادار است:

کردیaeêiîouû
فارسیآ (مثل آرام)ا مثل اشکا مثل امروزای کوتاه (در فارسی معادل ندارد)ای (مثل ایلام)أ (مثل أردک)او کوتاه (در فارسی معادل ندارد)او (مثل دوست)

و نیز دارای ۲۳ حرف بی‌صدا است:

کردیbcçdfghjklmnpqrsştvwxyz
فارسیبجچدفگهژکلمنپقرسشتو «ڤ در نگارش جدید عربی (توجه: ف با سه نقطه روی آن» ، [مثل very یا violin])و (به گونه‌ای که در عربی تلفظ می‌شود) (مثل window)خی (مثل یاور)ز

ساختار

ضمیر

ضمیرهای شخصی

کورمانجی سُورانی فارسی
ez min man
tu to to
ew ew u
em ême mā
hûn êwe şoma
ew ewan ioin
min min mi(n)
te to tû
wî ew io
wê ew io
me ême îme
we êwe hûme
wan ewan ioin /yioin

ضمیرهای اشاره

ضمیرهای اشاره

آلمانی کورمانجی سُورانی کَلهری پارسی زازاکی
نام‌ها
.dieser, diese, diese pl ev em ev ye, yioine/ioine in, işān / inhā ı)no, (ı)na, (ı)nê)
آلمانی کورمانجی سُورانی کَلهری پارسی زازاکی
حالت‌ها
diesem vî em ev ye in ı)ney)
dieser vê em ev ye in ı)naye)
diese, diesen van em ev yioine/ioine işān / inhā ı)ninan)

ضمیرهای پسوندی

در سورانی و کلهری ضمیرهای پسوندی مانند فارسی هستند. آن‌ها در انتهای کلمه قرار گرفته و دو کلمه را به هم پیوند می‌دهند. مثلاً:

فارسی سُورانی کرمانشانی لَکی
Xane Mal Mal Mal
Xaneam Malem Malem Malem

ضمیرهای پسوندی:

فارسی سُورانی و کلهری کرمانشانی اردلانی
قطعی پس‌آوا نامعین معین نامعین معین
am- em- m- ekem- ekêm- ekem- ekem-
at- et- t- eket- ekêt- eket- eket-
ash- î- y- ekî- ekêy- ekeîş- ekey-
man- man- man- ekeman- ekêman- ekeman- ekeman-
tan- tan- tan- eketan- ekêtan- eketan- eketan-
shan- yan- yan- ekeyan- ekêyan- ekeişyan- ekeyan-

نمونه‌هایی برای حالت مفرد ("Kur" در کردی یعنی پسر):

فارسی سُورانی و کَلهری کرمانشانی اردلانی
قطعی نامعین معین نامعین معین
Pesaram Kurem Kurekem Kurrekêm Kurekem Kurekem
Pesarat Kuret Kureket Kurekêt Kureket Kureket
Pesarash Kurî Kurekî Kurekêy Kurekeîş Kurekey
Pesarman Kurman Kurekeman Kurekêman Kurekeman Kurekeman
Pesartan Kurtan Kureketan Kurekêtan Kureketan Kureketan
Pesarshan pl. Kuryan Kurekeyan Kurekêyan Kurekeişyan Kurekeyan

نمونه‌هایی برای حالت جمع:

فارسی سُورانی و کَلهری کرمانشانی اردلانی
قطعی نامعین معین نامعین معین
Pesaranam Kuranem Kurekanem Kurekanêm Kurekanem Kurekanêm
Pesaranat Kuranet Kurekanet Kurekanêt Kurekanet Kurekanêt
Pesaranash Kuranî Kurekanî Kurekanêy Kurekanîş Kurekanêy
Pesaranman Kuranman Kurekanman Kurekanêman Kurekanman Kurekanêman
Pesarantan Kurantan Kurekantan Kurekanêtan Kurekantan Kurekanêtan
Pesaranshan pl. Kuranyan Kurekanyan Kurekanêyan Kurekanişyan Kurekanêyan

اضافه

در کردی هم مانند دیگر زبان‌های ایرانی «اضافه» وجود دارد.

آلمانی کورمانجی سُورانی کرمانشانی فارسی
Haus Mal Mal hin hên Mal
Mein Haus Mala min Malî min hin mi Male man

شکل اضافه در کردی بسیار شبیه فارسی است؛ تنها در گویش کرمانجی هنگامی که اضافه مفرد باشد، بسته به اینکه اضافه مذکر باشد یا مؤنث به ترتیب پس از آن «ê» یا "a" می‌آید.

شکل‌های «اضافه» در زبان کردی:

کورمانجی سُورانی کرمانشانی
حالت‌ها مفرد مذکر مفرد مؤنث جمع مفرد مذکر مفرد مؤنث جمع مفرد مذکر مفرد مؤنث جمع
پسوند اضافه -ê -a -ên -î -î -anî -î -î -anî

در مثال‌های زیر پسوند اضافه پررنگ آورده شده‌است. در زبان کردی خواندگار به معنی شاگرد و مامُستِه به معنی آموزگار است.

کورمانجی سُورانی کرمانشانی معنی
xwendekar-ê mamoste xwendekar-î mamoste xwendekar-î mamoste shagerd-e amuzgar
xwendekar-a mamoste - - shagerd-e amuzgar
xwendekar-ên mamoste xwendekar-anî mamoste xwendekar-anî mamoste shagerd-ane amuzgar
xwendekar-ên mamoste-yan xwendekar-anî mamoste-yan xwendekar-anî mamoste-yan shagerd-ane amuzgar-an

همان‌طور که مشاهده شد در همهٔ گویش‌ها کلمه آموزگار بی‌جنسیت بود و تنها در گویش کرمانجی هنگامی که شاگرد مفرد بود، جنسیت آن تعیین‌کنندهٔ پسوند پس از آن بود.

مثال‌هایی دیگر:

کورمانجی سُورانی کرمانشانی معنی
Xwendekar-ê mamoste baş e Xwendekar-î mamoste baş e Xwendekar-î mamoste xas e Shagerd-e amuzgar xub ast
Ew xwendekar-ê mamoste dibîne Ew xwendekar-î mamoste debîne Ewe xwendekar-î mamoste wînûd U shagerd-e amuzgar (ra) binad
Bide Xwendekar-ê mamoste Bide Xwendekar-î mamoste Bide Xwendekar-î mamoste Bede shagerd-e amuzgar
Xwendekar-ê mamoste bide Xwendekar-î mamoste bide Xwendekar-î mamoste bide shagerd-e amuzgar bede

گذشته

در کرمانجی بر خلاف دیگر زبان‌های هندواروپایی، شکل گذشته فعل بستگی به این دارد که فعل لازم است یا متعدی. در این نمونه با توجه به اینکه «دیدن» متعدی است و «رفتن» لازم شکل گذشتهٔ آن‌ها در گویش کرمانجی با هم تفاوت دارد.

کورمانجی سُورانی اردلانی کرماشانی لکی فارسی
Min tu dîtî Min to dîtim men tom dî Mi ti dîm Mi tûnim dî Man to (ra) dîdam
کورمانجی سُورانی کرماشانی لکی فارسی
Ez çûm Min çûm Mi çîm Mi çîm Man raftam

حال

در زبان کردی در گویشهای کرمانجی و سورانی زمان حال با پیشوند «د» ساخته می‌شود؛ مانند فارسی پس از «د» ریشه فعل و پس از آن پسوند شخصی می‌آید (مثلاً مانند زبان فارسی برای اول شخص پسوند «م» می‌آید). در گویش جنوبی -همچنین در چندین لهجه از گویش‌های مرکزی و شمالی- پیشوند «د» نادیده انگاشته می شود و گویش لکی «مَ» استفاده می شود، در گویش اردلانی پیشوند «ا» برای فعلها استفاده می‌شود که در پارسی باستان و تعداد زیادی از فعلهای پارسیگ ساسانی نیز استفاده می‌شد.

برای نمونه فعل رفتن که ریشه آن در زبان‌های کردی‌تبار «ç» است، چنین صرف می‌شود:

نمونه‌های دیگری از اول شخص مفرد در پی می‌آید. زیر ریشه فعل‌ها خط کشیده شده‌است.

کورمانجی سُورانی لکی کرماشانی اردلانی فارسی
Ez dikim Min dekim Mi mekim Mi kim men akam Man konam
Ez dixwm Min dexom Mi mexwm Mi mexwm men axwm Man xoram
Ez digirim Min degirim Mi megirim Mi girim men aigrm Man guyam
Ez dizanim Min dezanim Mi mezanim Mi zanim men azanm Man danam
Ez dêm Min dim Mi meêm Mi tîêm men têm Man ayam
Ez dikujim Min dekujim Mi mekujim Mi kujim men aikujem Man kusham
Ez dimirim Min demirim Mi memirim Mi mirim men amrem Man miram
Ez dijîm Min dejîm Mi mejîm Mi jîm men ajim Man ziyam
Ez digrîm Min degrîm Mi megrîm Mi grîm men agerim Man geryam

استثنائاً از آنجا که تلفظ «de-ê-im» دشوار است، «têm» تلفظ می‌شود.

در گویش کلهری واژه jin وجود ندارد و تبدیل به (زنی) زنده شده‌است البته در پارسی باستان واژه jīvā به معنی زندگی وجود داشته که در سورانی و اردلانی ژیا، ژین žia, žina و همچنین معادل پارسیگ ساسانی زنده (زندگ) آن در کرمانجی زندی (zindi)، در سورانی زیندو(zindu)، در اردلانی زندگ یا زنگ zindg می‌باشد.

در گویش سورانی خوشه آوایی xw به صورت xo تلفظ می‌شود

فرمان دادن

در زبان کردی مانند پارسی با پیشوند «ب» دستور داده می‌شود. در آغاز پیشوند ب می‌آید و سپس ریشه فعل:

کورمانجی سُورانی فارسی
Bike! Bike! bekon
Bixw! Bixw! bexor
Bigire! Bigire! Begu
Biçe! Biçe! bero
Bizane! Bizane! bedan
Bê! Bê! bia
Bikuje! Bikuje! bekosh
Bimire! Bimire! bemir
Bijî! Bijî! bezî
Bigrî! Bigrî! begery

مقایسه زمان‌ها در گویش‌های مختلف کردی

Erkewazî Ardalanî Kermanshani Soranî Kurmancî Hewramî English
me hatim men hatm mi hatim min hatim ez hatim - I came
me xwem/xwerim men aexwm mi xwem/dixwem min exwem/dexom ez dixwim min meweru I eat
mi nan xwardim men nanm xward min nanim xward min nan xwardm min nan xward - I ate the meal
mi nan xwem men nan axwm min nan dexwim min nanê dixwim ez nanê dixwim - I am eating the meal
me nan xwardisim men nanm xward mi nan xwardêam min nan dexwardm min nan dixward - I was eating the meal
me hatimow men hatma mi hatime min hatûme ez hatime - I have come
me hatüm men hatüm mi hatüm min hatibûm ez hatibûm - I had come

کد زبانی

  • کد ISO-۶۳۹/۱ زبان کردی KU،
  • کد ISO-۶۳۹/۲ آن KUR
  • کد DIN ۲۳۳۵ آن KU است.

طبقه‌بندی

زبان کردی عضوی از شاخه شمال‌غربی زبان‌های ایرانی است که خود شاخه‌ای از زبان‌های هندوایرانی است و آن نیز به نوبه خود شاخه‌ای از زبان‌های هندواروپایی است.

روز زبان کردی

روز ۱۵ مه برابر با ۲۵ اردیبهشت از سوی کنگره ملی کردستان به عنوان روز زبان کُردی تعیین شده‌است. در این روز نخستین شماره از مجلهٔ کردی‌زبان هاوار توسط جلادت بدرخان در شهر دمشق منتشر شد. هاوار نخستین مجلهٔ کردی‌زبان تا زمان خود به‌شمار می‌آمد.

پراکندگی

پراکندگی در کشورهای مختلف بدین شرح است:

ردیفبخشوسعت (کیلومتر مربع)جمعیت (۲۰۱۹)اطلاعات بیشتر
۱ کردستان ترکیه۳۰۰٬۰۰۰ (۳۵٪)۱۵٬۰۰۰٬۰۰۰–۲۰٬۰۰۰٬۰۰۰ (۲۵٪)کردها در ترکیه
۲ کردستان ایران۸۰٬۰۰۰ (۵٪)۶٬۰۰۰٬۰۰۰–۸٬۰۰۰٬۰۰۰ (۱۰٪)کردها در ایران
۳ عراق کردستان عراق۷۰٬۰۰۰ (۱۵٪)۷٬۰۰۰٬۰۰۰–۹٬۰۰۰٬۰۰۰ (۲۵٪)کردها در عراق
۴ کردستان سوریه۵۰٬۰۰۰ (۲۵٪)۲٬۰۰۰٬۰۰۰–۳٬۰۰۰٬۰۰۰ (۱۰٪)کردها در سوریه
Total کردستانکردستان۵۰۰٬۰۰۰۳۰٬۰۰۰٬۰۰۰–۴۰٬۰۰۰٬۰۰۰کردها
۵  اتحادیه اروپا--۱٬۰۰۰٬۰۰۰–۲٬۰۰۰٬۰۰۰جمعیت کردها
۶  اتحاد جماهیر شوروی--۲۰۰٬۰۰۰–۴۰۰٬۰۰۰جمعیت کردها
۷ بقیه جهان--۲۰۰٬۰۰۰–۴۰۰٬۰۰۰جمعیت کردها
Total کردها-۵۰۰٬۰۰۰۳۵٬۰۰۰٬۰۰۰–۴۵٬۰۰۰٬۰۰۰پراکندگی کردها

وضعیت حقوقی زبان کُردی

در ترکیه حکومت مرکزی این کشور با هدف اقناع اتحادیۀ اروپا در مذاکرات بر سر پیوستن این کشور به این اتحادیه، از سال ۲۰۰۹ سختگیری در ارتباط با تدریس زبان کُردی را اندکی تعدیل کرد. در سپتامبر ۲۰۰۹ شورای آموزش عالی این کشور مجوز تأسیس مؤسسه‌ای به نام انستیتوی زبان‌های زنده را به دانشگاه آرتکلوی ماردین صادر کرد که برنامه‌ای برای تدریس همۀ زبان‌های کشور ترکیه ارائه کرده‌بود. پس از حکم دادگاه حقوق بشر اروپا در سال ۲۰۰۹، شورای آموزش عالی اجازه داد که زبان کوردی نیز در برنامۀ درسی این مؤسسه قرار بگیرد. در سال ۲۰۱۰ دانشگاه آرتوکلوی ماردین با پذیرش ۲۰ دانشجو در مقطع کارشناسی گروه فرهنگ و زبان کُردی را راه‌اندازی کرد که مدیریت این برنامه را قدری یلدیریم زبان‌شناس کُرد بر عهده داشت. همچنین یک دورۀ زبان کُردی نیز در نیم‌سال دوم سال ۲۰۰۹ در دانشگاه بیلگی استانبول راه‌اندازی شد.
در جریان مذاکرات سه‌جانبۀ صلح میان نمایندگان دولت ترکیه، حزب دموکراتیک خلق‌ها و عبدالله اوجالان رهبری زندانی حزب کارگران کردستان همچنین حکومت تدریس زبان کُردی در مدارس را نیز به صورت محدود مجاز شمرد؛ مشروط به اینکه تنها به صورت درس انتخابی و فقط در در مدارس خصوصی انجام شود. پس از آن در دانشگاه آلپ ارسلان موش نیز گروه فرهنگ و زبان کُردی تأسیس شد و همچنین اجازه داده‌شد تا در دانشگاه آرتوکلوی ماردین مادۀ درسی زبان کُردی به صورت انتخابی به دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد نیز ارائه گردد.

در سال ۲۰۱۳ ادارۀ امور دینی ترکیه موسوم به دیانت اجازه داد تا نیایش در مسجدهای ترکیه به زبان کُردی صورت بگیرد و همچنین قرآن به زبان کُردی آموزش داده‌شود.

فیلم دیدم: بچه‌های دیاربکر (به کُردی: Min Dît: The Children of Diyarbakır) که در ۲ آوریل ۲۰۱۰ در ترکیه اکران شد، نخستین فیلم کاملاً کردی‌زبان بود که در تاریخ این کشور مجوز اکران بر پردۀ سینماها را دریافت می‌کرد.

در ایران نخستین بار در دهۀ ۱۳۵۰ خورشیدی با تلاش محمدصدیق مفتی‌­زاده در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران دو درس تحت عناوین کُردی مقدماتی و کُردی پیشرفته به صورت واحد اختیاری تدریس شد و کتاب‌هایی نیز توسط مفتی‌زاده برای آن تألیف شد، اما این برنامه دوام نیاورد و خیلی زود کنار گذاشته‌شد. از اواخر دهۀ ۱۳۷۰ جمعی از زبان‌شناسان، نویسندگان و دانشگاهیان کُرد خواهان تدریس زبان کُردی و تأسیس رشتۀ زبان و ادبیات کُردی در دانشگاه‌های ایران شدند. در سال ۱۳۸۲ گروهی از ادبیان کُرد اقدام به تدوین کتاب و تعریف سرفصل برای برنامۀ درسی این رشته کردند و این برنامه پس از تصویب در دانشگاه کردستان در سنندج به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ارسال شد و در جلسۀ ۴۸۸ شورای گسترش آموزش عالی نیز در تاریخ ۵ مهر ۱۳۸۲ مورد تأیید قرار گرفت و حتی در دفترچۀ انتخاب رشتۀ کنکور سال ۱۳۸۳ نیز رشتۀ زبان و ادبیات کُردی به عنوان یکی از انتخاب‌های متقاضیان ورود به دانشگاه قید گردید، اما پس از انتخاب رشته و در هنگام اعلام نتایج کنکور در آغاز سال تحصیلی ۱۳۸۳ به دلایل نامعلوم از پذیرش دانشجو در این رشته ممانعت به عمل آمد. در سال ۱۳۹۳ بار دیگر گروهی از ادیبان و دانشگاهیان کُرد خواهان تدریس زبان کُردی در دانشگاه‌ها و تأسیس رشتۀ زبان و ادبیات کردی شدند که این بار با تأیید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در آغاز سال ۱۳۹۴ شورای راه‌اندازی رشتۀ زبان و ادبیات کُردی در دانشگاه کردستان سنندج تشکیل شد و نهایتاً‌ از آغاز سال تحصیلی ۱۳۹۴ برای نخستین بار رشتۀ زبان و ادبیات کردی با پذیرش ۴۱ دانشجو در این دانشگاه آغاز به کار کرد. با این وجود تدریس این رشته ذیل گروه آزمایشی علوم انسانی صورت می‌گیرد و نه در گروه زبان‌ها و به همین دلیل گستردگی چندانی ندارد. علاوه بر این رشتۀ زبان و ادبیات کُردی تنها در یک دانشگاه در کل ایران و تنها در مقطع کارشناسی تدریس می‌شود و دیگر دانشگاه‌های مناطق کُردنشین ایران همچون کرمانشاه، ایلام، خرم‌آباد، بجنورد و ارومیه فاقد چنین رشته‌ای هستند.

رده‌بندی

  • هندواروپایی
    • هندوایرانی
      • ایرانی
        • ایرانی غربی
          • ایرانی شمال غربی
            • زبان‌های کردی‌تبار
              • کردی کرمانجی
              • کردی سورانی
              • کردی جنوبی
              • کردی لکی

جستارهای وابسته

  • واج‌شناسی کردی
  • آوانگاری کردی
  • کردی مرکزی
  • کردی شمالی
  • کردی جنوبی
  • گروسی
  • روزنامه‌های کردی
  • سرزمین کردستان
  • ماه‌های کردی
  • مردم کرد
  • موسیقی کردی
  • فهرست نام‌های کردی
  • الفبای کردی
  • ادبیات کردی
  • فرهنگ کردی
  • Kurdish grammar
  • Kurdish Institute of Paris

پانویس

  1. ↑ Only very rough estimates are possible. SIL Ethnologue gives estimates, broken down by dialect group, totalling 31 million, but with the caveat of "Very provisional figures for Northern Kurdish speaker population". Ethnologue estimates for dialect groups: Northern: 20.2M (undated; 15M in Turkey for 2009), Central: 6.75M (2009), Southern: 3M (2000), Laki: 1M (2000). The Swedish Nationalencyklopedin listed Kurdish in its "Världens 100 största språk 2007" (The World's 100 Largest Languages in 2007), citing an estimate of 20.6 million native speakers.
  2. ↑ "Iraq's Constitution of 2005" (PDF). p. 4. Retrieved 14 April 2019.
  3. ↑ "Kurdistan: Constitution of the Iraqi Kurdistan Region". Retrieved 14 April 2019.
  4. ↑ "Social Contract - Sa-Nes". Self-Administration of North & East Syria Representation in Benelux. Archived from the original on 22 March 2019. Retrieved 22 March 2019.
  5. ↑ ""Rojava could be a model for all Syria"". Salih Muslim. Nationalita. 29 July 2014. Retrieved 22 March 2019.
  6. ↑ Pavlenko, Aneta (2008). Multilingualism in post-Soviet countries. Bristol, UK: Multilingual Matters. pp. 18–22. ISBN 978-1-84769-087-6.
  7. ↑ "Təhsil" (به ترکی آذربایجانی). Retrieved 6 May 2019.
  8. ↑ "Minority Language Education in Georgia". 15 August 2016. Retrieved 6 May 2019.
  9. ↑ "Report on the implementation of state strategy for civil equality and integration and 2016 action plan" (PDF). Retrieved 6 May 2019.
  10. ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Kurdish". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
  11. ↑ https://www.ethnologue.com/subgroups/kurdish-1
  12. ↑ * مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kurdish language». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۲.
  13. ↑ دکتر محرم رضایتی کیشه خاله. «مقایسة گویش کرمانجی رودباری با گویشهای کرمانجی خراسان».
  14. ↑ وبگاه تخصصی زبانشناسی اتنولوگ. «زبان کردی».
  15. ↑ دانشنامه ایرانیکا. http://www.iranicaonline.org/articles/kurdish-language-i.
  16. ↑ «ساخت ارگتیوو فروپاشی آن در گویش کرمانجی خراسان» (PDF). دانشگاه فردوسی مشهد. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۸.
  17. ↑ (PDF). Jagiellonian university http://www.kurdishstudies.pl/files/Fritillaria%20Kurdica%2001.pdf.
  18. ↑ http://www.iranicaonline.org/articles/kurdish-language-i Encyclopaedia Iranica بایگانی‌شده در ۱۳ فوریه ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine، سرواژهٔ Kurdish language
  19. ↑ بنیاد مطالعات ایران بایگانی‌شده در ۱۷ اوت ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine، بازدید: مه ۲۰۰۹.
  20. ↑ in Variations of the language of "Pahalvi" are still spoken among Iranians.The Kurds of Iran as well as many Kurds of Turkey and Iraq speak variations of Pahlavi. Turks cannot understand Kurdish and require interpreters to communicate with Kurds who speak Sorani and/or Kurmanjii (variations of Pahalvi amongst Kurds). The people of northern Iran speak variations of Pahalvi as well - Mazandarani and Gilani for example. Baluchi in southeast Iran also has Pahlavi elements (e.g. Ahsen "Iron" or "Eisen" in English and Ahsan in Pahlavi - "Ahsen" is not "Iron" in Turkish), By Dr. Kaveh Farrokh
  21. ↑ زینکوب.تاریخ مردم ایران -جلد2.
  22. ↑ کرد و پراکندگی او در گستره ایران زمین - ح. بهتویی - ۱۳۷۷ - تهران.
  23. ↑ . doi:Professor Garnik Asatrian (Yerevan University) (2009)."Prolegomena to the Study of the Kurds", Iran and the Caucasus, Vol.13, pp. 1-58, 2009 Published in 2009, Iran and the Caucasus, 13, pp.1-58. .
  24. ↑ http://www.iranicaonline.org/articles/kurdish-language-i
  25. ↑ http://www.britannica.com/topic/Iranian-languages
  26. ↑ راهنمای زبانهای ایرانی، رودیگر اشمیت
  27. ↑ http://www.britannica.com/topic/Kurdish-language
  28. ↑ http://www.britannica.com/topic/Parthian-language
  29. ↑ http://www.iranicaonline.org/articles/kurdish-language-ii-history-of-kurdish-studies
  30. ↑ [= http://parsianjoman.org/?p=5586 «=http://parsianjoman.org/?p=5586»].
  31. ↑ «http://parsianjoman.org/?p=5586».
  32. ↑ en:Kurdish language
  33. ↑ دیاکونف، ا.م. «تاریخ ماد»، ترجمه کریم کشاورز.
  34. ↑ جلیلیان، عباس: جستاری در باب علل رکود ادبیات کردی. در: نشریه: «گوهران»، تهران: بهار ۱۳۸۶ - شماره ۱۵. ص۱۰.
  35. ↑ Ethnologue report for Kurdish
  36. ↑ دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد دهم، تهران ۱۳۸۰، ص. ۵۴۸–۵۴۹
  37. ↑ Rüdiger Schmitt: Die iranischen Sprachen in Gegenwart und Geschichte. Wiesbaden (Reichert) 2000,.
  38. ↑ Rüdiger Schmitt (Hg.): Compendium Linguarum Iranicarum. Wiesbaden (Reichert) 1989,
  39. ↑ Kurdish language - Britannica Online Encyclopedia
  40. ↑ دستور زبان کردی کرمانشاهی، وحید رنجبر، انتشارات طاق بستان، ۱۳۸۸
  41. ↑ «Full text of Iraq constitution - Conflict in Iraq- msnbc.com». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ نوامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۶.
  42. ↑ «Special Focus Cases». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۰۵. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۰۶.
  43. ↑ محمد معین فرهنگ فارسی (متوسط) شش جلدی، انتشارات امیرکبیر، تهران ۱۳۶۲
  44. ↑ احسان یارشاطر: زبان‌ها و لهجه‌های ایرانی: مقدمه لغتنامه دهخدا. تهران ۱۳۳۷
  45. ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۴ مارس ۲۰۱۷.
  46. ↑ J. N. Postgate, Languages of Iraq, ancient and modern, British School of Archaeology in Iraq, [Iraq]: British School of Archaeology in Iraq, 2007, p.  138.
  47. ↑ راهنمای زبان‌های ایرانی، جلد دوم (به لاتین: Compendium Linguarum Iranicarum) با نام اختصاری CLI اثر ۱۷ زبان‌شناس برجسته به سرپرستی رودیگر اشمیت، ترجمه توسط ۴ نفر (زیر نظر حسن رضایی باغ‌بیدی)
  48. ↑ A history of persian literature, VOL XVIII, Oral Literature of iranian languages,p2
  49. ↑ http://www.iranicaonline.org/articles/kurdish-tribes
  50. ↑ Edmonds, Cecil. Kurds, Turks, and Arabs: politics, travel, and research in north-eastern Iraq, 1919-1925. Oxford University Press, 1957.
  51. ↑ Philip G. Kreyenbroek, "On the Kurdish Language", a chapter in the book The Kurds: A Contemporary Overview.
  52. ↑ Edmonds, Cecil. Kurds, Turks, and Arabs: politics, travel, and research in north-eastern Iraq, 1919-1925. Oxford University Press, 1957. Oxford University Press, 1957
  53. ↑ J. N. Postgate, Languages of Iraq, ancient and modern, British School of Archaeology in Iraq, [Iraq]: British School of Archaeology in Iraq, 2007, p. 138.
  54. ↑ http://www.zazaki.net/haber/the-zazas-a-kurdish-sub-ethnic-group-or-separate-people-1131.htm
  55. ↑ http://members.tripod.com/~zaza_kirmanc/research/paul.htm
  56. ↑ https://www.quora.com/Kurdistan/Is-the-zaza-people-in-Turkey-actually-kurds
  57. ↑ «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۵ مه ۲۰۱۲.
  58. ↑ Abd al-Jabbar, Falih. Ayatollahs, sufis and ideologues: state, religion and social movements in Iraq. University of Virginia 2008.
  59. ↑ Sykes, Mark. The Caliphs' last heritage: a short history of the Turkish Empire
  60. ↑ Kaya, Mehmet. The Zaza Kurds of Turkey: A Middle Eastern Minority in a Globalised Society. ISBN 1-84511-875-8
  61. ↑ O'Shea, Maria. Trapped between the map and reality: geography and perceptions of Kurdistan. ISBN 0-415-94766-9.
  62. ↑ Library Information and Research Service. The Middle East, abstracts and index
  63. ↑ Meiselas, Susan. Kurdistan: in the shadow of history. Random House, 1997.
  64. ↑ Kehl-Bodrogi, Krisztina. "Syncretistic religious communities in the Near East: Collected Papers of the International Symposium, Alevism in Turkey and Comparable Syncretistic Religious Communities in the Near East in the Past and Present”, Berlin, 14–17 April 1995
  65. ↑ Ozoglu, Hakan. "Kurdish notables and the Ottoman state." Albany: State University of New York Press, 2004
  66. ↑ Romano, David. "The Kurdish nationalist movement: opportunity, mobilization, and identity." Cambridge. Cambridge University Press, 2006.
  67. ↑ Izady, Mehrdad R. (1992). The Kurds: A concise Handbook. London: Taylor and Francis. p. 170.
  68. ↑ Hennerbichler, Ferdinand (2012-05-30). "The Origin of Kurds". Advances in Anthropology (به انگلیسی). 2 (2): 64–79. doi:10.4236/aa.2012.22008.
  69. ↑ Sheyholislami, Jaffer (2011). "Kurdish Identity, Discourse, and New Media" (به انگلیسی). doi:10.1057/9780230119307.
  70. ↑ Hassanpour, Amir; Sheyholislami, Jaffer; Skutnabb-Kangas, Tove (2012-01-13). "Introduction. Kurdish: Linguicide, resistance and hope". International Journal of the Sociology of Language. 2012 (217): 1–18. doi:10.1515/ijsl-2012-0047. ISSN 1613-3668.
  71. ↑ ارانسکی. ای ام، مقدمه فقه اللغة ایرانی، ترجمه کریم کشاورز، انتشارات پیام، ١٣٥٨، ص ٣٣١.
  72. ↑ خزانه دار، معروف (2002). تاریخ ادبیات کرد، جلد دوم، اربیل: نشر آراس،
  73. ↑ MacKenzie, D. N. (1966). The dialect of Awroman (Hawrāmān-ī Luhōn): Grammatical sketch, texts, and vocabulary. E. Munksgaard.
  74. ↑ چمن آرا، بهروز (١٣٩٥). شانامهٔ کوردی: ڕووسه‌م و زووراو. مانگ. صص. ۲۱-۲۲. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۷۷۴۸-۶۹-۵.
  75. ↑ «چمن آرا، ب، درآمدی بر ادب حماسی و پهلوانی کُردی با تکیه بر شاهنامه کُردی، جستارهای ادبی سال چهل و چهارم بهار 1390 شماره 172».
  76. ↑ Chaman Ara، Behrooz (۲۰۱۵). The Kurdish Shahnama and its Literary and Religious Implications. CreateSpace Independent Publishing Platform; Auflage. شابک ۱۵۱۱۵۲۳۴۹۲.
  77. ↑ «نویسه کردی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ مه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۶.
  78. ↑ «مقایسهٔ نویسه‌ها». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ مه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۰ فوریه ۲۰۱۲.
  79. ↑ «lrc.la.utexas. /eieol/aveol/ معنی واژگان و افعال پارسی».
  80. ↑ خبرگزاری فرات، مراسم‌های جشن زبان کُردی در ۷ شهر شمال کردستان برگزارشد، ۱۵ مه ۲۰۱۳؛ بازدید در ۱۵ مه ۲۰۱۴.
  81. ↑ https://www.institutkurde.org/en/info/the-kurdish-population-1232551004
  82. ↑ kurdish%20language%2BARTUKLU%20UNIVERSITY%20 MARDIN&pg=PA 51 &output=embed" width=500 height=500 یلماز، گوزده. ۲۰۱۷. حقوق اقلیت‌ها در ترکیه: کارزار اروپایی‌شدن (به انگلیسی)، لندن و نیویورک: تایلور اند فرانسیس، ص ۴۹ و ۵۱؛ شابک ۱۳ رقمی: 978-1138639737، بازدید در ۱۵ آبان ۱۴۰۰.
  83. ↑ دانشگاه آرتوکلوی ماردین، مؤسسۀ زبان‌های زنده: زبان و ادبیات کُردی (به انگلیسی)، نوشته‌شده توسط ریاست دانشگاه آرتوکلوی ماردین؛ بازدید در ۱۵ آبان ۱۴۰۰.
  84. ↑ بی‌بی‌سی نیوز: دانشگاهی در ترکیه نخستین دورۀ زبان کُردی را در این کشور آغاز کرد، نوشته‌شده در ۲۵ مهر ۱۳۹۰؛ بازدید در ۱۵ آبان ۱۴۰۰.
  85. ↑ دانشگاه کُردستان: گروه زبان و ادبیات کردی (به فارسی)؛ بایگانی‌شده در ۶ نوامبر ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine بازدید در ۱۵ آبان ۱۴۰۰.
  86. ↑ خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): پذیرش دانشجو در رشته زبان و ادبیات کُردی دانشگاه کردستان (به فارسی)، نوشته‌شده در ۱۹ مهر ۱۳۹۴؛ بازدید در ۱۵ آبان ۱۴۰۰.
  87. ↑ گروه مشاورۀ تحصیلی هیوا: معرفی رشته زبان و ادبيات كردی؛ بازدید در ۱۵ آبان ۱۴۰۰.
  88. ↑ بی‌بی‌سی فارسی: دانشگاه کُردستان برای اولین بار در رشتۀ زبان کُردی دانشجو می‌پذیرد، نوشته‌شده در ۳ مرداد ۱۳۹۴؛ بازدید در ۱۵ آبان ۱۴۰۰.
  89. ↑ دویچه‌وله: آغاز به کار دانشکده زبان و ادبیات کُردی در استان‌های کُردزبان، نوشته‌شده در ۱ آبان ۱۳۹۴؛ بازدید در ۱۵ آبان ۱۴۰۰.
  90. ↑ همشهری‌آنلاین: گام جدید در آموزش زبان کُردی، نوشته‌شده در ۲۴ مهر ۱۳۹۸؛ بازدید در ۱۵ آبان ۱۴۰۰.

منابع

  • کردها نوادگان مادها - و. مینورسکی - ۱۳۸۲ نشر: ژیار
  • مکالمات روزمره زبان کردی. مصطفی خرم دل. سال چاپ: ۱۹۸۱ نشر: انتشارات کردستان
  • (برگرفته از کتاب «قاموس زبان کردی»، تألیف عبدالرحیم ذبیحی، چاپ ۱۹۸۸)
  • وبسایت کردستان به آدرس: www.sorankurdistani.com
  • فرهنگ کردی-کردی-فارسی (هه نبانه بورینه۹-عبدالرحمان شرفکندی (هه ژار)-انتشارات سروش
  • Nikitine, Basil: Les Kurdes, Paris, 1956
  • Ahmad, J. R. : Dirasat Kurdiyah fi bilad Subartu ('Kurdish Studies in the Country of Subartu') -- in Arabic - Baghdad, 1984
  • Ahmad, Jemal Rashid: Tarikh el-Kurd el-Qadim (`The Ancient History of the Kurds') -- in Arabic - publication of the Saladin University, Hawler, 1990
  • Driver, G.K. : The Name Kurd and its Philological Connections; JRAS, 1923
  • Driver, G.K. : The Dispersion of the Kurds in Ancient Times, Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland (JRAS) 1921,Part Four, pp. 563–572

پیوند به بیرون

  • نمودار درختی زبان‌های ایرانی
  • مجمع علمی زبان کردی - ایران
  • مادها
  • کتاب: زبانشناسی عملی: راهنمای بررسی گویش‌ها
  • نقش انگلیس‌ها در ایجاد زبان مکاتبه‌ای کردی
  • واج‌شناسی کردی جنوبی
  • زبان‌های ایرانی (به انگلیسی)

فرهنگ‌های کردی–فارسی

  • مؤسسه‌ها:
  • فرهنگستان زبان کردی
  • Kurdish Academy of Language

خودآموزی زبان کردی:

  • خودآموز کردی

فرهنگها:

  • فرهنگ انگلیسی-کردی برای رایانه‌ها
  • فرهنگ انگلیسی-کردی
آخرین نظرات
  • بلوچی
  • زبان فارسی
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.